ارز فیات چیست و چه تفاوتی با ارزهای دیجیتال دارد؟
برای توضیح ارز فیات در یک خط می توان به طور خلاصه گفت که ارز فیات، ارز قانونی و دولتی یک کشور است. این پول توسط دولت پشتیبانی می شود. دارای پشتوانه فیزیکی مانند طلا و نقره نمی باشد. ارزش پول فیات از طریق رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادر کننده حاصل می شود. این ارز نقطه مقابل ارز کالایی است. تفاوت بین پول فیات و پول کالا به ارزش ذاتی آنها مربوط می شود. پول کالا دارای ارزش ذاتی است که این ارزش از موادی که از آن ساخته شده اند، مانند سکه های طلا و نقره، حاصل می شود. در مقابل، پول فیات هیچ ارزش ذاتی ندارد و قابل تبدیل یا بازخرید نیست. بیشتر ارزهای کاغذی مدرن، ارزهای فیات هستند؛ از جمله دلار آمریکا، یورو، ریال و سایر ارزهای مهم جهانی.
ارز فیات چگونه کار می کند؟
پول فیات فقط به این دلیل ارزش دارد که دولت از ارزش آن حفاظت می کند. همچنین اینکه دو طرف در یک معامله در مورد ارزش آن توافق می کنند.
از نظر تاریخی، در گذشته دولت ها از یک کالای فیزیکی ارزشمند مانند طلا یا نقره، سکه ضرب می کردند یا پول کاغذی چاپ می کردند که می توانست برای خرید مقدار مشخصی از کالاهای فیزیکی استفاده شود. به این نوع ارز “ commodity money ” گفته می شد که با “ fiat money ” متفاوت است.
به دلیل این که ارز فیات با منابع فیزیکی مانند طلا یا نقره ارتباطی ندارد، امکان دارد به دلیل تورم ارزشش پایین بیاید. حتی ممکن است در صورت تورم حاد، ارزش خود را کاملا از دست بدهد.
گر مردم یک کشور اعتقادی به پول ملی شان نداشته باشند و دید منفی نسبت به آن پیدا کنند، آن پول دیگر ارزش ندارد. به عنوان مثال، این ارز با ارزی که پشتوانه ی آن طلا است، متفاوت می باشد. ارزش ذاتی آن ارز مبتنی بر تقاضای طلا در جواهرات و تزئینات و همچنین تولید دستگاه های الکترونیکی، رایانه و وسایل نقلیه هوافضا است.
پول فیات چگونه به وجود آمد؟
کلمه “فیات” از زبان لاتین آمده و “اجازه دهید انجام شود” ترجمه می شود. حدود سال 1000 میلادی، چین اولین کشوری بود که از ارز فیات استفاده کرد و سپس این ارز به سایر کشورهای جهان گسترش یافت. پول فیات در قرن بیستم وقتی ریچارد نیکسون رئیس جمهور ایالات متحده قانونی را مبنی بر لغو تبدیل مستقیم دلار آمریکا به طلا را تصویب کرد، از محبوبیت خوبی برخوردار شد.
در تاریخ آمریکا، ارز این کشور دارای پشتوانه طلا و بعضا نقره بود. دولت فدرال هنگام تصویب و ثبت قانون بانکداری اضطراری در سال 1933، همچنین اجازه نامه ی شهروندان در معامله ارز با طلای دولت را لغو کرد.
زمانی که آمریکا اختیار دادن طلا به دیگر کشور ها در ازای گرفتن دلار آمریکا را لغو کرد، پشتوانه این ارز در سال 1971 کاملا برداشته شد. از آن تاریخ تا به الان همانطور که بر روی دلار آمریکا چاپ شده است، تنها پشتوانه ای که دارد “ایمان و اعتبار دولت آمریکا” است.
مزایا و معایب ارز فیات
به طور کلی ارز فیات جزو ارزهای خوب و قابل قبول به شمار می آید اما در صورتی که قادر باشد نقشه ها و برنامه هایی را که اقتصاد یک کشور در واحد پولی خود نیازمند آن است را اعمال کند. علاوه بر این پول فیات، دارای مزایایی نیز میباشد که منجر به ایجاد ارزش حبابی برای دولت ها میشود.
در ادامه به طور جداگانه به بررسی مزایا و معایب این نوع ارز میپردازیم.
مزایا
از آنجا که ارز فیات یک منبع کمیاب یا ثابت نیست (مانند طلا)، بانک مرکزی یک کشور کنترل بیشتری بر عرضه و ارزش آن دارد. این بدان معناست که دولت ها می توانند عرضه اعتباری، نقدینگی و نرخ بهره را با اطمینان بیشتری مدیریت کنند.
یکی دیگر از مزایای این ارز ها این است که از نظر اقتصادی تولید آن ها نسبت به ارز کالایی به صرفه تر است. برخلاف ارزهای کالایی که می توانند با کشف یک معدن طلای جدید تحت تاثیر قرار گیرند، عرضه ارزهای فیات توسط دولت مربوطه تنظیم و کنترل می شود. خطر کاهش ارزش غیرمنتظره ناشی از تأمین ارزهای فیات کمتر است، زیرا هرگونه افزایش عرضه، تصمیمی است که پیش از این توسط دولت واحد پول فیات گرفته شده است.
معایب
از آنجا که به منبع فیزیکی وابسته نیست، ارزش پول فیات به سیاست مالی و تنظیم آن توسط دولت بستگی دارد و این امر به دولت امکان این را می دهد که از هیچ چیز پول خلق کند که میتواند به تورم منجر شود. همچنین بر اساس نمونه سابقه تاریخی، پیاده سازی این نوع سیستم مالی بار ها به سقوط نظام های مالی ختم شده است.
مقایسه ارز فیات و ارز دیجیتال
در ابتدا می خواهیم به شباهت های ارز فیات با ارزهای دیجیتال بپردازیم. اولین شباهت اینکه از هر دوی این ارز ها می توان برای مبادله مالی استفاده کرد. دومین شباهت این دو نوع ارز این است که باید مشتریان به آنها اعتماد کنند تا بتوانند به عنوان یک وسیله مبادله مالی عمل استفاده شوند.
و حالا در ادامه قصد داریم تفاوت این دو نوع ارز را بررسی کنیم:
مطابقت با قانون
دولت ها ارز فیات را صادر می کنند که این ارزها توسط بانک مرکزی تنظیم می شود. این ارز از آن جهت قانونی است که اغلب برای نهایی کردن معاملات از آن استفاده می شود. دولت ها هر از چند گاهی عرضه پول را کنترل می کنند و سیاست هایی صادر می کنند که بر ارزش آنها تأثیر بگذارد.
از طرف دیگر ارزهای دیجیتال صرفاً دارایی های دیجیتالی هستند که به عنوان وسیله مبادله ای عمل می کنند که دولت ها هیچ کنترلی بر آنها ندارند. جنبه غیر متمرکز به این معنی است که هیچ نهاد مرکزی نمی تواند ارزش آنها را کنترل یا تحت تاثیر قرار دهد.
ملموس بودن
غیر ممکن است که ارز دیجیتال را به صورت فیزیکی در دسترس داشته باشیم زیرا آنها بصورت آنلاین و به عنوان سکه مجازی عمل میکنند. این در حالی است که ارز فیات ملموس و دارای جنبه فیزیکی هستند. این جنبه فیزیکی ارز های فیات می توانند در بعضی موارد کمی چالش برانگیز باشند زیرا جابجایی با مقدار هنگفتی پول می تواند آزار دهنده باشد.
تبادل
از آنجایی که ارز های دیجیتال توسط کامپیوتر به وجود می آیند، دیجیتالی هستند و به عنوان کد خصوصی عمل می کنند. بنابراین تبادل آنها کاملا به صورت دیجیتال می باشد. اما ارز های فیات می توانند به هر دو صورت وجود داشته باشند. سرویس های پرداخت وجه الکترونیکی به ارز فیات چیست؟ مردم این اجازه را می دهند تا ارز فیات را به صورت دیجیتال تبادل کنند. علاوه بر این مردم می توانند ارز فیات را به صورت فیزیکی نیز با هم مبادله کنند.
یکی از بزرگترین تفاوت های ارز های فیات با ارز های دیجیتال در عرضه آنهاست. ارز فیات عرضه نامحدودی دارد. به این ارز فیات چیست؟ معنی که مقامات مرکزی هیچ محدودیتی در میزان تولید پول ندارند. این در حالی است که ارز های دیجیتال اکثرا عرضه محدودی دارند. به طور مثال کلا تعداد بیت کوین هایی که عرضه شده است ۲۱ میلیون است. با پول فیات، نمی توان در هر زمان مقدار پول در گردش را تشخیص داد، اما با ارزهای دیجیتال این امکان وجود دارد.
ذخیره سازی و نگهداری
جنبه مجازی ارزهای دیجیتال به این معنی است که آنها فقط می توانند به صورت مجازی وجود داشته باشند و از این طریق در کیف پول های دیجیتالی ذخیره می شوند. به این کیف پول ها، کیف پول ارزهای دیجیتال نیز گفته می شود. در حالی که اکثر کیف پول های دیجیتال ادعا می کنند فضای ذخیره سازی امنی را ارائه می دهند، برخی از آنها هک شده اند و در نتیجه افراد مقدار قابل توجهی دارایی خود را از دست می دهند. از طرف دیگر ارز فیات قابلیت ذخیره شدن به شکل های مختلفی دارد. به عنوان مثال، ارائه دهندگان پرداخت مانند پی پل (PayPal) وجود دارد که به مردم امکان می دهد پول فیات را به صورت دیجیتال ذخیره کنند. بانک ها نیز در حفظ ارز های فیات نقش بسیار مهمی دارند.
مزایای ارزهای دیجیتال نسبت به ارز های فیات بسیار بیشتر است. اما با این حال به ارز فیات چیست؟ نظر می رسد ارزهای دیجیتال هنوز کاملا بالغ نشده اند تا جایگزین روش پرداخت استاندارد فعلی شوند. در آینده نزدیک شاید بتوانیم شاهد این باشیم که این ارز های دیجیتال جایگزین ارز های فیات شوند.
ارز فیات چیست و چه تفاوتی با ارزهای دیجیتال دارد؟
برای توضیح ارز فیات در یک خط می توان به طور خلاصه گفت که ارز فیات، ارز قانونی و دولتی یک کشور است. این پول توسط دولت پشتیبانی می شود. دارای پشتوانه فیزیکی مانند طلا و نقره نمی باشد. ارزش پول فیات از طریق رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادر کننده حاصل می شود. این ارز نقطه مقابل ارز کالایی است. تفاوت بین پول فیات و پول کالا به ارزش ذاتی آنها مربوط می شود. پول کالا دارای ارزش ذاتی است که این ارزش از موادی که از آن ساخته شده اند، مانند سکه های طلا و نقره، حاصل می شود. در مقابل، پول فیات هیچ ارزش ذاتی ندارد و قابل تبدیل یا بازخرید نیست. بیشتر ارزهای کاغذی مدرن، ارزهای فیات هستند؛ از جمله دلار آمریکا، یورو، ریال و سایر ارزهای مهم جهانی.
ارز فیات چگونه کار می کند؟
پول فیات فقط به این دلیل ارزش دارد که دولت از ارزش آن حفاظت می کند. همچنین اینکه دو طرف در یک معامله در مورد ارزش آن توافق می کنند.
از نظر تاریخی، در گذشته دولت ها از یک کالای فیزیکی ارزشمند مانند طلا یا نقره، سکه ضرب می کردند یا پول کاغذی چاپ می کردند که می توانست برای خرید مقدار مشخصی از کالاهای فیزیکی استفاده شود. به این نوع ارز “ commodity money ” گفته می شد که با “ fiat money ” متفاوت است.
به دلیل این که ارز فیات با منابع فیزیکی مانند طلا یا نقره ارتباطی ندارد، امکان دارد به دلیل تورم ارزشش پایین بیاید. حتی ممکن است در صورت تورم حاد، ارزش خود را کاملا از دست بدهد.
گر مردم یک کشور اعتقادی به پول ملی شان نداشته باشند و دید منفی نسبت به آن پیدا کنند، آن پول دیگر ارزش ندارد. به عنوان مثال، این ارز با ارزی که پشتوانه ی آن طلا است، متفاوت می باشد. ارزش ذاتی آن ارز مبتنی بر تقاضای طلا در جواهرات و تزئینات و همچنین تولید دستگاه های الکترونیکی، رایانه و وسایل نقلیه هوافضا است.
پول فیات چگونه به وجود آمد؟
کلمه “فیات” از زبان لاتین آمده و “اجازه دهید انجام شود” ترجمه می شود. حدود سال 1000 میلادی، چین اولین کشوری بود که از ارز فیات استفاده کرد و سپس این ارز به سایر کشورهای جهان گسترش یافت. پول فیات در قرن بیستم وقتی ریچارد نیکسون رئیس جمهور ایالات متحده قانونی را مبنی بر لغو تبدیل مستقیم دلار آمریکا به طلا را تصویب کرد، از محبوبیت خوبی برخوردار شد.
در تاریخ آمریکا، ارز این کشور دارای پشتوانه طلا و بعضا نقره بود. دولت فدرال هنگام تصویب و ثبت قانون بانکداری اضطراری در سال 1933، همچنین اجازه نامه ی شهروندان در معامله ارز با طلای دولت را لغو کرد.
زمانی که آمریکا اختیار دادن طلا به دیگر کشور ها در ازای گرفتن دلار آمریکا را لغو کرد، پشتوانه این ارز در سال 1971 کاملا برداشته شد. از آن تاریخ تا به الان همانطور که بر روی دلار آمریکا چاپ شده است، تنها پشتوانه ای که دارد “ایمان و اعتبار دولت آمریکا” است.
مزایا و معایب ارز فیات
به طور کلی ارز فیات جزو ارزهای خوب و قابل قبول به شمار می آید اما در صورتی که قادر باشد نقشه ها و برنامه هایی را که اقتصاد یک کشور در واحد پولی خود نیازمند آن است را اعمال کند. علاوه بر این پول فیات، دارای مزایایی نیز میباشد که منجر به ایجاد ارزش حبابی برای دولت ها میشود.
در ادامه به طور جداگانه به بررسی مزایا و معایب این نوع ارز میپردازیم.
مزایا
از آنجا که ارز فیات یک منبع کمیاب یا ثابت نیست (مانند طلا)، بانک مرکزی یک کشور کنترل بیشتری بر عرضه و ارزش آن دارد. این بدان معناست که دولت ها می توانند عرضه اعتباری، نقدینگی و نرخ بهره را با اطمینان بیشتری مدیریت کنند.
یکی دیگر از مزایای این ارز ها این است که از نظر اقتصادی تولید آن ها نسبت به ارز کالایی به صرفه تر است. برخلاف ارزهای کالایی که می توانند با کشف یک معدن طلای جدید تحت تاثیر قرار گیرند، عرضه ارزهای فیات توسط دولت مربوطه تنظیم و کنترل می شود. خطر کاهش ارزش غیرمنتظره ناشی از تأمین ارزهای فیات کمتر است، زیرا هرگونه افزایش عرضه، تصمیمی است که پیش از این توسط دولت واحد پول فیات گرفته شده است.
معایب
از آنجا که به منبع فیزیکی وابسته نیست، ارزش پول فیات به سیاست مالی و تنظیم آن توسط دولت بستگی دارد و این امر به دولت امکان این را می دهد که از هیچ چیز پول خلق کند که میتواند به تورم منجر شود. همچنین بر اساس نمونه سابقه تاریخی، پیاده سازی این نوع سیستم مالی بار ها به سقوط نظام های مالی ختم شده ارز فیات چیست؟ است.
مقایسه ارز فیات و ارز دیجیتال
در ابتدا می خواهیم به شباهت های ارز فیات با ارزهای دیجیتال بپردازیم. اولین شباهت اینکه از هر دوی این ارز ها می توان برای مبادله مالی استفاده کرد. دومین شباهت این دو نوع ارز این است که باید مشتریان به آنها اعتماد کنند تا بتوانند به عنوان یک وسیله مبادله مالی عمل استفاده شوند.
و حالا در ادامه قصد داریم تفاوت این دو نوع ارز را بررسی کنیم:
مطابقت با قانون
دولت ها ارز فیات را صادر می کنند که این ارزها توسط بانک مرکزی تنظیم می شود. این ارز از آن جهت قانونی است که اغلب برای نهایی کردن معاملات از آن استفاده می شود. دولت ها هر از چند گاهی عرضه پول را کنترل می کنند و سیاست هایی صادر می کنند که بر ارزش آنها تأثیر بگذارد.
از طرف دیگر ارزهای دیجیتال صرفاً دارایی های دیجیتالی هستند که به عنوان وسیله مبادله ای عمل می کنند که دولت ها هیچ کنترلی بر ارز فیات چیست؟ آنها ندارند. جنبه غیر متمرکز به این معنی است که هیچ نهاد مرکزی نمی تواند ارزش آنها را کنترل یا تحت تاثیر قرار دهد.
ملموس بودن
غیر ممکن است که ارز دیجیتال را به صورت فیزیکی در دسترس داشته باشیم زیرا آنها بصورت آنلاین و به عنوان سکه مجازی عمل میکنند. این در حالی است که ارز فیات ملموس و دارای جنبه فیزیکی هستند. این جنبه فیزیکی ارز های فیات می توانند در بعضی موارد کمی چالش برانگیز باشند زیرا جابجایی با مقدار هنگفتی پول می تواند آزار دهنده باشد.
تبادل
از آنجایی که ارز های دیجیتال توسط کامپیوتر به وجود می آیند، دیجیتالی هستند و به عنوان کد خصوصی عمل می کنند. بنابراین تبادل آنها کاملا به صورت دیجیتال می باشد. اما ارز های فیات می توانند به هر دو صورت وجود داشته باشند. سرویس های پرداخت وجه الکترونیکی به مردم این اجازه را می دهند تا ارز فیات را به صورت دیجیتال تبادل کنند. علاوه بر این مردم می توانند ارز فیات را به صورت فیزیکی نیز با هم مبادله کنند.
یکی از بزرگترین تفاوت های ارز های فیات با ارز های دیجیتال در عرضه آنهاست. ارز فیات عرضه نامحدودی دارد. به این معنی که مقامات مرکزی هیچ محدودیتی در میزان تولید پول ندارند. این در حالی است که ارز های دیجیتال اکثرا عرضه محدودی دارند. به طور مثال کلا تعداد بیت کوین هایی که عرضه شده است ۲۱ میلیون است. با پول فیات، نمی توان در هر زمان مقدار پول در گردش را تشخیص داد، اما با ارزهای دیجیتال این امکان وجود دارد.
ذخیره سازی و نگهداری
جنبه مجازی ارزهای دیجیتال به این معنی است که آنها فقط می توانند به صورت مجازی وجود داشته باشند و از این طریق در کیف پول های دیجیتالی ذخیره می شوند. به این کیف پول ها، کیف پول ارزهای دیجیتال نیز گفته می شود. در حالی که اکثر کیف پول های دیجیتال ادعا می کنند فضای ذخیره سازی امنی را ارائه می دهند، برخی از آنها هک شده اند و در نتیجه افراد مقدار قابل توجهی دارایی خود را از دست می دهند. از طرف دیگر ارز فیات قابلیت ذخیره شدن به شکل های مختلفی دارد. به عنوان مثال، ارائه دهندگان پرداخت مانند پی پل (PayPal) وجود دارد که به مردم امکان می دهد پول فیات را به صورت دیجیتال ذخیره کنند. بانک ها نیز در حفظ ارز های فیات نقش بسیار مهمی دارند.
مزایای ارزهای دیجیتال نسبت به ارز های فیات بسیار بیشتر است. اما با این حال به نظر می رسد ارزهای دیجیتال هنوز کاملا بالغ نشده اند تا جایگزین روش پرداخت استاندارد فعلی شوند. در آینده نزدیک شاید بتوانیم شاهد این باشیم که این ارز های دیجیتال جایگزین ارز های فیات شوند.
ارز فیات (Fiat Currency)
آیا می توانید تصور کنید که هنگام خرید مواد غذایی خود برای یک هفته مجبور به حمل طلا باشید؟ در اوایل تاریخ، مردم به جای پول کاغذی که امروزه همه به آن عادت کرده ایم، از طلا در ازای کالاها و خدمات استفاده می کردند. اما اکنون به جای طلا از ارزهایی مانند دلار آمریکا، یورو و حتی ارزهای دیجیتال در ازای خرید و فروش محصولات استفاده می کنیم.
امروزه انواع مختلفی از ارزها وجود دارد. برخی از آنها توسط دولت ها پشتیبانی می شوند، مانند ارزهای فیات و برخی غیرمتمرکز هستند و با فناوری بلاک چین پشتیبانی می شوند، مانند ارزهای دیجیتال.
این مقاله به پاسخ «ارز فیات چیست؟»، مزایا و معایب آن و همچنین تفاوت آن با سایر ارزها می پردازد.
پول فیات چیست؟
ارز فیات یا پول فیات نوعی ارز است که توسط دولت صادر می شود و برخلاف پول کالایی، کالاهای فیزیکی مانند طلا یا نقره از آن پشتیبانی نمی کنند. پول فیات پول بدون پشتوانه هم نامیده می شود.
- برای آموزش اسکالپ تریدینگ به صفحه اصلی مراجعه کنید.
ارزش پول واقعی از اعتماد عمومی به ناشر، یعنی دولت ناشی می شود. چرا به آن ارز فیات می گویند؟ تعریف فیات از یک کلمه لاتین می آید که می تواند به “اجازه دهید انجام شود” یا “باید انجام شود” ترجمه می شود. پول فیات فقط به این دلیل ارزش دارد که دولت یا بانک مرکزی به آن ارزش می دهد و بنابراین کنترل بیشتری بر ارز و میزان قابل چاپ دارد. اعتبار ان به ثبات اقتصادی کشور و عرضه و تقاضا بستگی دارد.
مقایسه پول فیات و ارزهای دیجیتال
پول فیات یک ارز قانونی است و توسط دولت قانونی اعلام می شود و ارزش آن توسط صادرکننده (دولت) پشتیبانی می شود. از سوی دیگر، کریپتوکارنسی یک پول دیجیتال است که توسط فناوری بلاک چین پشتیبانی میشود و غیرمتمرکز است، به این معنی که توسط یک مقام مرکزی مانند دولت پشتیبانی نمی‌شود.
- برای دیدن و انتخاب بهترین ارز دیجیتال به پایگاه دانش مراجعه کنید.
برخلاف ارز فیات، یک ارز دیجیتال بی ثبات تر است و در مقایسه با پول فیات، امنیت اطلاعات بالاتری را به ارمغان می آورد. اگرچه برخی از مردم بر ارز فیات چیست؟ این باورند که ارزهای دیجیتال ممکن است در آینده جایگزین ارزهای فیات شوند، اما بیشتر معاملات در سراسر جهان هنوز با استفاده از پول فیات انجام می شود.
مقایسه پول فیات و پول کالایی (Commodity Money)
پول کالایی دارای ارزش ذاتی است، به این معنی که دارای ارزش درک شده یا واقعی است. این نوع ارز از موادی مانند طلا یا نقره به دست می آید که دارای ارزش است. از سوی دیگر، پول فیات ارزش ذاتی ندارد. اسکناس های دلار را در نظر بگیرید؛ همه آنها از یک کاغذ بریده شده اند، اما ارزش آنها بسته به آنچه که دولت فکر می کند ارز می تواند ارز فیات چیست؟ با آن مبادله شود، می تواند متفاوت باشد.
- برای آموزش مدیریت سرمایه به صفحه اصلی مراجعه کنید.
مقایسه ارز فیات و پول نماینده (Representative Money)
پول نماینده نیز توسط دولت تولید میشود، اما بر خلاف پول فیات، توسط یک کالای فیزیکی پشتیبانی میشود. انواع مختلفی از پول نماینده وجود دارد، مانند کارت اعتباری و چک، که نشان دهنده قصد پرداخت است. اگرچه پول فیات توسط دولت حمایت می شود، پول نماینده می تواند توسط دارایی های مختلف پشتیبانی شود. در مورد چک و کارت اعتباری، پشتوانه آنها پول موجود در حساب بانکی است.
- برای آموزش ارز دیجیتال به صفحه اصلی مراجعه کنید.
مزایا و معایب پول فیات
درست مانند سایر ارزها، مانند ارزهای دیجیتال، پول فیات هم برخی مزایا و معایب دارد.
مزایای ارز فیات
معایب ارز فیات
کنترل بیشتر بر اقتصاد
یک راه ساده برای محافظت از اقتصاد نیست
تولید مقرون به صرفه
احتمال ابر تورم
راحت برای استفاده
عرضه نامحدود حباب های اقتصادی ایجاد می‌کند
مزایای ارز فیات
پول فیات نه تنها تولید آن مقرون به صرفه است، بلکه حمل و تعویض آن نیز آسان است. اما یکی از بزرگترین مزایا این است که پول فیات توسط یک کالا پشتیبانی نمی شود، به این معنی که برخلاف طلا کمیاب نیست. به همین دلیل، دولت کنترل بیشتری بر عرضه ارز دارد که به آن قدرت مدیریت متغیرهای اقتصادی مانند نرخ بهره، نقدینگی و عرضه اعتبار را می دهد.
از آنجایی که یک دولت بر عرضه پول کنترل دارد، قدرت محافظت از کشور در برابر بحران مالی را نیز دارد. در واقع، فدرال رزرو ایالات متحده یک مأموریت دوگانه برای پایین نگه داشتن نرخ بیکاری و نرخ تورم دارد.
- برای آموزش متاورس به صفحه اصلی مراجعه کنید.
معایب ارز فیات
اگرچه دولت بر عرضه ارز خود کنترل دارد، اما هنوز این کنترل، یک راه تضمینی برای محافظت از اقتصاد در برابر یک بحران مالی مانند رکود نیست. یکی دیگر از معایب پول فیات این است که در معرض تورم است و دولت می تواند پول زیادی را مدیریت و چاپ کند که می تواند منجر به تورم شدید شود. علاوه بر این، قیمت پول فیات به مقررات دولتی و سیاست های مالی بستگی دارد که می تواند منجر به حباب با افزایش و کاهش سریع قیمت ها شود.
برای آموزش ثبت نام کوکوین به پایگاه دانش مراجعه کنید.
آینده ارز فیات
تقریباً هر کشوری اکنون دارای پول فیات به عنوان پول قانونی است، بنابراین سخت است که بگوییم چه چیزی برای آینده در انتظار است. اگرچه افزایش سریع ارزهای دیجیتال وجود دارد و برخی از کارشناسان معتقدند که در نهایت می توانند جایگزین ارزهای فیات شوند، پول فیات به دولت ها انعطاف بیشتری برای مدیریت اقتصاد یک کشور می دهد. بنابراین، می‌توان انتظار داشت که ارز فیات برای سال‌های آینده به عنوان ابزار اصلی مبادله باقی بماند.
پول بدون پشتوانه یا ارز فیات چیست؟
پول بدون پشتوانه یا ارز فیات در حقیقت نوعی پول قانونی است که ارزش آن با توجه به دولت صادرکننده آن تعیین میشود. ارزش ارز فیات بر خلاف سایر پول‌ها به کالاهای فیزیکی وابسته نیست. برای آشنایی بیشتر با این پول بدون پشتوانه پیشنهاد می‌کنم که تا انتهای این مطلب از دارا ماینر همراه ما باشید.
ارز فیات چیست؟
فیات برگرفته از واژه لاتین با معنی بگذارید انجام شود است. بنابراین ارز فیات نیز به ارزی اطلاق خواهد شد که عامل تعیین ارزش آن دولت ایجاد کننده آن خواهد بود.
استفاده از ارز فیات در بسیاری از کشورها برای خرید کالا، دریافت خدمات، سرمایه‌گذاری و سپرده‌گذاری رایج است. بنابراین می‌توان آن را جایگزینی برای کالاهای ارزشمند و استانداردی چون طلا دانست.
تاریخچه پول بدون پشتوانه فیات
شاید برایتان جالب باشد که بدانید منشا پیدایش ارز فیات به کشور چین باز می‌گردد. این پول در ابتدای پیدایش خود به ابریشم، طلا یا نقره نیز قابل تغییر بود. اما سیستم ارزی حاکم بر آن بسیار گران تمام شد. به همین دلیل نیز این سیستم به مرور زمان از دور خارج شد. این در حالی است که کشورهای مختلفی همچون هلند، فرانسه و ایالات متحده نیز قوانین مختلفی را برای استفاده از این سیستم در نظر گرفته و استفاده از آن را بر اساس قوانین خود پیش می‌برند.
مقایسه ارز فیات با سایر استانداردهایی نظیر طلا
یکی از اصلی‌ترین نکاتی که در خصوص دارایی‌های استانداردی نظیر طلا وجود دارد این است که این استانداردها به راحتی امکان تغییر به اسکناس‌های رایج و کاغذی را دارند. در واقع می‌توان گفت که پشتوانه تمامی پول‌های کاغذی رایج دولت‌ها طلای استاندارد بوده است. اما داشتن پشتوانه طلا برای تمامی ارزهای دیجیتالی و به ویژه ارز فیات کافی نبود. زیرا این منبع نیز همواره با محدودیت‌هایی همراه بوده است.
بنابراین فاکتورهای اقتصادی دیگری برای ارزش دادن به ارز فیات مورد نیاز خواهد بود. اما مسئله اینجاست که ارز فیات به دارایی و کالای به خصوصی قابل تبدیل نیست. از این رو در این زمینه دولت و بانک مرکزی هر کشور، نیاز به بررسی شرایط اقتصادی و ارزش‌های ملی خواهند داشت تا در مواجهه با رویدادهای مالی با کسری ذخیره و تسهیلات مواجه نشوند. چرا که مسئولیت کنترل رویدادهای مالی وظیفه خطیری است که بر عهده آنها گذاشته میشود.
در حالت کلی داشتن پشتوانه فیزیکی با ارزش برای هر ارزی بسیار حائز اهمیت است. اما حقیقت اینجاست که ارزش دارایی‌هایی مثل طلا نیز بی‌ثبات است. بنابراین داشتن نوسان قیمتی امری اجتناب ناپذیر است. اما انعطاف‌پذیری در تعیین قیمت یکی از ضروری‌ترین نکاتی است که باید مورد توجه قرار گیرد.
ارز فیات چه مزایا و معایبی دارد؟
بر اساس اطلاعات به دست آمده از فعالان حوزه مالی و اقتصادی می‌توان مزایا و معایب زیر را برای ارزهای فیات در نظر گرفت:
کمیاب نبودن پشتوانه
یکی از نکات مثبتی که در خصوص فیات وجود دارد، عدم تاثیرپذیری آن از کمیابی کالا یا دارایی‌های فیزیکی است.
هزینه نسبتا پایین
ایجاد ارز فیات از نظر اقتصادی بسیار باصرفه‌تر از پول کالایی است.
انعطاف‌پذیری
انعطاف‌پذیر بودن نسبت به بحران‌های اقتصادی یکی از اصلی‌ترین نکاتی است که در مورد ارز فیات میتواند مورد توجه قرار بگیرد.
فراهم کردن امکان مبادلات بین‌المللی
با توجه به رواج استفاده از ارز فیات در کشورهای مختلف، می‌توان گفت که این ارز یکی از ابزارهای لازم برای مبادلات بین‌المللی را فراهم می‌کند.
سهولت استفاده
ارز فیات بر خلاف طلا و سایر استانداردهای با ارزش به هزینه‌ی نگهداری، محافظت، نظارت و … نیازی ندارد.
نداشتن ارزش اولیه
فیات نیز مانند سایر ارزهای دیجیتالی به خودی خود فاقد ارزش ذاتی و اولیه است. اما همین که امکان خلق پول از دارایی‌های بی ارزش وجود دارد، ممکن است در طولانی مدت سبب سقوط اقتصادی یک کشور شود.
عقبه تاریخی نامطلوب
پیاده‌سازی سیستم ارزی مشابه با ارزهای فیاتی تا کنون منجر به سقوط نظام‌های مالی بسیاری شده است. به همبن دلیل است که بسیاری از دولت‌ها استفاده از این سیستم مالی را خطرناک می‌دانند و تا جای ممکن از آن اجتناب میکنند.
ارز فیات در مقابل ارز دیجیتال
یکی از اصلی‌ترین شباهت‌های میان ارزهای دیجیتال و فیات نداشتن پشتوانه فیزیکی است. اما مسئله اینجاست که ارزهای دیجیتال ماهیتی غیرمتمرکز دارند اما ارز فیات توسط بانک مرکزی کنترل میشود.
مشخص‌ترین تفاوت میان ارز دیجیتال و فیات را می‌توان نحوه پول‌سازی آنها دانست. به عنوان مثال بیت‌کوین که یکی از شناخته‌شده‌ترین ارزهای دیجیتالی است، در مقایسه با فیات که تحت کنترل بانک مرکزی است، همواره با محدودیت‌هایی نظیر عرضه و تعداد سکه مواجه است.
از سوی دیگر می‌توان گفت که ارزهای دیجیتال هیچ محدودیت مرزی ندارند و نیاز به معادل فیزیکی ندارند. همین امر در کنار برگشت‌ناپذیر بودن تراکنش‌های آنها سبب میشود که به نسبت ارزهای فیات با تفاوت‌های عمده‌ای مواجه باشند.
البته ناگفته نماند که بازار ارزهای دیجیتال نیز به نسبت بازارهای سنتی بسیار کوچک و پرنوسان است. بنابراین گسترش و فراگیر شدن این ارز فیات چیست؟ ارزها در عرصه بین‌المللی با محدودیت‌های جدی مواجه شده است. از این رو با رشد ارزهای دیجیتال نیز می‌توان گفت که احتمال بروز نوسان در آن به مراتب کمتر خواهد شد.
نتیجه‌گیری
با توجه به آنچه که تا کنون در این مطلب به آن اشاره شد، می‌توان گفت که هیچ یک از سیستم‌های ارزی قطعیت لازم و کافی را دارا نیستند. بنابراین راه زیادی برای پیمودن و مواجهه با موانع پیش روی این دارایی‌های دیجیتال خواهد بود. از سوی دیگر نیز با توجه به عقبه تاریخی ارز فیات در حقیقت آسیب‌پذیر بودن این ارزها همواره ملموس بوده است. شاید هم دلیل استقبال مردم از سیستم ارزهای دیجیتال به این موضوع باز می‌گردد.
می‌توان گفت که پشتوانه اصلی بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال، ایجاد شکل جدیدی از پول یا دارایی بر روی شبکه توزیع شده همتا به همتا است. بنابراین هر یک می‌توانند به نوبه خود جایگزین مناسبی برای پول در آینده اقتصاد جهانی باشند.
دارا در حقیقت یک پلتفرم استخراج بیت‌کوین است. دغدغه‌های مدیریت و تامین برق ماینرها را رها کنید و ماینینگ را با خیال راحت به ما بسپارید!
منظور از ارز فیات چیست؟
ارز فیات یا پول بی پشتوانه ارزی است که توسط دولت ها چاپ و توزیع می شود و هیچ پشتوانه فیزیکی ندارد و ارزش آن با توجه به میزان عرضه و تقاضا تعیین می شود. با توجه به این که این پول ها پشتوانه ای ندارند، تحت تاثیر تورم ها و تحریم ها قرار می گیرند و ممکن است با کاهش یا افزایش ارزش مواجه شوند. در ادامه با اکس کپیتال همراه باشید تا درباره این نوع ارز اطلاعات بیشتری بدست آورید.
ارز فیات چیست؟
پول فیات (FIAT) ارز دولتی کشورها محسوب می شود و پشتوانه آن کشور صادر کننده آن است و هیچ پشتوانه فیزیکی مانند طلا یا نقره و… ندارد. در گذشته معاملات و پرداخت ها با کالاهای فیزیکی انجام می گرفت و ارز فیات در واقع جایگزینی برای این کالاها بود. ارزش پول فیات با توجه به میزان عرضه و تقاضا تعیین می شود و برای موارد بسیاری از جمله پرداخت ها مورد استفاده قرار می گیرد و اگر تقاضایی برای آن وجود نداشته باشد ارزش خود را از دست خواهد داد.
ارزهای فیات پول های قانونی کشورها هستند و ارزش ذاتی ندارند و قابل تبدیل به یکدیگر هستند، یعنی می توان ارز فیات یک کشور را با یک ارز دیگر معاوضه کرد و محدودیت های مربوط به نقدینگی را هم ندارند.
مزایای ارز فیات
کمیاب نیست
طلا، نقره و سایر کالاهای ارزشمند کمیاب و نادر هستند و ممکن است معادن و ذخایر آنها روزی به پایان برسد. اما در ارزهای فیات این گونه نیست و در صورت نیاز و افزایش تقاضا دولت ها می توانند آنها را چاپ کرده و توزیع کنند در نتیجه نگرانی در مورد کمیاب بودن آن وجود ندارد.
هزینه مناسب
به دست آوردن پول های کالایی در اغلب اوقات با مشکلاتی همراه است، برای مثال طلا از طریق استخراج از معادن به دست می آید که فرایندی سخت با هزینه های بالا است. چاپ ارز فیات که معمولا به صورت کاغذی است بسیار کم هزینه تر از پول های کالایی است.
انعطاف پذیری
ارزهای فیات قابلیت انعطاف پذیری دارند و می توانند در برابر تورم ها و تحریم ها انعطاف کافی را داشته باشند و به بانک های مرکزی در هنگام بروز بحران های اقتصادی کمک کند.
متمرکز
ارزهای فیات متمرکز هستند و تحت کنترل دولت ها قرار دارند از طرفی این متمرکز بودن قابلیت پیگیری آسان و در صورت بروز مشکل امکان پیگرد قانونی را داشته باشند و به دولت ها امکان مدیریت متغیرهای اقتصادی را می دهند. این متغیر ها شامل اعتبار ارز، نقدینگی، میزان عرضه، نرخ سود می شوند.
ذخیره آسان
ذخیره ارزهای فیات بسیار راحت تر از پول های کالایی مانند طلا است. ذخیره پول های کالایی نیازمند مکانی با امنیت بسیار بالا برای نگهداری است. اما ارزهای فیات را می توان در بانک ها یا سیستم های مالی دولتی و خصوصی، کیف پول ها و در هر جایی ذخیره کرد و فضای کمی برای نگهداری آنها نیاز است.
معایب ارزهای فیات
مشکلات نقدینگی
اگر حجم نقدینگی یک ارز فیات دچار کمبود شود و تقاضا برای آن افزایش یابد دولت ها باید این نقدینگی را افزایش دهند. با اگر دولت ها نتوانند با توجه به میزان تقاضای جامعه کمبود حجم نقدینگی را جبران کنند تورم رخ می دهد. برای جلوگیری از این اتفاق همواره باید میان تولید کالاها و حجم نقدینگی یک ارز فیات تعادل وجود داشته باشد.
ارزهای فیات با بروز بحران های اقتصادی تحت تاثیر آنها قرار می گیرند و با افزایش میزان تورم ارزش آن کاسته شده و در پی آن قدرت خرید افراد جامعه هم کاهش می یابد. ارزهای فیات همواره با تورم همراه هستند و این دو بخشی جدایی ناپذیر هستند و ممکن است نرخ تورم کاهش یا افزایش یابد.
تاثیر دولت ها
همانطور که گفته شد پشتوانه ارزهای فیات دولت ها هستند و در صورتی که دولت صادر کننده با مشکلات سیاسی یا سایر مشکلات شود این امر ارز فیات را تحت تاثیر قرار خواهد داد. کاهش قدرت نفوذ و از بین رفتن دولت ها باعث کاهش ارزش ارز فیات می شود و اگر دولتی نباشد ارز فیات هیچ ارزشی نخواهد داشت.
کلام پایانی
ارز فیات ارز قانونی کشورها است و توسط دولت ها تولید و توزیع می شود. از این ارزها می توان برای پرداخت ها، سرمایه گذاری ها و سایر امور مالی استفاده کرد و فعالیتی متمرکز دارند به این معنی که تحت نظارت دولت ها و بانک های مرکزی جابجا و نگهداری می شوند. ارزهای فیات دارای مزایا و معایبی هستند که در مقاله فوق مورد بررسی قرار گرفت.
دیدگاه شما