ارز فیات چیست؟تفاوت آن با رمزارزها و استاندارد طلا
به زبان ساده ، ارز فیات پول قانونی است که ارزش آن را بیشتر از کالای فیزیکی یا کالایی از دولت صادر کننده آن می گیرد. قدرت دولتی که ارزش پول فیات را تعیین می کند در این نوع پول کلیدی است. بیشتر کشورهای جهان از سیستم ارزی فیات برای خرید کالا و خدمات ، سرمایه گذاری و پس انداز استفاده می کنند. ارز فیات در تعیین ارزش پول قانونی جایگزین استاندارد طلا و سایر سیستم های مبتنی بر کالا شد.
ظهور ارز فیات
ارز فیات قرن ها پیش در چین نشات گرفته است. استان چکوان در طی قرن یازدهم اقدام به صدور پول کاغذی کرد. در ابتدا می توان آن را با ابریشم ، طلا یا نقره عوض کرد. اما سرانجام ، کوبلای خان به قدرت رسید و در طول قرن سیزدهم یک سیستم ارزی فیات ایجاد کرد. مورخان ادعا می کنند که این پول در سقوط امپراتوری مغول بسیار موثر بود ، ریشه ریزش و خرج بیش از حد و تورم بیش از حد.
پول فیات در قرن ۱۷ در اروپا نیز مورد استفاده قرار گرفت که توسط اسپانیا ، سوئد و هلند تصویب شد. این سیستم در سوئد یک شکست بود و دولت سرانجام آن را برای استاندارد نقره کنار گذاشت. طی دو قرن بعدی فرانسه و کانادا ، مستعمرات آمریکا و سپس دولت فدرال ایالات متحده نیز با استفاده از پولهای آزمایشی نتایج ناخوشایند بدست آوردند.
در قرن بیستم ، ایالات متحده دوباره به استفاده از ارز مبتنی بر کالا تا حدودی محدود بازگشت. در سال ۱۹۳۳دولت به کار مبادله پول کاغذ به طلا خاتمه داد. در سال ۱۹۷۲ ، تحت ریاست جمهوری نیکسون ، ایالات متحده استاندارد طلا را به طور کامل کنار گذاشت ، و نابودی خود را در مقیاس بین المللی نهایی کرد و به سیستم Fiat Money روی آورد. این منجر به استفاده از ارز فیات در سراسر جهان شد.
ارز فیات در برابر استاندارد طلا
سیستم استاندارد طلا اجازه تبدیل اسکناس های کاغذی به طلا را می داد. در واقع ، تمام پول کاغذی توسط مقدار محدودی طلا که در اختیار دولت بود ، پشتیبانی می شد. بر اساس یک سیستم ارزی مبتنی بر کالا ، دولت ها و بانک ها تنها در صورت داشتن ارزش مساوی از فروشگاه های طلا می توانند ارز جدید را به اقتصاد وارد کنند. این سیستم توانایی دولت در ایجاد پول و افزایش ارزش پول آنها را صرفاً براساس عوامل اقتصادی محدود کرد.
از طرف دیگر ، تحت سیستم ارزی فیات ، پول ممکن است به چیز دیگری تبدیل نشود. با پول فیات ، مقامات می توانند به طور مستقیم بر ارزش پول خود تأثیر بگذارند و آن را به شرایط اقتصادی گره بزنند. دولت ها و بانک های مرکزی کشورهایشان کنترل بسیار بیشتری بر سیستم های ارزی دارند. آنها می توانند به رویدادهای مختلف مالی و بحران ها با ابزارهای مختلف مانند ایجاد بانکداری ذخیره کسری و اجرای تسهیل کمی پاسخ دهند.
مدافعان استاندارد طلا معتقدند که یک سیستم ارزی مبتنی بر کالا از ثبات بیشتری برخوردار است زیرا توسط چیزی فیزیکی و ارزشمند پشتیبانی می شود. طرفداران ارز فیات معتقدند که قیمت طلا جز ثبات نبوده است. در این زمینه ، ارزش یا ارزش هر دو ارز مبتنی بر کالا و پول فیات می تواند نوسان داشته باشد. اما با وجود یک سیستم ارزی فیات ، دولت دارای انعطاف پذیری بیشتری برای اقدام در شرایط اضطراری اقتصادی است.
نکات مثبت و منفی استفاده از ارز فیات
اقتصاددانان و سایر کارشناسان مالی در حمایت از ارز فیات اتفاق نظر ندارند. مدافعان و مخالفان با شور و اشتیاق موافقان و مخالفان این سیستم ارزی را مطرح می کنند.
کمبود
پول فیات تحت تأثیر کمبود کالای فیزیکی مانند طلا تحت تأثیر قرار نمی گیرد.
هزینه
تولید پول فیات نسبت به پول مبتنی بر کالا مقرون به صرفه است.
پاسخگویی
ارز فیات به دولت ها و بانک های مرکزی آنها انعطاف پذیری در رسیدگی به بحران های اقتصادی را می دهد.
تجارت بین الملل
ارز فیات در کشورهای جهان مورد استفاده قرار می گیرد و آن را به یک نوع ارز قابل قبول برای تجارت بین الملل تبدیل می کند.
راحتی
برخلاف طلا ، پول فیات به ذخایر فیزیکی متکی نیست که به ذخیره سازی ، محافظت ، نظارت و سایر خواسته های پرهزینه احتیاج دارند.
بدون ارزش ذاتی
ارز فیات هیچ ارزش ذاتی ندارد. این اجازه می دهد تا دولت ها از هیچ چیز پول خلق کنند ، که می تواند منجر به تورم فوق العاده شود و سیستم اقتصادی آنها را فروپاشاند.
از نظر تاریخی دارای ریسک
از نظر تاریخی ، اجرای سیستم های ارزی فیات به طور معمول منجر به سقوط مالی می شود ، که نشان می دهد این سیستم ها برخی از خطرات را دارند.
ارز فیات در مقابل ارز رمزنگاری شده
ارز فیات و ارز رمزپایه از این نظر مشترک هستند که هیچ یک از آنها توسط کالای فیزیکی پشتیبانی نمی شوند – اما در اینجا شباهت به پایان می رسد. در حالی که پول فیات توسط دولت ها و بانک های مرکزی کنترل می شود ، ارزهای رمزپایه اساساً غیرمتمرکز هستند ، که بیشتر به دلیل یک دفتر توزیع شده دیجیتال به نام بلاکچین است.
تفاوت قابل توجه دیگر بین این دو سیستم ارزی نحوه تولید هر یک از این اشکال پول است. بیت کوین ، مانند اکثر ارزهای رمزپایه ، یک منبع کنترل شده و محدود دارد. در مقابل ، با توجه به قضاوت خود درباره نیازهای اقتصادی یک کشور ، بانک ها می توانند از هیچ چیز پول ناچیزی ایجاد کنند.
ارزهای رمزنگاری شده به عنوان یک شکل دیجیتالی از پول ، هیچ همتای فیزیکی ندارند و بدون حاشیه هستند و باعث می شود محدودیت آنها در معاملات جهانی کمتر باشد. علاوه بر این ، معاملات برگشت پذیر نیستند و ماهیت ارزهای رمزنگاری شده در مقایسه با سیستم فیات ردیابی را بسیار دشوارتر می کند.
قابل ذکر است ، بازار ارزهای رمزپایه بسیار کوچکتر و در نتیجه بی ثبات تر از بازارهای سنتی است. این احتمالاً یکی از دلایلی است که ارزهای رمزپایه هنوز به طور جهانی پذیرفته نشده اند ، اما با رشد و بلوغ اقتصاد رمزنگاری ، نوسانات احتمالاً کاهش می یابد.
افکار پایانی
آینده هر دو شکل ارز به هیچ وجه قطعی نیست. در حالی که ارزهای رمزپایه هنوز راهی طولانی در پیش دارند و مطمئناً با چالش های بیشتری روبرو خواهند شد ، تاریخچه Fiat Money آسیب پذیری این شکل از پول را نشان می دهد. این دلیل بزرگی است که بسیاری از مردم در حال بررسی امکان حرکت به سمت سیستم رمز ارز برای معاملات مالی خود هستند – حداقل در برخی از موارد.
یکی از ایده های اصلی ایجاد Bitcoin و ارزهای رمزپایه ، کشف شکل جدیدی از پول است که در شبکه توزیع شده نظیر به نظیر ساخته می شود. احتمالاً بیت کوین برای جایگزینی کل سیستم ارزی فیات ایجاد نشده است بلکه برای ارائه یک شبکه اقتصادی جایگزین ایجاد شده است. هنوز هم مطمئناً این پتانسیل را دارد که بتواند یک سیستم مالی بهتر برای جامعه بهتر ایجاد کند.
تفاوت ارز دیجیتال و فیات
همانطور که جهان به سمت جامعه بدون پول نقد حرکت میکند، سیستم پرداخت اطراف ما در حال تبدیل شدن به یک اقتصاد دیجیتال است. در حال حاضر، تنها درصد کمی از پول جهانی به شکل فیزیکی ارز بیان میشود، و اکثر پولها به صورت الکترونیکی از طریق برنامههای پرداخت آنلاین یا با استفاده از کارتهای نقدی مبادله میشوند. علیرغم این واقعیت که جامعه امروزی در آستانه تبدیل شدن به یک اقتصاد پیشرفته است، تنها درصد کمی از مردم تفاوت ارز دیجیتال و فیات را میدانند.
این روزها اغلب کلماتی مانند «کریپتوکارنسی و بیت کوین» را میشنویم، زیرا این کلمات و اخبار مربوط به آنها در دنیای مالی سر و صدای زیادی برپا کرده است.
کلمه “ارز فیات” به پول صادر شده توسط دولت یک کشور اشاره دارد که یک مناقصه قانونی است که توسط دولت صادر کننده آن به جای یک کالای ملموس حمایت میشود. ارز دیجیتال یک وسیله مبادله دیجیتال است که به دلیل استفاده از تکنیکهای رمزگذاری کاملاً ایمن است. ارزهای دیجیتال با ارزهای سنتی فیات تفاوت اساسی دارند. با این حال، شما همچنان میتوانید آنها را مانند هر کالای دیگری بخرید و بفروشید.
- هر دو را میتوان برای پرداخت و به عنوان ذخیره ارزش استفاده کرد.
- هر دو به اعتماد گسترده مصرف کننده تکیه میکنند تا به عنوان وسیله مبادله عمل کنند.
- ارز فیات توسط بانکها و دولتها (مرکزی) صادر و کنترل می شود.
- ارز دیجیتال از طریق فرآیندی به نام ماینینگ تولید و توزیع میشود و توسط یک مرجع متمرکز کنترل نمی شود.
- ارز دیجیتال قابل اعتماد است زیرا ضد دستکاری است و نمیتوان آن را دو بار خرج کرد.
- تراکنش بیت کوین را نمیتوان معکوس کرد، لغو کرد و یا پس گرفت.
خلاصه ای از تفاوت ارز دیجیتال و فیات: هر شکل موثر پول باید به عنوان وسیله مبادله، ذخیره ارزش و واحد حساب عمل کند. هم ارز فیات و هم ارز دیجیتال این ابزار را ارائه میدهند، اما از چند جهت کلیدی متفاوت هستند. ارز فیات یک ارز قانونی است که ارزش آن به یک ارز دولتی مانند دلار آمریکا مرتبط است، در حالی که ارز دیجیتال یک دارایی دیجیتال است که ارزش خود را از بلاکچین اصلی خود به دست میآورد. صدور و مدیریت ارزهای فیات توسط بانکهای مرکزی دیکته میشود، در حالی که پروتکلهای بلاکچین، کدها و جوامع بر ارزهای دیجیتال حاکم هستند. توزیع فیات به واسطهها نیاز دارد، در حالی که ارز دیجیتال به شبکههای توزیعشده و غیر متمرکز برای فعال کردن تراکنشهای «بی اعتماد» متکی است.
آنچه در این مقاله میخوانید
ارز دیجیتال چیست؟
بر خلاف ارزهای معمولی، ارز دیجیتال رمزگذاری شده و غیر متمرکز است که به هیچ دولت یا بانک مرکزی مرتبط یا تنظیم نشده است و مبتنی بر فناوری بلاکچین است که یک چارچوب دفتر کل توزیع شده است. بلاکچین یک دفتر کل توزیع شده است که توسط شبکهای از رایانهها مدیریت میشود که یک کپی دقیق از پایگاه داده را نگهداری میکند و سوابق آن را با اجماع بر اساس ریاضیات محض به روز میکند.
برخی از ارزهای دیجیتال محبوب بیت کوین، اتریوم، لایت کوین، ریپل و دش هستند. این ارزهای دیجیتال مورد حمایت هیچ دولتی نیستند و برای خرید و فروش آنها به هیچ واسطه ای نیاز نداریم.
آنها توسط شبکههای همتا به همتا از رایانههای رایگان و منبع باز مدیریت میشوند. بیت کوین اولین ارز دیجیتال غیر متمرکز بود که خلاقیت عمومی را ثبت کرد و در سال 2009 توسط ساتوشی ناکاموتو – مخترع ناشناس – راهاندازی شد.
ارزهای دیجیتال زیرمجموعه ارزهای مجازی قرار میگیرند. آنها در ابتدا برای ارائه یک روش پرداخت جایگزین برای تراکنشهای آنلاین توسعه یافته بودند. با این حال، ارزهای دیجیتال هنوز به طور کلی توسط شرکتها و مشتریان پذیرفته نشدهاند، و در واقع آنقدر غیر قابل اعتماد هستند که به عنوان روشهای پرداخت مورد استفاده قرار گیرند.
ارز فیات چیست؟
ارز فیات ممکن است به شکل پول فیزیکی باشد یا به صورت الکترونیکی ارائه شود، به عنوان مثال با اعتبار بانکی. عرضه توسط دولت کنترل میشود و شما میتوانید از آن برای پرداخت مالیات خود استفاده کنید. ارز فیات شامل ارز کاغذی، اسکناس، سکه و غیره است که دارای ذخیره ارزش بوده و به عنوان وسیلهای برای خرید کالا و خدمات مورد استفاده قرار میگیرد.
نقش بانکهای مرکزی در اقتصاد از زمان معرفی ارز فیات گسترش یافته است، زیرا آنها اکنون چاپ ارز را تنظیم مقایسه ارز فیات و رمزارز میکنند. قدرت عرضه و تقاضای مصرف کننده، ارزش پولی را تعیین میکند. پوند، دلار آمریکا، یورو، ین و روپیه برخی از ارزهای اصلی جهانی هستند.
تفاوتهای عمده ارز دیجیتال و فیات
یکی از اشکال وام دادن ارز، مشروعیت و ثبات بیشتر به فناوری بلاکچین، استیبل کوینها هستند. استیبل کوین یک ارز دیجیتال است که به ارزش یک دارایی در دنیای واقعی گره خورده است. در حالی که بسیاری از استیبل کوینها به دلار آمریکا متصل میشوند، در تئوری، استیبل کوینها را میتوان به داراییهای دیگر مانند طلا یا سایر کالاها متصل کرد. در واقع، این امر به نهادهایی که مایل به انجام معاملات در داراییهای شناخته شده هستند اجازه میدهد تا هرگز زنجیره بلوکی را ترک نکنند.
در حالی که بعید است که ارز دیجیتال به زودی جایگزین دلار آمریکا شود، در حال حاضر صنایع زیادی وجود دارند که آن را به عنوان نوعی پرداخت پذیرفتهاند. بسیاری از استارت آپها در فناوری بلاکچین به دلیل هزینه و مزایای سرعت، اولین پذیرندگان رمزارز برای پرداختهای B2B بودهاند. علاوه بر این، برای معاملات بین المللی نیازی به تبدیل ارز وجود ندارد.
تفاوت ارز دیجیتال و فیات: آیا ارز دیجیتال و فیات یکسان هستند؟
هم بله و هم خیر !
رمزارزها تا آنجایی که امکان مبادله بین دو طرف را فراهم میکنند و به عنوان یک ذخیره ارزش عمل می کنند، پول هستند. با این حال، آنها همچنین ویژگیهایی را ارائه می دهند که سیستم پولی سنتی در حال حاضر قادر به ارائه آنها نیست: ارزهای دیجیتال میتوانند توسط هر کسی، در هر کجا، در هر زمان در سراسر جهان و بدون نیاز به بانک یا دولت خرج و دریافت شوند. این انقلابیترین جنبه ارزهای دیجیتال است.
علاوه بر این، ارز فیات اساساً معادل بدهی است. وقتی یک بانک مرکزی اسکناس منتشر میکند، به طور همزمان درصدی از بدهی دولت شما را به عنوان مصرف کننده منتشر میکند. ممکن است منطقی بپرسید این چگونه است؟ به این فکر کنید که مثلا اتحادیه اروپا و ایالات متحده چگونه پول ایجاد میکنند.
ارز فیات به این دلیل دارای ارزش است که یک دولت آن را پول قانونی اعلام میکند – این پول ارزش ذاتی ندارد.
بیشتر پولی که یک دولت ایجاد میکند زمانی است که وام گرفته میشود. بانکها زمانی پول ایجاد میکنند که مردم پول وام میگیرند. دلار آمریکا را در نظر بگیرید: اگر وام گرفته نمیشد، احتمالاً دلاری نیز در گردش نبود. به عبارت دیگر، بدون بدهی مصرفکنندگان به بانکها، دلار آمریکا در دنیا وجود نخواهد داشت.
در حالی که به نظر میرسد ارز فیات بخش عمدهای از ارزش خود را از بدهی به دست میآورد، این مورد در مورد بیت کوین صدق نمیکند. بیت کوین ارزش ذاتی فراتر از اعتماد جامعه خود دارد. بیت کوین به سیستمی از بدهیها تکیه نمیکند، ارزش آن به میزان موثر بودن آن به عنوان یک وسیله مبادله خلاصه میشود.
بیت کوین شکل جدیدی از اعتماد را برای سیستم پولی جهانی آینده ما ایجاد کرده است. سیستم پشت بیت کوین کاملاً شفاف و مبتنی بر ریاضیات و اجماع واقعی کاربران روزمره است. با در نظر گرفتن همه اینها، کدام گزینه برای آینده ما بهتر است؟ بیت کوین یا فیات؟
تفاوت ارز دیجیتال و فیات: آیا ارز دیجیتال میتواند جایگزین ارز فیات شود؟
در حال حاضر بحثهای زیادی پیرامون آینده ارزهای فیات وجود دارد و بسیاری اظهار داشتند که انتظار دارند در سالهای آینده جای خود را به ارزهای دیجیتال بدهند، در حالی که دیگران مخالف هستند و میگویند که کریپتو و فیات همزمان با حرکت رو به جلو، وجود خواهند داشت. ارائه مزایای مختلف برای کاربران و کسب و کارها به طور یکسان.
برای بسیاری، یکی از بزرگترین خطرات پول فیات این واقعیت است که میتواند بسیار مستعد تورم باشد، که در صورت وقوع سقوط یا افزایش شدید، میتواند ثروت و ارزش کلی موسسات را به شدت تغییر دهد. در صورت نیاز، دولتهای محلی میتوانند شروع به افزایش مقدار پول تولیدی در هر زمان کنند – این امر ارزش پول را به شدت کاهش میدهد و میتواند منجر به بیثباتی در اقتصاد به شکل ابرتورم شود.
از سوی دیگر، ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین، عرضه محدودی دارند که در طول زمان تغییر نخواهد کرد – این بدان معناست که ارزش بیت کوین ممکن است با محبوبیت بیشتر افزایش یابد، اما با تولید انبوه رقیق نخواهد شد. به همین دلیل، متوجه خواهید شد که بسیاری از مردم در حال حاضر از حفظ بیت کوین خود با هدف کسب سود با افزایش ارزش خوشحال هستند.
شباهت ارز دیجیتال و فیات چیست؟
هر دوی این اشکال ارز تا حد زیادی ارزش خود را از پذیرش گستردهای که در سراسر جهان دارند به دست میآورند. پذیرش بیشتر به معنای اعتبار بیشتر است. آنها همچنین قابل تقسیم هستند – همانطور که یک روپیه را میتوان به 100 پایز تقسیم کرد، 1 بیت کوین را میتوان به 0.00000001 بیت کوین تقسیم کرد. مانند ارز فیات، از کوینهای کریپتو می توان برای پرداخت خدمات یا خرید محصولات استفاده کرد. آنها همچنین میتوانند به عنوان یک هدیه برای ذخیره ارزش استفاده شوند.
نتیجه گیری
در دنیای مدرن که تراکنشها خودکار میشوند و از اشکال سنتی ارزهای ثابت کمتر از گذشته استفاده میشود، ممکن است فرد در تفاوتهای بین پول فیات و ارز دیجیتال گیج شود.
با این حال، هر دوی این شکلهای ارز دارای ویژگیهای مشابهی هستند، مانند ارزهای قانونی که دارای ارزش تجاری هستند، کمک به مصرفکنندگان برای خرید انواع کالاها و خدمات، تعیین ارزش پولی آنها توسط نیروهای تقاضا و عرضه و سایر موارد مالی/تجاری، میتواند در مبادلات و غیره معامله شود. با این حال، این مقاله در مورد عدم شباهت این ارزها به یکدیگر صحبت میکند، زیرا هر یک از آنها دارای تفاوتهایی هستند که به مخاطب کمک میکند تا به راحتی بین این دو ارز تمایز قائل شود.
به علاوه، این مقاله نشان میدهد که چگونه اشکال رمزنگاری ارز یک پدیده در سراسر جهان است، در مورد اینکه چگونه ارزهای فیات در سراسر جهان به عنوان یک وسیله سنتی مبادله شناخته میشوند، و همچنین مزایا و معایب هر نوع ارز. با این حال، اگرچه ارزهای دیجیتال در جامعه مدرن ترجیح قابل توجهتری نسبت به ارزهای فیات دارند، به نظر میرسد که اشکال رمزنگاری ارزها به اندازه کافی برای کنترل روشهای مرسوم پرداخت فعلی، کاملاً پیشرفته نیستند.
کریپتوکارنسی چیست ؟ تفاوت ارز دیجیتال و رمزارز
پس از آشنایی با مفاهیم پول چیست و رمزنگاری چیست نوبت به این میرسد تا بدانیم کریپتوکارنسی چیست. کریپتوکارنسی یا پول رمزنگاری شده در فارسی با عبارت رمز ارز معرفی میشود. بسیاری از کاربران مفاهیم مربوط به ارز دیجیتال و رمز ارز را به جای یکدیگر استفاده میکنند اما در اصل این دو مفهوم کمی با هم متفاوت هستند. درک درست از این دو واژه میتواند در درک سایر مفاهیم مرتبط به ما کمک کند. به همین دلیل در ادامه این مقاله میخواهیم به طور کامل به بررسی مفهوم و ارتباط بین عبارتهای رمز ارز و ارز دیجیتال را بررسی کنیم و به این سوال پاسخ دهیم که کریپتوکارنسی چیست.
ارز دیجیتال چیست ؟
مفهوم ارز دیجیتال را میتوان با بررسی واژههای تشکیل دهنده بررسی کرد. واژه ارز به معنی پول و واژه دیجیتال به معنی استفاده از سیستمهای کامپیوتری است. بنابراین واژه ارز دیجیتال به هر پولی که در بستر دیجیتال و کامپیوتر شکل گرفته و استفاده شود، اطلاق میشود. در صد سال گذشته و با گسترش استفاده از کامپیوتر در زندگی بشر، تلاشهای زیادی برای ایجاد پول دیجیتال انجام شده است. پول دیجیتال میتواند باعث راحتی کار با پول، سریعتر شدن فعالیتها، حذف پولهای کاغذی و کمک به روند جهانیسازی اقتصاد شود.
در این سالها ارز دیجیتال به شکلهای مختلفی ایجاد شده است. به عنوان مثال، امروزه افراد با استفاده از کارتهای بانکی به جابجایی پول میپردازند. بنابراین واژه ارز دیجیتال را میتوان برای این نوع پول نیز استفاده کرد. در بسیاری از بازیهای کامپیوتری نیز ارزهایی ایجاد شدهاند که کاربران با استفاده از آنها میتوانند فعالیتهای مختلفی در درون بازی داشته باشند و از آنها به عنوان پول برای خرید داراییهای درون بازی استفاده کنند. در بسیاری از موارد این پولها قابل خرید و فروش با پول فیات نیز هستند. با توجه به دلایل مطرح شده میتوان از واژه ارز دیجیتال برای توکنهای بازیهای کامپیوتری نیز استفاده کرد.
کریپتوکارنسیها یا رمز ارزها از این جهت که در فضای دیجیتال ایجاد شدهاند و استفاده از آنها توسط سیستمهای دیجیتال امکانپذیر است، نوعی ارز دیجیتال هستند اما تفاوتهای بنیادی بین رمز ارزها و ارزهای دیجیتال وجود دارد. در بخش بعدی به سوال کریپتوکارنسی چیست پاسخ میدهیم و تفاوتهای آن با سایر ارزهای دیجیتال را بررسی میکنیم.
رمز ارز یا کریپتوکارنسی چیست ؟
کریپتوکارنسی به دستهای از ارزهای دیجیتال گفته میشود که امنیت آنها توسط تکنیکهای رمزنگاری تامین میشود. در کنار استفاده از تکنیکهای رمزنگاری، غیرمتمرکز بودن سیستم بررسی و ثبت تراکنشها مهمترین ویژگی کریپتوکارنسیها یا رمز ارزها است. ارزهای دیجیتال دیگر مثل حسابهای بانکی، توسط بانکها مدیریت میشوند و تایید تراکنش توسط نهاد واسط مثل بانک صورت میگیرد. در بازیهای کامپیوتری نیز مدیریت پولهای ایجاد شده و انتقال آنها توسط شرکت سازنده بازی انجام میشود.
در رمز ارزها کاربران برای این که بتوانند تراکنشها را تایید کنند باید با دیگر کاربران در بهروزرسانی اطلاعات شبکه به توافق برسند. این توافق با استفاده از الگوریتمهای اجماع انجام میشود. الگوریتم اجماع در واقع به کاربران اجازه میدهد تا با صرف هزینه، فعالیت درستکارانه خود را به بقیه ثابت و اطلاعات یکسانی را به شبکه اضافه کنند.
ساختار نگهداری دادهها نیز در کریپتوکارنسی متفاوت است. در حالی که اطلاعات تراکنشها و حسابهای کاربران در سیستمهای متمرکز در پایگاه دادهای که در اختیار نهاد متمرکز است نگهداری میشود، اطلاعات حساب کاربران و تراکنشها در کریپتوکارنسی، با استفاده از تکنولوژی دفتر کل توزیع شده ثبت میشود. در این تکنولوژی همه کاربران به اطلاعات تراکنشها و حساب کاربران دسترسی دارند و به طور مشترک دفتر را بهروز میکنند. این تکنولوژی به کاربران امکان بررسی صحت تراکنشها را فراهم میکند.
رمز ارزها با غیرمتمرکز کردن سیستم پولی، ساخت پول و تایید تراکنشهای آن را از دست دولتها خارج و به دست کاربران از سراسر دنیا سپردند. این تغییر در مدیریت سیستم پولی، مخالفان زیادی در میان دولتها و بانکها دارد اما در طی سالهایی که از اختراع بیت کوین گذشته است، این رمز ارز توانسته جایگاه بهتری در میان افراد از سراسر دنیا پیدا کند و همین مساله باعث گسترش بیشتر رمز ارزها شده است. تا اینجا به این سوال پاسخ دادهایم که کریپتوکارنسی چیست و در ادامه به بررسی اجمالی بیت کوین و سایر رمزارزها میپردازیم.
آیا بیت کوین اولین کریپتوکارنسی است ؟
بسیاری از افراد بیت کوین را اولین رمز ارز ساخته شده میدانند اما این تصور صحیحی نیست. «دیوید چام» (David Chaum) استاد دانشگاه کالیفرنیا و برکلی، سالها بر روی رمزنگاری و ساخت پول دیجیتال کار کرد. او در سال 1995 اولین ارز دیجیتال مبتنی بر رمزنگاری با نام «ای کش» (eCash) را معرفی کرد. این ارز دیجیتال با استفاده از رمزنگاری ساخته شد اما همچنان متمرکز بود. در سیستم ای کش همه دادهها بر روی یک سرور نگه داری میشد و امکان انجام حملات سایبری و فیزیکی مختلف به سرور، همچنان وجود داشت. هرچند نکات امنیتی تا حد بالایی رعایت شده و نفوذ به این سیستم بسیار سخت بود (مانند آن چیزی که در بانکهای مختلف دنیا مشاهده میکنیم) اما کنترل باز هم در اختیار گروه خاصی قرار داشت که با هرگونه دستکاری میتوانستند تغییرات جدی ایجاد کنند.
ای کش در زمان خود ایده بسیار نوینی محسوب میشد و از حمل مقادیر زیاد اسکناس توسط کاربران جلوگیری میکرد. امنیت این سیستم نیز با توجه به استفاده از تکنیکهای رمزنگاری بالا بود ولی به هر حال این ویژگیها نتوانست عموم کاربران را متقاعد به استفاده از این رمز ارز کند. پس از ای کش تلاشهای بسیار زیادی برای ساخت رمز ارز مناسب صورت گرفت که هر یک دارای معایب مختلفی بودند. متخصصان در صدد ساخت رمز ارزی بودند که امنیت بالایی داشته باشد، امکان انجام تراکنشهای مختلف را فراهم کند و در عین حال متمرکز نباشد. ایجاد بیت کوین در سال 2009 نتیجه این تلاشها بود.
بیت کوین در واقع اولین ارز دیجیتالی بود که علاوه بر داشتن ویژگیهای پول و تامین امنیت با رمزنگاری، کاملا غیر متمرکز بود. ساتوشی ناکاموتو، خالق بیت کوین فرد یا گروهی ناشناس است که پس از بحران مالی 2008 ایده بیت کوین را مطرح نمود و در سال 2009 تکنولوژی آن را پیادهسازی کرد. بیت کوین از تکنیکهای رمزنگاری برای ایجاد مقایسه ارز فیات و رمزارز حسابهای کاربری و تامین امنیت انتقال اطلاعات استفاده میکند. تکنولوژی بلاک چین و الگوریتم اجماع غیر متمرکز بودن شبکه را تامین میکند و مشوقهای اقتصادی فعالیت درستکارانه کاربران را تضمین مینمایند.
پس از بیت کوین، تاریخچه کریپتوکارنسی چیست ؟
پس از بیت کوین پروژههای مختلفی به وجود آمدند که به طور کلی از هسته بیت کوین استفاده میکردند. بسیاری از آنها به طور کلی از بین رفتهاند. اما برخی پروژههای مطرحی که به صورت مستقیم یا با واسطه از بیت کوین استفاده کردند شامل «بیت کوین کش»، «لایت کوین» و «دوج کوین» هستند. هر یک از پروژهها بعد از بیت کوین سعی کردند به نحوی کمبودها و مشکلاتی که در این پروژه حس میشد وجود دارد را مرتفع کنند. این مدل ذهنی تا چند سال بعد از اختراع بیت کوین وجود داشت تا اینکه اتریوم با ایجاد مفاهیمی جدید به طور کلی انقلابی در ارزهای دیجیتال ایجاد کرد. که در مقالات آینده به آن خواهیم پرداخت.
جمع بندی
در این مقاله مفهوم کریپتوکارنسی چیست و تفاوت آن با ارزهای دیجیتال را بررسی کردیم و مختصری به بررسی تاریخچه رمز ارزهای ایجاد شده پرداختیم. بیت کوین اولین ارز دیجیتال است که به عنوان سیستم پرداخت خود را مطرح کرد اما این به معنی فعالیت تمام کریپتوکارنسی ها در این حوزه نیست. حال که با مفهوم کریپتوکارنسی چیست آشنا شدهاید، خوب است که کاربرد ارز دیجیتال را هم بدانید.
تفاوت بین USDT و USDC چیست و از کدام استفاده کنیم؟
فرق بین USDT و USDC برای بسیاری از علاقهمندان ارزهای دیجیتال جای سؤال دارد. البته که هر دو استیبل کوین هستند و شما میتوانید برای پوشش ریسک یا نگهداری دلار از آنها استفاده کنید؛ اما با تمامی این تفاسیر تفاوت بین USDT و USDC منجر به انتخاب یکی به جای دیگری برای سرمایهگذاری میشود. در ادامه فرق بین USDC و USDT و اینکه کدامیک برای اهداف شما مناسبتر است و تبدیل USDC به USDT را با یکدیگر مرور خواهیم کرد.
فرق بین USDT و USDC در چیست؟
با بهروز شدن بازارهای سرمایه، اغلب سرمایهگذاران ترجیح میدهند برای تبدیل داراییها یا پوشش ریسک به جای دریافت اسکناس یا پول فیات، از معادل آن یعنی پول دیجیتال استفاده کنند. به همین دلیل رویکرد استفاده از دلار دیجیتال بهخصوص در میان سرمایهگذاران ارزهای دیجیتال بسیار زیاد شده است.
همین جایگزینی کافی بود تا در این حوزه، استیبل کوینها به طور فزایندهای سهم بزرگی از بازار کریپتو را در اختیار بگیرند. در این میان دو استیبل کوین تتر و یو اس دی سی بزرگترین سهم بازار را در دست دارند. در این مقاله به شباهتها و تفاوتهای USDT و USDC میپردازیم؛ اما بد نیست ابتدا هر کدام از این ارزهای دیجیتال را جداگانه تعریف کنیم.
USDT چیست؟
USDT یا تتر در سال ۲۰۱۴ به عنوان اولین توکن دیجیتال با پشتوانه ارز فیات راهاندازی شد و به عنوان اولین استیبل کوین در دنیای رمزارزها شناخته میشود. USDT مخفف نماد استیبل کوین USD Tether(یا تتر) است. همانطور که پیشتر اشاره شد استیبل کوین تتر دارای پشتوانه است بهطوریکه در تئوری به ازای هر USDT باید یک دلار آمریکا در خزانه تتر موجود باشد. البته برخلاف تصور ما خزانه تتر پر از کیفهای پر از دلار نیست و بر اساس ادعای شرکت تتر، تنها ۸۵ درصد این ذخایر به صورت نقد (دلار آمریکا به شکل اسکناس) و معادلهای پول نقد نگهداری میشود. همچنین مقداری سپرده کوتاهمدت نیز در ذخایر این شرکت وجود دارد. بخشی هم به شکل وامهای تضمینشده، اوراق قرضه شرکتی، فلزات گرانبها و نگهداری دیگر توکنهای دیجیتال است. هنگامیکه توکن USDT صادر شود؛ میتوان آن را مانند هر ارز دیجیتال دیگری منتقل، خرج و ترید کرد. قیمت آن هم به طور دائم به ارزش ارز فیاتی که در صندوق یا حسابهای تتر ذخیرهشده، وابسته است.
در اینجا نموداری از چرخه عمر ارز دیجیتال تتر را میتوانید مشاهده کنید.
با این حال، USDT در مورد ذخایر خود شفاف عملنکرده است و بارها میزان ۱:۱ توکنهای صادرشده تتر و برابری آن با ذخایرش زیر سؤال رفته است به طوری که در سال ۲۰۲۱، شرکت تتر به خاطر وجود اختلاف در صندوق و تعداد توکنهای صادرشدهاش توسط SEC (کمیسیون معاملات آتی کالای ایالات متحده) به پرداخت ۴۱ میلیون دلار جریمه محکوم شد. در بررسیها نکتهای بسیار مهم مشخص شد که تتر تنها ۲.۹٪ از ذخایر خود را به صورت نقدی در آن زمان نگهداری کرده بود. البته پس از آن تتر تصمیم گرفته است حسابرسیهای ماهانه خود را شفافتر در اختیار عموم قرار دهد. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه میتوانید به مقاله تتر چیست مراجعه کنید.
USDC چیست؟
ارز USDC در سال ۲۰۱۸ توسط دو شرکت Circle و صرافی Coinbase تأسیس شد. ارز یو اس دی سی مدعی است که توکنهایش با نسبت ۱:۱ با دلار آمریکا پشتیبانی میشوند. برخلاف USDT، که شرکت تتر تنها صادرکننده آن است، USDC میتواند توسط سایر مؤسسات عضو شبکه CENTER مانند Coinbase ایجاد و بازخرید شود.
افرادی که بخواهند به شکل تجاری اقدام به صدور توکن USDC کنند؛ مورد بررسیهای فنی، مالی، هویتی و عملیاتی قرار میگیرند. همچنین دریافت مجوز نیز مورد نیاز و الزامی است. این افراد همچنین باید سند ماهانه ذخایر خود را که با آن توکنهای USDC را صادر و پشتیبانی میکنند نیز ارائه کنند.
به عنوان یک توکن در شبکه اتریوم، USDC را میتوان در کیف پولهای سازگار با بلاک چین اتریوم ذخیره کرد. در حال حاضر امور مالی غیرمتمرکز و برنامههای مربوط به این حوزه ترجیح میدهند تا از USDC در سیستمهای خود استفاده کنند به همین خاطر این برنامهها حاضرند سود بیشتری را به افرادی پرداخت کنند که استیبل کوین USDC را در سازوکار وامدهی آنها سرمایهگذاری میکنند.
محبوبیت USDC در چند سال گذشته به طور قابلتوجهی افزایشیافته است؛ به طوری که متوسط روزانه ۲ میلیارد دلار یو اس دی سی از طریق شبکه اتریوم جابجا شده است.
USDC همچنین برای اینکه به سرمایهگذارانش اطمینان دهد که پشتوانه دلاریاش واقعی و دستکاری نشده است یک گواهینامه ماهانه را به عنوان مدرک منتشر میکند.
USDC در شبکههای بیشتری در دسترس قرار گرفته است از جمله: اتریوم، ترون، هدرا، استلار، الگورند، سولانا، فلو، آوالانچ و پالی گان. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه به usdc چیست مراجعه کنید.
بررسی و مقایسه شباهت و تفاوت USDT و USDC
USDT | USDC | |
بلاکچین | اتریوم، سولانا، تزوس، کوساما، الگورند، آوالانچ، ترون، پالی گان، ای او اس، لیکویید، شبکه هوشمند بایننس | اتریوم، ترون، هدرا استلار، الگورند، سولانا، فلو، آوالانچ، پالی گان، شبکه هوشمند بایننس |
سازنده | تتر Tether | Circle |
تاسیس | ۲۰۱۴ | ۲۰۱۸ |
پشتوانه | ۸۵ درصد ذخایر به صورت نقد(دلار آمریکا به شکل اسکناس) و معادل نقد، سپردههای کوتاه مدت. باقیمانده به شکل وامهای تضمینشده، اوراق قرضه شرکتی، فلزات گرانبها، نگهداری دیگر توکنهای دیجیتال. | ۱۰۰ درصد ذخایر به صورت نقد و معادل نقد از جمله سپردههای دلاری در بانکها و سرمایهگذاریهای کوتاه مدت با نقدشوندگی بالا. |
رتبه بازار | ۳ | ۴ |
پایه فیات | دلار آمریکا | دلار آمریکا |
مارکتکپ | ۷۸ میلیارد دلار | ۵۰.۹ میلیارد دلار |
کدام استیبل کوین برای شما مناسب تر است؟ USDT یا USDC؟
اگرچه USDT دارای ارزش بازار و حجم بالاتری است اما به نظر بسیاری از فعالان حوزه ارزهای دیجیتال، بهترین انتخاب نیست. دلیل عمده آن هم عدم شفافیت درباره ذخایرش است. از آن سو USDC شفافیت بیشتری دارد اما بازار کوچکتری نسبت به تتر دارد. از طرفی دیگر در زمان های شلوغی این امکان وجود دارد که با هزینه جابجایی بسیار سنگینی برای انتقال USDC در شبکه اتریوم مواجه شویم. علاوه بر این اگر از تتر برای معامله ارزهای دیجیتال استفاده می کنید و نه به عنوان گزینه نگهداری دلار، صرافی ها اغلب از تبدیل ارز دیجیتال به تتر استفاده می کنند.
تبدیل USDC به USDT
تبدیل USDC به USDT و برعکس با توجه به مزایا و کاربردهای هر کدام از این دو استیبل کوین، برای بسیاری از کاربران ارزهای دیجیتال اهمیت بسیار زیادی دارد. تبدیل USDC به USDT در صرافی نوبیتکس امکان پذیر است. علاوه بر این شما می توانید برای تبدیل USDT به USDC نیز از صرافی نوبیتکس کمک بگیرید. تبدیل این دو ارز دیجیتال به یکدیگر به صورت سفارش های سریع و معین در پلتفرم نوبیتکس به سادگی قابل انجام است.
سخن پایانی
ارزهای تتر USDT، یو اس دی سی USDC تقریبا ۸۰ درصد از ارزش بازار استیبل کوین ها را در اختیار دارند و از این جهت گزینه های ایده آلی برای سرمایه گذارانی هستند که می خواهند در بازار استیبل کوین فعالیت داشته باشند.
همکاری شرکت Visa با شرکت Circle خیال بسیاری را از آینده رمزارزها و استفاده از استیبل کوین ها در آینده راحت کرده است. اگرچه بحث و جدل بسیاری در مورد ثبات تتر در ۱ دلار و مقادیر واقعی ذخایر مقایسه ارز فیات و رمزارز پشتوانه هر USDT وجود دارد؛ اما کماکان دلایل زیادی برای ترجیح نوع دیجیتال این نوع پول بر شکل اسکناسی آن وجود دارد.
فرق تتر و USDC چیست؟
USDC و USDT یا تتر هر دو استیبل کوینهای بازار ارزهای دیجیتال هستند و با پشتوانه دلار ضرب میشوند؛ اما در پشتوانه، سیستم مدیریت، کاربرد و حجم بازار متفاوتاند.
از USDC استفاده کنیم یا تتر؟
هر کدام از این استیبل کوینها مزایا و ویژگیهای منحصر به فرد خود را دارند. تتر رایجتر است و حجم بازار بیشتری دارد با این وجود ساختار اداره USDC امن تر به نظر میرسد.
سرمایه گذاری در بورس یا ارز دیجیتال؟ کدام بهتر است؟ مقایسه بیت کوین با بورس
این روزها بازار ارز دیجیتال در کنار بورس به یکی از بسترهای سرمایه گذاری تبدیل شده است. بسیاری از خود میپرسند که بورس بهتر است یا ارزهای دیجیتال؟ پاسخ به این پرسش مسلماً چندان ساده هم نیست. هر یک از این دو بازار مزایا و معایب منحصر به فرد خود را دارند که بسیاری را به سمت خود میکشانند. در این مقاله از صرافی آنلاین رمزینکس قصد داریم تا به بررسی و مقایسه سرمایه گذاری در بورس و ارز دیجیتال بپردازیم.
بورس در مقابل ارز دیجیتال و بیت کوین
پیشرفتهای مداوم فناوری در دهه گذشته باعث شده نسل جوان کارهای مختلف از امور روزمره گرفته تا کارهای پیچیده را به شیوهای کاملاً مؤثرتر انجام دهند. این پیشرفتها همچنین باعث افزایش تحمل و پذیرش آنها در مورد امتحان کردن موارد «پر ریسک» یا جدید مانند سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال را افزایش داده است.
وقتی بلاکچین یک دهه پیش ظاهر شد و اولین رمزارز متولد شد، شک و تردید زیادی در مورد آن وجود داشت شد. ارزهای جدیدی ظهور کردند و حتی برخی از آنها سقوط کردند (و دوباره زنده شدند)، اما به نظر میرسد این آلتکوینها آمدهاند که بمانند.
مردم به مطالعه دنیای ارزهای مجازی کنجکاو و مشتاقتر شدند و سرانجام از آنها برای معامله و خرید کالا استفاده کردند. در یک نظرسنجی از ۱۰۰۰ سرمایهگذار ارز دیجیتال در فضای اینترنت مشخص شد که ۴۳ درصد از آنها اعتماد بیشتری به بازار ارز دیجیتال، در مقابل بازار سهام سنتی، دارند.
در حال حاضر معاملهگران به دلیل بازده بیشتر بیش از گذشته به سرمایهگذاری در ارزهای دیجیتال روی آوردهاند. اما این ادعاها چقدر درست هستند؟ وقت آن است که شباهتها و تفاوتهای این دو بازار را بررسی کنیم.
پیشتر در مقاله «ارز رمزنگاری شده یا رمز ارز چیست ؟ به زبان ساده + ویدئو و اینفوگرافی» به طور مفصل و با زبانی ساده به معرفی رمز ارز یا همان ارز دیجیتال پرداخته شده است.
بازار ارز دیجیتال یا بورس، کدام یک بهتر است؟
اینکه بورس را انتخاب کنیم یا ارز دیجیتال به فاکتورهای زیادی بستگی دارد. اکثر مردم بلافاصله تصور میکنند که بازارهای دیجیتال و بورس تفاوتهای زیادی با هم دارند. اگرچه این تفکر کاملاً اشتباه نیست، اما کاملاً هم درست نیست. مشترکات شباهتهای میان این دو بازار بیشتر از آن است که فکرش را بکنید و تمام این شباهتها به اصول بازارها بر میگردد.
اگر دنبال دلیل برای شروع سرمایه گذاری در دنیای ارزهای دیجیتال هستید، بد نیست نگاهی به دلایلی که در مقاله «۱۵ دلیل برای سرمایه گذاری در ارز دیجیتال + بهترین رمزارز برای سرمایه گذاری» به آنها پرداخته شده است است، بیندازید.
شباهت میان بورس و ارز دیجیتال
میان بورس و ارز دیجیتال به ویژه بیت کوین شباهت های عمده ای ای وجود دارد که در زیر به مهمترین آنها اشاره شده است.
هر دو بازار تحت یک اصل کار میکنند؛ تقاضا قیمتها در بازار ارز دیجیتال و بازار بورس را تعیین میکند؛ همچنین اینکه افراد برای داشتن ارزهای دیجیتال یا سهام بازار بورس حاضرند چقدر مقایسه ارز فیات و رمزارز بپردازند بر اساس تقاضای بازار تعیین میشود.
در واقع ، هنگامی که مردم حاضر شوند برای داشتن یک محصول مشخص بهای بیشتری بپردازند، قیمتها افزایش مییابد. این در حالی است که وقتی کسی به آن محصول توجه نمیکند یا بیشتر افراد کالای خود را میفروشند قیمتها افت میکنند.
ارزش بازار و ارزش هر رمزارز اغلب در قالب دلار آمریکا گزارش میشود؛ درست مانند بازار سهام سنتی که ارزش آن هنوز توسط ارزهای صادرشده توسط دولت تعریف میشود. این احتمال وجود دارد که در صورت موفقیت بازار ارزهای دیجیتال در سبقت گرفتن از ارز فیات یا همزیستی در کنار آن شرایط کنونی تغییر کند، اما در حال حاضر واقعیت چیز دیگری است.
سرمایهگذاری بر اساس ارزش
در پاسخ به سرمایه گذاری در بورس یا ارز دیجیتال باید گفت که در هر دو بازار، سرمایهگذاران به ظرفیت و پتانسیل محصولات نگاه میکنند. اگر آنها تشخیص دهند که ارز مشخصی نسبت به بقیه عملکرد خوبی دارد ممکن است پول بیشتری روی آن سرمایهگذاری کنند. این همان اتفاقی است که بازار سنتی بورس رخ میدهد و سرمایهگذاران بر اساس روندها و رشد بالقوه نهفته در هر شرکت اقدام به خرید سهام میکنند.
هر دو بازار بورس و ارز دیجیتال در مقایسه با یکدیگر به دلیل بسیاری از عوامل اقتصادی شاهد سقوط بازار، مانند سقوط ارزش بیت کوین در سال ۲۰۱۸ و سقوط بازار سهام در سال ۲۰۰۸، بودهاند. این نشان میدهد که هر دو بازار دارای خطرات ذاتی هستند که به هر حال در سرمایهگذاری باید انتظار آن را داشت.
تفاوت بازار بورس و ارز دیجیتال یا بیت کوین
البته ، اختلافات فاحشی میان این دو بازار وجود دارد و بحثها از همین تفاوتها سرچشمه میگیرد. با خواندن موارد زیر ممکن است به سرمایهگذاری در هر بازار علاقهمند شده یا از آن منصرف شوید.
در پاسخ به پرسش بورس یا ارز دیجیتال باید گفت که در بازار بورس خرید یک سهم به معنای این است که شما مالک بخشی از شرکت هستید. این برخلاف صنعت معامله در زمینهی ارزهای دیجیتال است که در آن بیشتر روی ارز و ارزش آن سرمایهگذاری میکنید، نه شرکتی که در زمینهی تولید توکنهای مجازی فعالیت میکند.
حتی اگر تجارت این شرکت بر عملکرد و قیمت کوینهایش تأثیر بگذارد. با این وجود ساختار ارزهای دیجیتال به گونهای است که بتوانند به تنهایی و بدون نیاز به شخص ثالث معتبر باشند و این به افزایش ارزش فروش آنها کمک میکند.
اگر برای کسب درآمد سرمایهگذاری کنید خواهید فهمید که چرا بسیاری از مردم هیجان بیشتری به بازار ارزهای دیجیتال، در مقایسه با سهام سنتی، دارند؛ سوددهی بازار ارزهای دیجیتال آسانتر اما در بازار دوم بسیار کندتر است.
در بازار ارزهای دیجیتال فرصتهای بیشماری برای معاملهگران وجود دارد و این به معنای درآمد بیشتر در زمان کوتاهتر است. اگرچه این فرصتها، درست مانند هر سرمایهگذاری دیگری، به معنای وجود ریسک بیشتر است، اما به کمک چندین ابزار مختلف میتوانید از این خطرات اجتناب کرده و به اهداف مالیتان برسید.
بیت کوین، با ارزشترین رمزارز تا به امروز، توسط ۱۸۰ کشور پذیرفته شده است. این باعث شده تا فارغ از این که در کجای جهان هستید بتوانید به راحتی فعالیتهای مالکیتی و سرمایهگذاریتان را در اسرع وقت انجام دهید.
بورس سهام دارای چنان مقررات پیچیدهای است که افراد برای ادامهی سرمایهگذاری از یک مکان دیگر باید مراحل و تائیدیههای رسمی متعددی را طی کرده و کسب کند. یکی از راههای دسترسی به جهانی در بازار بورس جهانی از طریق کارگزار است، اما این کار بسیار زمانبرتر و گرانتر از انجام این کار توسط خودتان است.
معامله با ارزهای دیجیتال را میتوان در ۲۴ ساعت شبانهروز و هفت روز هفته انجام داد. رویدادهای جهانی تأثیر سریعی بر بازار دارند که مقایسه ارز فیات و رمزارز در صورت معامله در زمان مناسب میتوانید سودهای فوری نیز کسب کنید. اما در بورس اینگونه نیست. در این بازار معاملات تنها در زمانهای مشخصی از روز انجام شده و در آخر هفتهها و تعطیلات هیچ معاملهای انجام نمیشود.
این امر باعث شده معاملات و سرمایهگذاری بر روی ارزهای دیجیتال نسبت به بورس سهام به روزتر یا در زمان واقعی انجام شود و بتوان روندهای حرکت قیمت محصول مورد نظرتان را تحلیل کنید.
سهولت در سرمایه گذاری
بدون شک آغاز کردن فعالیت در بازار ارزهای دیجیتال بسیار سریعتر از وارد شدن به حوزهی بازار سهام است. بازار ارزهای دیجیتال با مقررات دولتی کنترل نمیشود و این بدان معنی است که الزامهای متفاوتی در هر کشور وجود دارد اما آنها اغلب بسیار ابتدایی هستند.
همچنین برای ورود به بازار ارزهای دیجیتال سرمایهی کمتری مورد نیاز است و کاغذبازیهای لازم کمتر زمان بر است. این ممکن است در آینده تغییر کند زیرا دولتها برنامههای بیشتری برای تنظیم مقررات فعالیتهای ارزهای دیجیتال در نظر گرفتهاند.
با این وجود این فرایندها در مقایسه با بازار بورس که همیشه نیازمند مدارک، انتخاب کارگزاری، مالیات، هزینهها، گواهینامهها و موارد دیگر است کاملاً متفاوت است.
هیچ محدودیتی برای سهام در نظر گرفته نشده است، اما برخی از ارزهای دیجیتال دارای محدودیت هستند؛ مانند مورد بیت کوین که فقط ۲۱ میلیون آلت کوین برای استخراج شدن وجود دارد.
به محض اینکه تمام این بیت کوینها به گردش بیفتد تولید بیت کوین متوقف شده و پیشبینی میشود که تقاضا برای این رمزارز بیشتر و بیشتر شود. اما شرکتها همیشه میتوانند سهام بیشتری برای فروش به مردم ارائه کنند و این به معنای افزایش یا کاهش کنترل شده قیمت در آینده است.
سقوط قیمت بیت کوین در مقابل سقوط بورس؟
برای توضیح بهتر جواب این سؤال باید به دلیل یا دلایل ریزش هر کدام از این دو بازار پی مقایسه ارز فیات و رمزارز ببریم.
سقوط بازار سهام معمولاً حاصل اقدامات مبتنی بر ترس معاملهگران و پیشبینی کنندگان بازار است. وحشت از دست دادن سود به طور معمول منجر به این پدیده میشود که ممکن است در نهایت به رکود اقتصادی بینجامد.
سقوط بازارهای سهام همچنین باعث کاهش سرعت رشد شرکتهای درگیر میشود زیرا سرمایهگذاران از سرمایهگذاری کردن بر روی سهام آنها ترسیده و دست به عصا عمل میکنند. این اتفاق باعث فعال شدن یک واکنش زنجیرهای شامل کاهش اندازه شرکت، اخراج کارمندان و موارد مشابه میشود.
از طرف دیگر، علت سقوط قیمت بیت کوین کمی نامشخص است. بنا بر گزارشها علت این افت صرفاً ظهور کوینهای جدیدی است که ارزش بیشتری به معاملهگران ارزهای دیجیتال ارائه کرده و باعث گرایش سرمایهگذاران به سمت سایر ارزهای دیجیتال شده است.
بالاخره آیا این دو بازار بورس و رمز ارزها مشابه هستند؟ هم بله و هم خیر
شباهت دو بازار در این واقعیت نهفته است که افراد بر اساس گزارشها و روند معاملات گذشته به طور کلی در چیزی سرمایهگذاری میکنند که ارزش بیشتری برای آن داشته باشد. با این حال، اثرات سقوط این دو بازار به شدت متفاوت است.
بازار ارزهای دیجیتال و بازار سهام به طور مستقل از یکدیگر کار میکنند، یعنی میان آنها همبستگی وجود ندارد. این بدان معناست که ممکن است قیمت بیت کوین سقوط کند و اما بازارهای سهام تحت تأثیر قرار نگیرند و بالعکس. اساساً در بازار ارزهای دیجیتال گزینههای سرمایهگذاری بیشتری وجود دارد.
حباب دات کام و حباب بیت کوین، تفاوت چیست؟
در هر صورت، هنگامی که اینترنت برای اولین بار به توده مردم معرفی شد مردم سراسر جهان اوقات هیجانانگیزی را تجربه کردند. با وجود اینترنت، ناگهان جهان کوچکتر به نظر میرسید و اطلاعات زیادی در دسترس کاربر قرار داشت. به دنیای امروز نگاه کنید اینترنت هنوز هم در نقش قابل توجهی در کسب و کارهای فنی، رسانهها، و حوزههای دیگر دارد.
هنگامی که بیت کوین از فناوری بلاک چین متولد شد، توجه زیاد اما کمی هیجان کمتر و سردرگمی بیشتری در میان مردم ایجاد کرد. مردم نمیتوانستند با ارز دیجیتالی کنار بیایند که برای انجام تراکنشها نیازی به حمایت بانکها یا واسطههای شخص ثالث نداشت. آنها فکر کردند بیت کوین امنیت ندارد و ملموس نبودن بیت کوین درک این پدیده را برای کاربران عادی دشوارتر میکرد.
با وجود این که شرکتهای زیادی سوار بر موج ارزهای دیجیتال شده و همچنین در حال تولید کردن آلت کوینهای ویژهی خود هستند، اما واقعیت این است که ده سال بعد تأثیر بیت کوین چنان کمرنگ خواهد شد که نخواهد توانست باعث ایجاد تغییرات در سطح جهان شود. این همان چیزی است که سرمایهگذاران و شرکتهای ارزهای دیجیتال در انتظار آن هستند و به آرامی اما مطمئناً به آنجا میرسند.
بورس در مقایسه با ارز دیجیتال، ریسک زیاد، پاداش زیاد
در صنعت معامله اگر مایل به آزمایش کردن ابزارهای جدید نباشید سرمایهگذاریهایتان به سوددهی نخواهند رسید. شاید این همان چیزی است که دنیای ارزهای دیجیتال را بسیار هیجانانگیز میکند.
عصر فناوری در طول سالهای آتی به تدریج تقویت شده و بر بسیاری از بخشهای دیگر تسلط پیدا میکند و سرمایهگذاری کردن بر روی یکی از اولین پروژههای این عصر، یعنی ارزهای مجازی، ظرفیتی دارد که بسیاری از معاملهگران هزارهی سوم متوجه آن شدهاند.
همانطور که شرکتها و دولتهای مختلف ارزهای دیجیتال خود را راه اندازی کرده و فناوری بلاکچین را اکتشاف میکنند، به زودی شاهد دنیایی خواهیم بود که تحت سلطهی ارزهای دیجیتال قرار گرفته است. این صنعت در حال رشد و بالندگی است و انعطاف پذیری آن فرصتهای هیجانانگیزی را به معاملهگران ارائه میکند.
سخن آخر
بدون شک هر یک از بازارهای بورس و ارز دیجیتال خوبیهای خود را در سرمایه گذاری دارند و اینکه یکی از این رو به طور کامل کنار گذاشت واقعاً تصمیم درستی نخواهد بود. نکته مهم ورد به هر بازار ارز دیجیتال با دانش کافی در کنار بازار بورس است. تنوع دادن به سبدهای سرمایه گذاری از ریسکهای احتمالی نیز خواهد کاست.
به نظر شما بورس بهتر است یا ارز دیجیتال؟
جهت ورود به بازار ارزهای دیجیتال و معامله کردن، ابتدا در صرافی رمزینکس ثبت نام کرده و سپس با خیال راحت شروع به خرید و فروش ارز دیجیتال کنید.
دیدگاه شما