تاریخچه پول چگونه بوده است؟
پول واحد و مبنایی است که همه افراد همه روزه در سراسر دنیا با آن سروکار داشته و افراد بسیار زیادی هستند که به خوبی با این مفهوم آشنا نبوده و آن را نمی شناسند.
پول در دوران گذشته در اشکال مختلفی مورد استفاده قرار میگرفته و همیشه به عنوان یک واسط برای انجام مبادلات و خرید و فروش کالاها و خدمات مورد استفاده قرار می گرفته است.
پول مبنایی است که با توجه به نظرات و عقاید بسیاری از افراد و کارشناسان در سراسر دنیا گردش زمین بر مبنای آن صورت می گیرد که البته این موضوع فقط جمله عامیانه برای درک بهتر مفهوم پول می باشد.
تمامی افراد در سراسر دنیا هر روزه با پول سروکار داشته ولی دقیقا نمیدانند که این پارامتر چه معنا و مفهومی دارد و تنها افراد کمی هستند که با مفهوم این واژه به خوبی آشنا بوده و کارکرد آن را به صورت مفهومی می دانند.
اگر می خواهید در مورد پول و تاریخچه آن اطلاعات مناسبی کسب کنید با ما در ادامه این مقاله همراه باشید:
درک هرچه بهتر مفهوم پول
در حالت کلی پول به کاغذ و یا هر متریال دیگری گفته میشود که به توان سه عنوان واحد حساب، واحد تبادل و همچنین ذخیره ارزش را به آن نسبت دهیم. در مورد پارامتر واحد حساب باید بگوییم که پول به عنوان یک پایه مشترک است تا قیمت های مختلف ایجاد گردند.
همچنین در مورد ذخیره ارزش این پارامتر به این معناست که میتوان آن را مورد ذخیره سازی قرار داده و هر زمان که بخواهیم از آن استفاده کرده و در فرآیند خرید و فروش در زمان های مختلف مورد استفاده قرار گیرد.
همچنین پول به عنوان واسطه تبادل نیز به حساب می آید که به کمک آن میتوان به خرید و فروش اقلام و کالاهای مختلف میان دو شخص و یا دو گروه مختلف اقدام نمود.
شاید شما نیز بخواهید در مورد نقشی که ارز انجام می دهد اطلاعات بدست بیاورید، باید این موضوع را با ذکر مثالی برای شما عنوان کنیم به عنوان مثال در نظر بگیرید که پول اصلا وجود نداشت در این زمان چه اتفاقی می افتاد؟
در چنین شرایطی درک مفهوم پول دیجیتال اگر ارز وجود نداشت اقتصاد به صورت کالا به کالا صورت میگرفت و سیر نزولی بسیار اساسی در اقتصاد به وجود میآمد. در نتیجه اگر شخصی می خواست چیزی بخرد باید کالایی داشته باشد تا آن کالا با شخص دیگری معاوضه کند.
به عنوان مثال اگر کسی در بحث تولید پوشاک تخصص داشت و در عین حال نیاز داشت تا مواد غذایی خریداری کند باید مواد کشاورزی و مواد غذایی مورد نیاز درک مفهوم پول دیجیتال خود را خریداری کند و در عین حال باید نیاز پوشاک را برای کشاورز تامین میکرد .
ولی سوال اینجاست که اگر کشاورز پوشاک احتیاج نداشت چه حالتی پیش می آید در چنین شرایطی مطمئنا اقتصاد بسیار عجیب و غریب و سخت به وجود میآمد که در نتیجه تبادلات مردم به آسانی صورت نگرفته و بسیاری از افراد در تامین نیازهایشان دچار مشکل می شدند.
نگاهی به تاریخچه پول
در طول تاریخ و گذر زمان مفهوم این پارامتر تغییرات بسیار زیادی به خود دیده است. پول در شکل ها و با استفاده از روش های مختلف از فیزیکی تا دیجیتالی تغییرات چشمگیری داشته است.
انسان ها از چیزی در حدود ۹ هزار سال پیش از میلاد مسیح مبادلات خود را به صورت مبادله کالا به کالا انجام میدادند.
مبادله کالا به کالا برای اولین بار در کشور مصر صورت گرفت که بیشتر کالاهایی که مورد تبادل قرار میگرفتند به شکل گندم و جو بودند و در آن زمان هیچ گونه پولی به صورت فیزیکی و دیجیتال وجود نداشته که بخواهد از آن برای معامله استفاده شود و تمامی مبادلات به صورت محصول به محصول و کالا به کالا صورت گرفته می شده است.
سکه ها از چه زمانی و به چه صورتی به عنوان پول مورد استفاده قرار می گرفته اند؟
در گذر زمان و در طول تاریخ افراد سعی میکردند تا از اشکال دیگری از پول ها که دارای ارزش ذاتی هستند استفاده کنند.
به عنوان مثال در ۱۲۰۰ سال پیش از میلاد مسیح در مناطق ساحلی از پیش درآمد ها برای مبادله ها استفاده می شده و به عنوان مثال از پوسته صدف به عنوان نمادی فیزیکی برای مبادلات و داد و ستد استفاده می شده است.
اولین واحد پول رسمی توسط پادشاه الی تاس که در ناحیه درک مفهوم پول دیجیتال ترکیه امروزی قرار گرفته تولید شده است که با گذر زمان سکه پیشرفت پیدا کرده و به شکل دایره ای و حالتی صیقلی مانند در آمد.
بعد از آن با استخراج نقره و استفاده از آن برای تولید سکه پول های سکه ای پیشرفت بسیار زیادی به خود دیده اند. بعد از آنکه در سال ۱۵۴۶ قبل از میلاد پادشاهی التاس سرنگون شده و مناطق تحت فرمانروایان توسط ایرانیان فتح شد کوین ها به ایران راه پیدا کردند.
سکه های طلا به عنوان یکی از واحد های پولی برای بار نخست توسط پادشاهان چینی رواج پیدا کرد و بعد از آن که این سلسله چینی و پادشاهی هان سقوط کردند علاوه بر سکه هایی از جنس چینی از جنس طلا و نقره و اسکناس هایی از جنس پوست آهو به عنوان نوعی دیگر از پول رواج پیدا کردند.
پول کاغذی چگونه رواج پیدا کرد؟ درک مفهوم پول دیجیتال
در کنار این که انواع مختلف پول های فلزی در بازارهای مختلف به عنوان واسط برای انجام مبادلات و معاملات مورد استفاده قرار می گرفت و باعث شد تا صرافی ها به صورت حرفه ای گسترش پیدا کند.
در حقیقت افرادی که صرافی ها را می چرخانند به عنوان یک واسطه بودند که عملیات های مالی و تجاری را میان تاجران داخل و خارج یک کشور در اختیار گرفته و انجام میدادند و این عملیات باعث شد تا ارز کاغذی و همچنین به وجود آمدن بانک های امروزی کلید بخورد.
پول کاغذی در دوران گذشته به شکل های مختلفی وجود داشته است که در زمان و مکان های مختلف وظایف متعددی را برعهده گرفته است.
مثلاً در کشور روم در دوران قبل از میلاد مسیح صراف ها یکسری اسناد کاغذی را در اختیار مشتریان خود قرار می دادند و در نتیجه افراد میتوانستند فلزات گران قیمت و کالاهای قیمتی خود را در اختیار صراف به امانت بگذارند و یک سند را به عنوان قبض دریافت کنند.
این اسناد اعتبار صادر کننده در بازار را ایجاد کرده و دست به دست میگشتند و به نوعی به عنوان یک واحد پول ایفای نقش می کردند. این فرآیند پایه گذاری برای به وجود آمدن پول کاغذی و تبدیل شدن آن به اسکناس شد.
در نتیجه بعد از آن هر کشور در چارچوب قوانین خود واحد پولی را به عنوان اسکناس برای رواج هرچه بهتر اقتصاد و سرمایه گذاری افراد در دستور کار خود قرار داده است.
پول دیجیتال
پول دیجیتال چیست؟
پول دیجیتال (یا ارز دیجیتال) به هر وسیله پرداختی اطلاق می شود که به شکل کاملا الکترونیکی وجود داشته باشد. پول دیجیتال از نظر فیزیکی مانند اسکناس یا سکه دلار قابل لمس نیست. با استفاده از سیستم های آنلاین محاسبه و منتقل می شود. یکی از انواع شناخته شده پول دیجیتال، بیت کوین ارز دیجیتال است. پول دیجیتال همچنین می تواند نشان دهنده ارزهای ثابت مانند دلار یا یورو باشد. پول دیجیتال با استفاده از فناوری هایی مانند گوشی های هوشمند، کارت های اعتباری و صرافی آنلاین ارز دیجیتال مبادله می شود. در برخی موارد، می توان آن را با استفاده از دستگاه خودپرداز به پول نقد فیزیکی تبدیل کرد. پول دیجیتال پولی است که به شکل کاملا دیجیتالی است. این یک دارایی فیزیکی مشهود مانند پول نقد یا سایر کالاها مانند طلا یا نفت نیست.پول دیجیتال می تواند زیرساخت های مالی موجود را ساده کند و انجام تراکنش های پولی را ارزان تر و سریع تر کند. همچنین می تواند اجرای سیاست های پولی توسط بانک های مرکزی را تسهیل کند. نمونه هایی از انواع پول دیجیتال عبارتند از ارزهای دیجیتال، ارزهای دیجیتال بانک مرکزی و استیبل کوین ها. پول دیجیتال در برابر هک آسیب پذیر است و می تواند حریم خصوصی کاربران را به خطر بیندازد.
درک پول دیجیتال
در حال حاضر نوعی از پول دیجیتال به شکل پولی که در حساب های بانکی آنلاین نگهداری می شود، در جامعه وجود دارد. این پول را می توان به دیگران ارسال کرد یا از آنها دریافت کرد. همچنین می توان از آن برای معاملات آنلاین استفاده کرد. پول دیجیتال از نظر مفهوم و کاربرد مشابه همتای نقدی خود است زیرا می تواند هم یک واحد حساب و هم وسیله ای برای تراکنش های روزمره باشد.اما این پول نیست. به عنوان مثال، دلارهای موجود در حساب بانکی آنلاین شما، پول دیجیتالی نیستند، زیرا هنگام برداشت از دستگاه خودپرداز، شکل فیزیکی به خود می گیرند. پول دیجیتال با پول نقد متفاوت است زیرا روند تراکنش های پولی را بهبود می بخشد. برای مثال، میلههای فناوری پول دیجیتال میتوانند انتقال ارز برون مرزی را در مقایسه با پول نقد استاندارد آسانتر و سریعتر کنند. این شکل از پول همچنین اجرای سیاست های پولی بانک های مرکزی را ساده می کند. استفاده از رمزنگاری در برخی از اشکال پول دیجیتال، تراکنش های مربوط به آن را ضد دستکاری و مقاوم در برابر سانسور می کند، به این معنی که نمی توان آن را توسط دولت ها یا سازمان های خصوصی کنترل کرد.
با توجه به این مزایا، پول دیجیتال برای بسیاری از دولت ها در سراسر جهان به اولویت تبدیل شده است. بانک مرکزی سوئد، کشوری که در راه تبدیل شدن به یک جامعه بدون پول نقد است، از سال 2017 چندین مقاله اکتشافی منتشر کرده است که مزایا و معایب معرفی پول دیجیتال در اقتصاد این کشور را بررسی می کند. در همین حال، چین قبلاً آزمایشهای بتا شامل DC/EP، معادل دیجیتال پول ملی خود را انجام داده است و قصد دارد به زودی آن را منتشر کند. دلار شنی باهاما یک تکرار دیجیتالی از پول ملی این کشور است. در اکتبر 2020 منتشر شد. coinmarketcap بر اساس نظرسنجی انجام شده توسط صندوق بین المللی پول در فوریه 2021، حدود 111 کشور از 159 کشور عضو آن در حال تحقیق یا برنامه ریزی برای معرفی پول دیجیتال در آینده نزدیک هستند.پول دیجیتال چه مشکلاتی را حل می کند؟ بسیاری از سیستم ها در حال حاضر تراکنش های خود را با نسخه های دیجیتالی پول انجام می دهند. به عنوان مثال، سیستم های کارت اعتباری به کاربران این امکان را می دهد که کالاها و خدمات را به صورت اعتباری خریداری کنند. سیستمهای انتقال بانکی امکان جابجایی پول نقد را از طریق مرزها فراهم میکنند.
این تراکنش ها گران و وقت گیر هستند زیرا شامل استفاده از سیستم های پردازش متفاوت است. سوئیفت، شبکه ای از سیستم های پرداخت متشکل از بسیاری از بانک ها و مؤسسات مالی در سراسر جهان، نمونه ای از چنین دستگاه هایی است. برای هر انتقالی که از طریق شبکه SWIFTانجام می شود، هزینه ای دریافت می شود. سازمانهای عضو سوئیفت نیز در مجموعهای از مقررات عمل میکنند که هر کدام مختص حوزههای مالی متفاوتی است. علاوه بر این، این سیستمها بر اساس وعده پرداختهای آینده ساخته شدهاند و تاخیر زمانی را برای هر تراکنش تضمین میکنند. به عنوان مثال، تسویه حساب کارت اعتباری در تاریخ دیگری رخ می دهد و کاربران می توانند درخواست بازپرداخت وجه برای تراکنش ها را ارسال کنند. یکی از اهداف پول دیجیتال حذف تاخیر زمانی و هزینه های عملیاتی چنین تراکنش هایی با استفاده از فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) است. در یک سیستم DLT، نودها یا دفترهای مشترک به هم متصل می شوند تا یک شبکه مشترک برای پردازش تراکنش ها تشکیل دهند. این شبکه همچنین می تواند به سایر حوزه های قضایی گسترش یابد و زمان پردازش تراکنش را کاهش دهد. شفافیت را برای مقامات و ذینفعان فراهم می کند و با حذف نیاز به پایگاه داده مرکزی سوابق، انعطاف پذیری شبکه مالی را بهبود می بخشد.
پول دیجیتال همچنین با استفاده از یک سیستم اجماع الگوریتمی، مشکل خرج کردن مضاعف را حل می کند.مشکل، که به سادگی بیان شد، در مورد اطمینان از این است که "یادداشت" پول دیجیتال دو بار توسط یک شخص خرج نمی شود. یک تنظیم متمرکز برای تولید و توزیع ارز، مانند آنچه در بانکهای مرکزی موجود وجود دارد، از سیستمی از شمارههای سریال استفاده میکند تا اطمینان حاصل شود که هر اسکناس منحصربهفرد است. برخی از اشکال پول دیجیتال مانند ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) یا پول دیجیتال صادر شده توسط اشخاص خصوصی، نقش مقام مرکزی را در تضمین پرداخت بدهی و یکپارچگی تراکنشها، هرچند در زمینه دیجیتال، تکرار میکنند. انواع دیگری از پول دیجیتال غیرمتمرکز وجود دارد. عملکرد مقامات مرکزی برای نظارت بر تولید و واسطه های مورد نیاز برای توزیع ارز را لغو می کند. رمزگذاری استفاده می شود. امضاهای کور هویت طرفین معامله را پنهان می کنند، در حالی که اثبات صفر جزئیات تراکنش را رمزگذاری می کند. نمونه هایی از این نوع پول دیجیتال، ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین و اتریوم هستند.
انواع پول دیجیتال
به لطف پشتوانههای تکنولوژیکی آن، پول دیجیتال میتواند برای اهداف متعدد سازگار شود و میتواند اشکال مختلفی داشته باشد. سه تغییر پول دیجیتالی که در چند وقت اخیر ظاهر شده است به شرح زیر است:
ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)
ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) ارزهایی هستند که توسط بانک مرکزی یک کشور صادر می شوند. جدا از ارزهای فیات است که پشتوانه اقتدار و اعتبار بانک مرکزی نیز دارد که از دیگر تعهدات این موسسه است. ارزهای دیجیتال بانک مرکزی با حذف واسطه ها از سیاست با ایجاد ارتباط مستقیم بین دولت و شهروندان عادی، اجرای سیاست پولی را تسهیل می کنند.بانک ها و مؤسسات مالی مسئول توزیع پول ملی دیگر نیازی به این روند ندارند. بسته به کاربرد و نوع پیاده سازی آنها در اقتصاد، دو نوع ارز بانک مرکزی دیجیتال وجود دارد. CBDCهای خرده فروشی برای استفاده در معاملات روزمره مانند ارزهای فیات طراحی شده اند. در کاربرد محدودتر این مفهوم، ارزهای دیجیتال بانک مرکزی برای معاملات عمده فروشی بین بانک ها و مؤسسات مالی استفاده می شود.
ارز دیجیتال
کریپتوکارنسی ها ارزهای دیجیتالی هستند که با استفاده از رمزنگاری ساخته می شوند. پوسته رمزنگاری اطراف ارز دیجیتال امنیت بیشتری را فراهم می کند و تراکنش ها را در برابر دستکاری مقاوم می کند. محبوب ترین ارزهای دیجیتال بیت کوین و اتریوم هستند. از سال 2017، محبوبیت ارزهای دیجیتال به عنوان یک دسته سرمایه گذاری از نظر ارزش و ارزش کلی بازار برای بازارهای ارزهای دیجیتال افزایش یافته است. تا جولای 2021، ارزش بازار ارزهای دیجیتال از 2 تریلیون دلار فراتر رفت.
استیبل کوین ها
استیبل کوین ها نوع متفاوتی از ارزهای دیجیتال هستند و برای مقابله با نوسانات قیمت ارزهای دیجیتال معمولی توسعه یافته اند. استیبل کوین را می توان به نوعی از پول خصوصی تشبیه کرد که قیمت آن با قیمت ارز فیات یا سبد کالا مرتبط است تا از پایداری آن اطمینان حاصل شود. این می تواند یک عامل ارز فیات باشد، اما توسط یک مقام دولتی حمایت نمی شود. بازار استیبل کوین اخیراً منفجر شده است. تا فوریه 2021، 200 استیبل کوین صادر شده یا در حال توسعه هستند.
مزایای پول دیجیتال
مزایای پول دیجیتال
زیرساخت مالی فعلی یک سیستم پیچیده برای بسیاری از نهادها است.انجام یک معامله بین مؤسسات مالی به زمان و هزینه نیاز دارد زیرا آنها در سیستم های مختلف فناوری و نظارتی عمل می کنند. مزیت اصلی پول دیجیتال این است که سرعت تراکنش ها را افزایش می دهد و هزینه ها را کاهش می دهد. دست های الماسی در ارزهای دیجیتال چیست؟ از دیگر مزایای پول دیجیتال می توان به موارد زیر اشاره کرد: پول دیجیتال نیاز به ذخیره سازی فیزیکی و نگهداری که مشخصه سیستم های پول نقد است را از بین می برد. برای اطمینان از دزدیده نشدن پول شما نیازی به سرمایه گذاری در کیف پول یا صندوق های بانکی ندارید. پول دیجیتال حسابداری و ثبت سوابق تراکنش ها را از طریق فناوری ساده می کند. بنابراین، حسابداری دستی و دفاتر جداگانه واحد تجاری برای نگهداری سوابق معاملات ضروری نیست. در حالی که قبلاً مقدار زمان و هزینه مورد نیاز برای انتقال وجوه به خارج از مرزها را کاهش داده است، پول دیجیتال این پتانسیل را دارد که صنعت حواله را با حذف واسطهها و کاهش بیشتر هزینههای مرتبط با حوالههای مرزی متحول کند. پول دیجیتال واسطهها را در اجرای سیاستهای پولی حذف میکند و این امکان را فراهم میآورد که گروههایی از افراد را که قبلاً از اقتصاد حذف شدهاند، در بر گیرد. به عنوان مثال، کسانی که با بانکها سروکار ندارند، همچنان میتوانند با استفاده از پول دیجیتال در کیف پول آنلاین یا تلفن همراه خود در اقتصاد مشارکت کنند.
در مورد ارزهای دیجیتال، تراکنشهای مالی دیجیتال میتوانند در برابر سانسور مقاوم شوند، به این معنی که میتوانند از ردیابی توسط دولت یا سایر مقامات غیرقابل نفوذ باشند.معایب پول دیجیتال
معایب پول دیجیتال به شرح زیر است:
پول دیجیتال در برابر هک آسیب پذیر است. اگرچه نیاز به حفظ فیزیکی را از بین می برد، دارایی های پول دیجیتال در فناوری تضمین می کند که این نوع پول به هدفی برای هکرها تبدیل می شود که می توانند از کیف پول های دیجیتال سرقت کنند. هکرها می توانند یک زیرساخت مالی یکپارچه متشکل از نهادهای دیجیتالی متصل را از بین ببرند. به عنوان مثال می توان به هک SWIFTدر سال 2018 اشاره کرد که بسیاری از کشورها را تحت تاثیر قرار داد. نفوذهای پول دیجیتال در مقیاس بزرگ این پتانسیل را دارد که زیرساخت های مالی یک کشور را در حالت آماده باش قرار دهد و به تهدیدی برای امنیت ملی تبدیل شود. استفاده از پول دیجیتال می تواند حریم خصوصی کاربران را به خطر بیندازد. پول نقد ناشناس است و ردیابی و ردیابی کاربران آن تقریباً غیرممکن است. از سوی دیگر، پول دیجیتال قابل ردیابی است. در حالی که استفاده از کوکی ها در اینترنت تبلیغات هدفمند را امکان پذیر می کند، پیامدهای ردیابی پول دیجیتال بسیار گسترده است. برای مثال، سازمانها یا دولتها میتوانند حسابها را بدون اجازه کاربران در لیست سیاه یا مسدود کنند. آنها همچنین می توانند حسابداری مضاعف را در حساب های بانکی ایجاد کنند که باعث افزایش هزینه ها و کاهش کل می شود. پول دیجیتال هزینه های خاص خود را دارد. به عنوان مثال، کیف پول دیجیتال برای ذخیره پول دیجیتال مورد نیاز است. رمزارزها همچنین به راهحلهای حفاظتی نیاز دارند که به عنوان امنیت در برابر هکرها عمل میکنند. سیستمهایی که از بلاک چین استفاده میکنند نیز باید هزینههای تراکنش یا هزینههای مربوط به پردازش یک تراکنش را به استخراجکنندگان بپردازند.پول دیجیتال چالشهای زیادی را در زمینه حاکمیت و چارچوب سیاست ایجاد میکند. این شکل از پول، قلمروی ناشناخته برای سیاست گذاران است و مشکلات در حال حاضر در اکوسیستم آن شروع به ظهور کرده اند. به عنوان مثال، امنیت استیبل کوینها قبلاً پس از تتر، پرکاربردترین استیبل کوین در بازارهای ارزهای دیجیتال، که در آن سرمایههای مشتریان و شرکتها با هم ادغام شدهاند و وجوهی از ذخایر خودشان استفاده میشود، در فضای ابری پیدا شده است – که تضمین میکند 1:1 باشد. میخ به ایالات متحده دلار - برای پوشش تعهدات بدهی خود.
سوالات متداول در مورد ارز دیجیتال
پول دیجیتال چیست؟
پول دیجیتال (یا ارز دیجیتال) به هر وسیله پرداختی اطلاق می شود که به شکل کاملا الکترونیکی وجود داشته باشد. پول دیجیتال شکل فیزیکی و محسوسی مانند اسکناس دلار یا سکه ندارد و با استفاده از سامانه های آنلاین محاسبه و منتقل می شود.
انواع مختلف پول دیجیتال چیست؟
زیربنای تکنولوژیکی آن به این معنی است که پول دیجیتال را می توان برای اهداف مختلف تطبیق داد. به غیر از اینکه نماینده دیجیتالی ارز فیات است، سه شکل دیگر از پول دیجیتال وجود دارد: ارزهای دیجیتال، ارزهای دیجیتال بانک مرکزی و استیبل کوین.
برخی از مزایای پول دیجیتال چیست؟
پول دیجیتال سیستم های انتقال پول و حواله را تسهیل و سرعت می بخشد. همچنین اجرای سیاست های پولی توسط بانک های مرکزی را با حذف واسطه هایی مانند بانک ها از عملیات تسهیل می کند. ارزهای دیجیتال همچنین در برابر سانسور مقاوم هستند، به این معنی که جریان و استفاده از پول دیجیتال در زنجیره بلوک آنها قابل ردیابی نیست.معایب پول دیجیتال چیست؟ سیستم های پول دیجیتال در برابر هک آسیب پذیر هستند. با هدف قرار دادن ماهرانه چنین سیستم هایی، هکرها می توانند زیرساخت های مالی حیاتی را نابود کرده و پایه های اقتصادی یک کشور را فلج کنند. سیستم های پول دیجیتال متمرکز، مانند ارزهای دیجیتال بانک مرکزی، می توانند اطلاعات کاربران را ردیابی و ردیابی کنند و حریم خصوصی آنها را به خطر بیندازند. پول دیجیتال یک نوآوری بزرگ در فناوری مالی است. بر مشکلات نقدینگی غلبه می کند و سیستم های پرداخت را سریعتر و ارزان تر می کند. اما مشکلات فناوری همراه را دارد، جایی که پول دیجیتال می تواند هک شود و حریم خصوصی به خطر بیفتد. در حالی که هنوز روزهای اولیه برای پول دیجیتال است، نقش مهمی در آینده مالی خواهد داشت.
کنترل کیف پول خود را در دست بگیرید
کنترل حساب کاربری آسان تر از آن چیزی است که فکر می کنید. با ابزارهای معاملاتی پیشرفته Plus500، می توانید سطوح قیمت توقف و ضرر خود را تنظیم کنید و یک دستور توقف تضمین شده به موقعیت معاملاتی خود اضافه کنید. همچنین میتوانید برای دریافت ایمیل رایگان و اعلانهای فوری درباره رویدادهای بازار و همچنین هشدارهایی در مورد تغییرات قیمت و احساسات معاملهگران Plus500ثبتنام کنید. درباره تجارت CFDبا Plus500 بیشتر بیاموزید و با یک حساب آزمایشی رایگان شروع به کار کنید.
سیر تکاملی پول فیزیکی به سمت ارز های دیجیتال
نمی توان انکار کرد که پول یک ضرورت است ، خصوصاً در حال حاضر. مردم برای آن سخت کار می کنند ، آن را می دزدند و حتی به خاطر آن می میرند. استفاده از پول معمولاً امری بدیهی تلقی می شود که فرد برای خرید هر آنچه که نیاز دارند یا می خواهد نیاز دارد. اما واقعاً پول چیست ، چگونه کار می کند و چگونه در طول قرن ها تکامل یافته است؟ این مقاله به این سوالات پاسخ خواهد داد تا زمینه را برای درک و درک بهتر بیت کوین و پول دیجیتال فراهم کند.
تاریخچه ی کوتاهی از پول
در زمان های قدیم از سیستم مبادله استفاده می شد که در آن خدمات و کالاهای قابل تجارت مانند نمک ، پوست حیوانات ، سلاح و سایر اقلام مورد تقاضا با کالاها و خدمات مورد نیاز مبادله می شدند. اولین شکل از پول در پوسته گاو بود و در مناطقی از آسیا مورد استفاده قرار گرفت. استرالیا ، آفریقا و اقیانوسیه. پس از حدود 200 درک مفهوم پول دیجیتال صد سال ، چینی ها استفاده از آنچه امروزه به عنوان اولین ارز استاندارد شده در طراحی بیل و چاقوهای کوچک شناخته می شود ، رواج دادند. بعداً توسط پادشاه آلیاتس از ترکیه به یک سکه طلا ابداع شد ، که شبیه آنچه امروز شناخته شده است.
اولین پول کاغذی دوباره توسط چینی ها در زمان سلسله تانگ معرفی شد. فقط در اواخر قرن سیزدهم بود که مارکوپولو تحت تأثیر پول کاغذی چینی که در سفرهای خود با آن روبرو شد ، مفهوم پول کاغذی را به اروپا معرفی کرد. در قرن هفدهم ، استکهلم بانکو ، یک بانک سوئدی ، اولین اسکناس های اروپایی را که قابل تبدیل به مقدار مشخصی از سکه های نقره بودند ، منتشر کرد. کمی بعد ، استاندارد طلا تاسیس شد ، جایی که پول توسط طلا و سایر فلزات گرانبها حفظ می شود.
به دنبال روند تکامل پول ، که در طول قرون متمادی همراه با پیشرفت های فناوری در رایانه و بانکداری ، سبکتر و سودمندتر شده است ، تعجب آور نبود که بانک ها راهی برای امکان پرداخت موبایل ایجاد کرده اند. امروزه تمام نیازهای شخصی برای خرید یا پرداخت هزینه خدمات ارائه شده یک ابزار مانند تلفن همراه یا رایانه لپ تاپ است.
بیت کوین به توسعه دهندگان این امکان را داده است تا فعالیت های تجاری ، برنامه ها و پروژه های مختلفی را در بالای این بنیاد مستحکم به نام پروتکل Bitcoin SV بسازند ، دقیقاً مانند چگونگی ساخت شرکت های بیشماری بر روی پروتکل پایدار اینترنت. و با مقیاس پذیری گسترده بیت کوین SV ، معاملات بیشتر و بیشتری را می توان در بلاکچین ذخیره کرد تا اینکه نامحدود قرار گیرد و بیش از تعداد تراکنش های انجام شده توسط شبکه کارت اعتباری ویزا با 15 میلیون در روز باشد. با نوید امنیت ، ثبات ، مقیاس پذیری و مشروعیت ، Bitcoin SV آینده پول است.
چارتالیسم و ارزهای دیجیتال
در میان مکاتب مختلف اقتصادی، دیدگاه های مختلف و گاه متضاد، درباره ماهیت و نقش پول کم نیست. این تفاوت ها هر چقدر هم که ظریف باشند اما همه آن ها می توانند با یکی از دو نظریه اساسی، متالیسم یا چارتالیسم مرتبط باشند. Chartalism اصطلاحی است که از کلمه لاتین Charta به معنای بلیط یا نشانه گرفته شده است. پول چارتال نشانه ای برای ارزش است، در حالی که پول متالیست خود چیز با ارزشی است. در این مطلب در مورد مفهوم چارتالیسم و ارزهای دیجیتال صحبت می کنیم. با ما همراه باشید.
چارتالیسم(Chartalism) چیست؟
چارتالیسم یک نظریه پولی است که پول را مخلوق دولت تعریف می کند که ارزش آن را از وضعیت آن به عنوان پول قانونی می گیرد. این موضوع استدلال می کند که پول در استفاده ارزشمند است زیرا دولت ها از شما می خواهند که بر روی آن پول مالیات بپردازید. چارتالیسم نظریه ای است که بر تأثیر سیاست ها و فعالیت های دولت بر منشاء و ارزش پول تأکید می کند.
گئورگ فردریش کنپ، اقتصاددان آلمانی، این اصطلاح را ابداع و پول را به عنوان یک آفرینش ناشی از قانون تعریف کرد و تعریف خود را با استانداردهای پولی فلزی زمان خود مقایسه کرد.
چارتالیسم راه را برای نظریه پولی مدرن (MMT) هموار کرد که استدلال می کند دولت ها به عنوان صادرکنندگان انحصاری ارز، می توانند به اندازه نیاز خود پول چاپ کنند و نیازی به مالیات یا وام گرفتن برای تأمین هزینه ها ندارند.
درک مفهوم چارتالیسم
چارتالیسم را می توان با نظریه های جریان اصلی پول مقایسه کرد که استدلال می کنند که پول در اصل ارزش خود را از مفید بودنش به عنوان وسیله مبادله می گیرد. گئورگ فردریش کنپ، اقتصاددان آلمانی در اوایل قرن بیستم، برای اولین بار نظریه چارتالیسم را توسعه داد و پول را به عنوان واحدی از حساب با ارزشی تعریف کرد که بر اساس آنچه دولت به عنوان پرداخت برای تعهدات مالیاتی می پذیرد، تعیین می شود. به عبارت دیگر، چارتالیسم بیان می کند که پول ارزش ذاتی ندارد بلکه توسط دولت به آن ارزش داده می شود.
در علم اقتصاد، نظریه اصلی پول این است که "پول به عنوان یک وسیله مبادله در بازارها بر اساس ویژگی های فیزیکی که کالاهای خاصی را برای استفاده به عنوان پول مناسب می کند، سرچشمه می گیرد." چارتالیسم در اوایل قرن بیستم به عنوان چالشی برای این نظریه که متالیسم نامیده می شود، پدید آمد.
کنپ این اصطلاح را در کتابش با عنوان «نظریه دولتی پول» که در سال 1905 به زبان آلمانی و در سال 1924 به زبان انگلیسی منتشر شد، با این استدلال که «پول مخلوق قانون است» به جای یک کالا، ابداع کرد. اصطلاح «چارتالیسم» از کلمه لاتین آمده است. کلمه "چارتا" به معنای بلیط یا نشانه (مواردی که ممکن است به عنوان پرداخت پذیرفته شوند، اما ارزش ذاتی ندارند.)
متالیست: فلز گرانبها به عنوان پول در نظر گرفته می شود
متالیست ها بر این باورند که پول خود به خود به عنوان یک وسیله مبادله به منظور حذف محدودیت های آشکار مبادله کالا توسعه یافته است. تصور می شود که جامعه بر روی فلزات گرانبها به عنوان ارز تسویه، حساب کرده است تا پول به خودی خود ارزش ذاتی داشته باشد و ارزش پول بر حسب محتوای فلز گرانبها یا پشتوانه آن توضیح داده می شود.
پول متالیست به عنوان یک کالای قابل تولید، واقعاً با هیچ کالای دیگری تفاوتی ندارد. برای تضمین وزن و خلوص فلز گرانبها به عنوان پول، قبل از اینکه بتواند به طور گسترده در گردش باشد، یک مهر تأیید کننده یکپارچگی مورد نیاز بود. دولت می توانست نقشی در تولید ضرب سکه های مهر شده ایفا کند اما قدرت آن محدود به حمایت اراده بخش خصوصی تلقی می شد.
پول به عنوان یک وسیله مبادله خنثی
متالیست های اولیه و متالیست های مدرن، پول را بی ربط به تحلیل «واقعی» در اقتصاد می دانستند. آنها معتقد بودند که توانایی پول برای عمل به عنوان وسیله مبادله به کالایی با ارزش مبادله ای مستقل از شکل آن به عنوان پول بستگی دارد.
ایراد نظریه متالیست
هنگامی که سکه ها یا کاغذهایی بدون محتوای فلزات گرانبها مورد استفاده قرار گرفتند و هنگامی که جامعه پس از حذف پشتیبان فلزی به پذیرش کاغذی که ذاتاً بی ارزش است ادامه داد، متالیست ها با یک مشکل اساسی روبرو شدند .
چارتالیست ها استدلال می کنند که ارزش پول مستقل از رسانه ای است که برای نشان دادن آن استفاده می شود. یک تمایز جالب را می توان در نحوه مشاهده سکه های فرسوده یافت. اگر یک سکه باید در زمان پرداخت وزن شود تا ارزش آن تایید شود، این دلیلی بر استفاده متالیست است. پذیرش یک سکه فرسوده به ارزش اسمی، دلیلی بر استفاده نموداری یا چارتالیستی است .
در زمان انتشار کتاب کنپ، استاندارد طلا وجود داشت و اکثر ارزهای ملی بر اساس آن بود. مردم می توانند جایگزین های پول کاغذی و سپرده های بانکی را در ازای مقادیر مشخص شده قانونی یا قراردادی از سکه های طلا یا در برخی موارد شمش، برای مثال در بانک فدرال رزرو، بازخرید کنند. در آن زمان، نظریه اقتصادی رایج پول، پول را به عنوان یک وسیله مبادله عمومی پذیرفته شده توصیف می کرد و استفاده از فلزات گرانبها مانند طلا را توضیح می داد اما به طور کامل فرآیند تبدیل یک کالای فلزی را توضیح نمی داد .
Knapp استدلال کرد که این اتفاق به این دلیل رخ داده است که حاکمان و دولت ها آن را اعلام کرده و استفاده از طلا یا سایر فلزات گرانبها را به عنوان پول به بازارها تحمیل کرده اند. او استدلال کرد که دولت قدرت نهایی است و پول از تلاش هایش برای هدایت فعالیت های اقتصادی سرچشمه می گیرد .
کنپ بیشتر از رویه «متالیسم» انتقاد کرد و در عوض استدلال کرد که دولت ها می توانند هر چیزی را که می خواهند به عنوان پول تعریف کنند و استفاده از آن را به عنوان وسیله مبادله با استفاده از قوانین مناقصه قانونی اجباری کنند. بهجای پذیرش محدودیت های مالی که کالاهای کمیاب مانند طلا بر آن ها تحمیل می کرد، دولت ها می توانند منشور را به عنوان پول (یعنی پول کاغذی خالص یا پول واقعی) منتشر کنند .
چارتالیسم در قرن بیستم بسیار تأثیرگذار شد، هم به این دلیل که دولت ها در سراسر جهان ایده های آن را حداقل به طور ضمنی در عمل اتخاذ کردند و هم به این دلیل که اساس مفهوم پول را در نظریه های اقتصادی و مالی که غالب شدند، مانند اقتصاد کینزی و پولگرایی، شکل داد .
امروزه، استاندارد طلا مدت هاست که از بین رفته است و اساساً همه پول ها پول های فیات چارتالیستی هستند که ارزش مصرفی ندارند و استفاده از آن به عنوان وسیله مبادله عموماً با حوزه نفوذ یک یا چند دولت منطبق است که آن را صادر و استفاده از آن را به عنوان ارز قانونی برای کلیه بدهی های دولتی و خصوصی اجبار می کنند .
چارتالیسم در مقابل نئوچارتالیسم
تصور کنپ مبنی بر اینکه پول، بدهی ایجاد شده توسط دولت است، بعداً توجه اقتصاددانان نظریه پولی مدرن (MMT) را به خود جلب کرد. نئوچارتالیست ها با بسط کار Knapp اظهار داشتند که دولت ها برای هزینه کردن نیازی به مالیات یا استقراض ندارند زیرا آنها می توانند صادرکنندگان انحصاری ارز باشند و به سادگی می توانند به اندازه نیازشان پول چاپ کنند.
این تئوری می گوید که دولت های دارای سیستم ارزی فیات می توانند (و باید) آزادانه پول چاپ کنند زیرا نمی توانند ورشکسته شوند، مگر اینکه سیاستمداران تصمیم دیگری بگیرند. البته، اقتصاددانان و سیاست گذاران هنوز باید تأثیر واقعی این موضوع را بر نرخ تورم در نظر بگیرند.
کریپتوکارنسی و چارتالیسم
دارایی های رمزنگاری شده بر اساس شبکه های غیرمتمرکز بدون صادرکنندگان رسمی شکل گرفتند. ارزهای دیجیتال معمولا مبتنی بر فناوری بلاک چین هستند. بلاک چین همانطور که از نامش پیداست از زنجیره ای از بلوک های مختلف تشکیل شده که هر بلوک شامل تعدادی تراکنش تایید شده است. بنابراین می توان گفت که بلاک چین یک دفتر کل است سیستمی که تمام تراکنش های قبلی را ذخیره می کند. از آنجایی که دارایی های کریپتو متفاوتی وجود دارد، با استفاده از فناوری بلاک چین، تغییرات تکنولوژیکی زیادی نیز ایجاد شده است. بیت کوین قدیمی ترین و هنوز هم بزرگترین دارایی رمزنگاری است باقی دارایی های رمزنگاری شده در همین راستا عمل می کنند، حتی اگر استثناهایی وجود داشته باشد.
در سال های اخیر، ارز دیجیتال به عنوان یک چالش بالقوه برای چارتالیسم و MMT ظاهر شده است. ارزهای مجازی مانند بیت کوین در یک بازار آزاد منتشر می شوند و هیچ ارتباطی با هیچ دولتی ندارند. جدای از ارزش غالب (در حال حاضر) آنها به عنوان سرمایه گذاری های سفته بازانه با ریسک بالا، در شرایط خاص، در میان برخی از افرادی که آنها را به عنوان وسیله مبادله معامله می کنند، دارای ارزش هستند.
با این حال، این شرایط ممکن است در آینده تغییر کند. اگر بیت کوین یا سایر ارزهای دیجیتال مبتنی بر بازار به طور کلی در بازارها پذیرفته شوند، می توانند پول موجود را به چالش بکشند و می توانند به عنوان شواهد مستقیمی از نظریه مبدأ پول مبتنی بر بازار باشند. در این راستا، جنبش کریپتوکارنسی در تقابل با سیستم های پولی ملی و بانکی و همچنین پایه چارتالیسم قرار می گیرد. محبوبیت فزاینده آن نشان می دهد که بخشی از جمعیت جهان طرفدار یک سیستم پولی جایگزین عاری از حکومت هستند که به ریشه های پول باز می گردد.
دیدگاه دیگری که در مورد ارزهای دیجیتال می توان در نظر گرفت این است که از آنجایی که ارزهای دیجیتال توکن های ثبت شده درک مفهوم پول دیجیتال ای هستند که بر اساس ویژگی های الگوریتم زیربنایی در اختیار ماینرها قرار می گیرند، آنها IOU یا اوراق بدهی هیچ کس نیستند. نتیجه این است که آنها دارایی مالی نیستند زیرا هیچ کس موظف به پرداخت چیزی به دارنده و یا پرداخت بدهی بر اساس ارزش اسمی نیست. بنابراین، رمزارزها باید به عنوان دارایی های واقعی مانند طلا در نظر گرفته شوند تا دارایی های مالی، مانند اوراق قرضه و پول. این بدان معنی است که ارزش در نهایت به ارزش مصرف یا عدم مصرف آن بستگی دارد و اگر فعالیت های سوداگرانه ضعیف شود، می تواند به طور واقعی به صفر برسد. این نوسانات بالقوه قیمت، مبنای مناسبی برای یک سیستم پولی نیست.
ثانیا، تا زمانی که دولتها به تحمیل و جمعآوری مالیات در IOU خود ادامه دهند، ارزهای فیات نوع اولیه پول مورد تقاضا در اقتصادها خواهند بود. دولت به عنوان انحصار ابزار تسویه بدهی های مالیاتی، در موقعیت منحصر به فردی برای تأثیرگذاری بر فعالیت های اقتصادی در داخل مرزهای خود قرار دارد. این یک جنبه حیاتی از حاکمیت است، همان چیزی که اروپایی های جنوبی در سال 2012 زمانی که تردیدها در مورد اعتبار اوراق قرضه عمومی آنها افزایش یافت، تجربه کردند.
با اعمال مالیات در یک ارز دیجیتال، دولت ها با عدم صدور ابزار پرداخت در داخل مرزهای ملی، حاکمیت اقتصادی خود را از دست خواهند داد. این امر برای آزادیخواهان جذابیت طبیعی دارد زیرا علاقه مندان به فناوری ارزهای رمزپایه را با ایدئولوژی سیاسی مناسب عرضه می کنند. با این حال، اگر دیگران ترجیح می دهند دولتی داشته باشند که توانایی تثبیت اشتغال و فعالیت های اقتصادی را داشته باشد، هر زمان که بخش خصوصی اعتماد خود را به چشم انداز اقتصادی از دست داد، این سیاستی نیست که باید دنبال شود. در عوض، باید از اینکه دولت ها از مالیات برای به حرکت درآوردن پول خود و از قدرت حاکمیتی برای تعقیب اهداف اجتماعی و سیاسی استفاده می کنند، قدردانی کرد.
جمع بندی
در اقتصاد کلان، معمولاً یک تعریف کارکردگرایانه از پول آموزش داده می شود، درواقع پول همان کاری است که انجام می دهد یعنی به عنوان وسیله مبادله عمل می کند. در این دیدگاه، اگر مردم از آن به عنوان وسیله مبادله استفاده کنند، اصولاً هر چیزی می تواند پول باشد. این نظریه به عنوان دیدگاه متالیستی از پول شناخته می شود. در باور متالیسم، پول از اقتصاد مبادله ای بدون پول سرچشمه می گیرد، جایی که مردم محصولات خود را در بازار مبادله می کردند.
اما در نظریه چارتالیستم پول نقطه شروع متفاوتی دارد، پول در درجه اول یک واحد حساب است. پول در نظریه چارتالیستی ارزش ذاتی ندارد، بلکه توسط دولت به آن ارزش داده می شود. در واقع این یک معیار اجتماعی از ارزش است که هدف اصلی آن اندازه گیری ارزش بدهی ها است و به یک مقام مرکزی نیاز دارد تا این استاندارد ارزش را در یک منطقه سرزمینی معین تعیین کند. در موضوع ارزهای دیجیتال نیز اگر این ارزها محبوبیت گسترده و کاملی در سراسر دنیا دریافت کنند می توانند پول های موجود و سیستم های مالی پولی امروز را درک مفهوم پول دیجیتال بیش از آنچه که هست به چالش بکشد.
هولدر بودن و قوانین آن در بازار رمزارزها
عبارت هودلر در بازار ارزهای دیجیتال توسط شخصی که به ادعای خودش مست بودهاست، تبدیل به یک اصطلاح ماندگار در جامعه خرید و فروش بیت کوین شد. به گفته برخی، این اصطلاح معادل هولدر بودن و در واقع نگه داشتن یک پوزیشن است. شخصی که این اشتباه تایپی را انجام داد، بدون دانش قبلی یکی از کاربردیترین اصطلاحات دنیای رمزارزها را به وجود آورد.
در این مقاله به بررسی دقیقتر مفهوم هودلر و قوانین آن میپردازیم.
آنچه در این مقاله میخوانید :
تاریخچه اصطلاح هودلر
7 سال پیش، یک کاربر باعلاقه در انجمن بیت کوین تالک، به نام GameKyuubi، یک پست در ارتباط با تصمیم اشتباه خود در ترید بیت کوین بعد از صعود قیمت در دسامبر سال 2013، منتشر کرد. او در این پست به دلیل مستی، یک اشتباه تایپی انجام داد و کلمه هولد را هودل تایپ کرد: “من هودل میکنم، I AM HODLING.
او در تلاش بود که مفهوم نگه داشتن بیت کوین به جای فروش آن، بدون توجه به شرایط مارکت را، به مخاطبان برساند.
چند ساعت بعد از انتشار این پست، این اشتباه تایپی به صورت میم و استیکر به تمام کانالها و جوامع بیت کوین راه پیدا کرد. سپس تبدیل به یک اصطلاح رایج در دایره لغات بازار ارزهای دیجیتال شد.
تا به امروز، حامیان بلند مدت بیت کوین، از اصطلاح هودلر بودن، برای ترویج پایداری و نگه داشتن پوزیشن در شرایط سخت بازار و نوسانات قیمتی بیت کوین، استفاده کردهاند.
همانطور که GameKyuubi اشاره کرد:
“در چنین شرایطی، اگر بیت کوین خود را به فروش بگذارید، تنها به معاملهگران در به دست آوردن پول خود کمک میکنید.”
مفهوم هولدر
برای بسیاری از سرمایهگذاران درک مفهوم هودل کردن از دیگر اصطلاحات مانند خرید و هولد کردن، راحتتر است. برای مثال، اگر شما به هودل کردن سهام فکر میکنید، در واقع در مورد استراژی خرید و هولد کردن، در تفکر هستید.
سرمایهگذاران در حوزه خرید و هولد کردن، با هدف نگه داشتن سهام و ارز دیجیتال خود برای مدت طولانی و بدون توجه به نوسانات بازار، رمزارز مورد نظر را خریداری میکنند.
با توجه به تاریخ موجود از بازار ارزهای دیجیتال، که نمایانگر افزایش قیمت در طولانی مدت است، هدف اصلی هودلر بودن، عدم توجه به بالا و پایین رفتن قیمت دارایی دیجیتال تا مدتی طولانی است. این تاکتیک بیشتر توسط سرمایهگذاران ارزشی صورت میگیرد.
اما در بازار ارزهای دیجیتال هودلر بودن به دو معنی است. معنای اول به خرید و نگه داشتن بیت کوین و یا دیگر رمزارزها، بدون فروش آن در شرایط افزایش نوسانات مارکت، اختصاص مییابد.
معنی دوم مربوط به یک توکن خاص است که در بایننس اسمارت چین (BSC) مورد استفاده قرار میگیرد.
درک استراتژی هودل کردن
استراتژی هودل کردن بسیار مبحث گستردهای است. و به معنای پایداری در نوسانات بازار و نگه داشتن دارایی دیجیتال در این نوسانات است.
این استراتژی راهی هوشمندانه برای سرمایهگذارانی است که در تلاش برای فهم زمانبندی بازار هستند. همچنین، از این استراتژی در شرایط نزول مارکت، جهت کمک به سرمایهگذاران برای پرهیز از موج فروش، میتوان استفاده کرد.
هودلر بودن برای سرمایهگذاران آماتور، که بیشتر در معرض تصمیمات احساسی هستند نیز، کاربرد دارد.
گرچه هر احتمالی در بازار ارزهای دیجیتال وجود دارد، بعید است که کاهش قیمت یک رمزارز باعث افت کل مارکت کریپتو شود. در نتیجه استراتژی هودل، منطقی به نظر میرسد.
ارزهای دیجیتال و HODL
همانطور که اشاره شد، هودل میتواند به دو معنی استراژی هودل کردن و توکن HODL باشد. مرکز و هدف اصلی هودلر بودن، در واقع تشویق سرمایهگذاران به دوری از سرمایهگذاری کوتاه مدت و تمرکز در معاملات بلند مدت است.
به این دلیل که، بازار رمزارزها همواره توانایی جبران افت قیمت و خسارات وارد شده را، در طولانی مدت دارد.
این اتفاق در ژوئن 2021 در افت مارکت کریپتو، افتاد. بسیاری از سرمایهگذاران بیت کوین، شاهد از بین رفتن تمام سود خود در راستای نزول شدید قیمت آن بودند. سایر ارزهای دیجیتال نیز مانند دوج کوین و اتریوم شاهد افت چشمگیری بودند.
اما این اتفاق ثابت کرد که افت قیمت در بازار ارزهای دیجیتال، یک امر زورگذر است، زیرا تمامی رمزارزها به قیمت قبل از نزول خود برگشتند. سرمایهگذارانی که به دلیل ترس از این کاهش قیمت، دارایی خود را از بازار خارج کردند، دچار ضرر و زیان زیادی شدند.
در نقطه مقابل، افرادی که دارایی خود را هودل کردند، شاهد افزایش سود خود، حتی بیش از پیش بودند.
چه زمانی هولد کنیم؟
تصمیمگیری در رابطه با زمان هولد کردن و یا فروش دارایی دیجیتال کاملا شخصی است، و سرمایهگذاران باید قبل از هر اقدامی مطالعه لازم را در آن راستا انجام دهند. برخی افراد تصمیم میگیرند که دارایی خود را هولد کنند.
این استراتژی برای افرادی که به سرمایهگذاری بلند مدت معتقدند، مفید است، اما میزان سود نهایی نامشخص است. به هر حال، آینده مارکت با توجه به اخبار و ترندها تا حدودی قابل پیش بینی است.
برخی افراد نیز علاوه بر هودل کردن تعدادی از کوینها، با مابقی دارایی خود ترید انجام میدهند. برخی از کوینها برای HODL کردن، دارای ثبات بیشتری هستند، در حالی که هولد کردن کوین با ارزش بازار کمتر، با توجه به امکان رشد بیشتر، احتمالا سود بیشتری نیز به همراه دارد.
استراتژی هودلر بودن، برای افرادی که قصد سپری کردن زمان بالایی در پورتفولیو خود را ندارند و یا افرادی که به تازگی وارد این پلتفرم شدهاند، کاربردیتر است.
به هر حال مارکت ارزهای دیجیتال نوسان بسیار بالایی دارد. در نتیجه برای تمام سرمایهگذاران و انواع معاملات، کسب اطلاعات و مطالعه در خصوص دارایی مد نظر، ضروری است.
هولد کردن کوین و کیف پولهای ارز دیجیتال
به عنوان یک سرمایهگذار که برنامه هودل کردن را در پیش دارید، احتمالا خواستار ذخیرهسازی کوینهای خود در یک فضای امن هستید.
کیف پولهای کریپتو یکی از بهترین راهها برای ذخیرهسازی هستند. این کیف پولها به صورت دیجیتال، کلیدهای خصوصی شما را ذخیره و امکان دسترسی به کوینها در بلاکچین را به شما میدهند.
این کیف پولها دارایی شما را از حملات هکرها حفظ و تنها در اختیار شما برای دریافت و ارسال هرگونه ارز دیجیتال، قرار میدهند.
چه چیزی را هولد کنیم؟
برای هودلر و سرمایهگذار بودن، ایجاد و نگهداری یک پورتفولیو متنوع، یک کلید اساسی است. این امر ممکن است، مستلزم افزایش پول پورتفولیو توسط هولدر در طول زمان و یا حتی خرید و فروش یک ارز دیجیتال به ارزی دیگر، باشد.
اگر شما در کوینی سرمایهگذاری کردهاید که ارزش آن به صورت چشمگیری افزایش یافتهاست، پورتفولیو شما ممکن است دچار عدم ثبات شود. در نتیجه بیشتر در معرض از دست دادن دارایی خود هستید.
هودلر بودن در کنار مزایایی که دارد، نیاز به توجه زیاد به پورتفولیو جهت جلوگیری از ضرر و زیان است.
کلام آخر
اصطلاح هودلر بودن، به خرید و هولد کردن دارایی دیجیتال بدون توجه به نوسانات مارکت اشاره دارد.
این استراتژی برای جلوگیری از موج ترس فروش در زمان افت بازار، راهی هوشمندانه است. زیرا در سرمایهگذاری، فروش احساسی دارایی میتواند ضرر زیادی به دنبال داشته باشد. در حالی که معمولا در بازار ارزهای دیجیتال با نگه داشتن رمزارز، سود قابل توجهی به دست میآورید.
دیدگاه شما