انواع روش های جذب سرمایه

روش‌های جذب سرمایه‌های خارجی

سید علی حسینی-کامران ادیبی خو: بحران‌های مالی به‌ وجود آمده در دهه 1990 در کشور‌های آسیای جنوب‌شرقی این سؤال را فراروی اقتصاددانان قرار داد که مزایای جریان ورود سرمایه برای اقتصاد بازار‌های نوظهور چیست؟

طی دهه‌های اخیر جریان سرمایه‌های خصوصی نقش روز افزونی در تامین مالی بازار‌های کشور‌های نوظهور داشته‌اند. ترکیب این سرمایه‌ها نیز به شدت تغییر کرده است. در سال 1985 ترکیب جریان سرمایه از طریق تسهیلات بانک‌های بین‌المللی، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (FDI) و سرمایه‌گذاری در سبد سهام (FPI) به‌ترتیب 50/22درصد بود. این نسبت‌‌ها در سال 1997 به‌ترتیب بالغ بر8، 43 و 48 درصد شد و بخشی نیز توسط سازمان‌های غیردولتی صورت انواع روش های جذب سرمایه گرفت.

یکی از عوامل اصلی‌ای که موجب رشد اقتصادی در دودهه اخیر در کشورهای در حال توسعه خصوصاً در جنوب شرق آسیا شده، سرمایه‌گذاری خارجی است. کشورهایی که در جذب سرمایه‌های خارجی موفق عمل می‌کنند در واقع پس‌اندازی فراتر از پس‌انداز داخلی پیدا می‌کنند. تحقیقات مختلف نشان داده‌اند که جریان سرمایه در کشورهای گوناگون به شدت تحت‌تاثیر شرایط اولیه و ساختار اقتصادی ـ اجتماعی و قانونی در کشور مقصد قرار می‌گیرد. از این جهت بازارهای نوظهور در مناطق مختلف جهان، بنا به مقتضیات و شرایط اقتصادی خود از منابع مالی جهانی با نسبت‌های متفاوت بهره جسته‌اند.

کشورهای آفریقایی همواره شاهد جریان سرمایه اندکی بوده‌اند، درصورتی ‌که برخی از کشور‌های خاورمیانه، اروپا، نیمکره غربی و آسیای جنوب شرقی در جذب سرمایه‌های خارجی موفق‌تر عمل کرده‌اند. به‌عنوان نمونه، آزادسازی تجارت خارجی و روابط فرامنطقه‌ای بستری مناسب برای ارتباطات جهانی را در کشورهای آسیای جنوب‌شرقی فراهم آورد.

پس از این فرآیند بود که جریان منابع مالی خارجی اثر خود را در اقتصاد هویدا ساخت. شناسایی عوامل مؤثر بر جهانی‌شدن جریان‌های سرمایه از یک‌سو شیوه‌های جذب سرمایه‌های خارجی را معرفی می‌‌کند و از سوی دیگر چگونگی جلوگیری از خروج سرمایه را آشکار می‌سازد. ورود سرمایه می‌تواند در شرایط اقتصادی مناسب و موقعیت توأم با بهره‌وری، منابع توسعه اقتصادی را در اختیار کشورها قرار دهد. لیکن نوسانات جریان‌های سرمایه می‌تواند موجب بروز بحران اقتصادی و حتی سیاسی در کشورها شود. از این‌رو ماندگاری جریان‌های بین‌المللی سرمایه یکی از مسائل پیش‌روی کشورها در سال‌های اخیر بوده است.

سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی‌: نوعی سرمایه‌گذاری بین‌المللی است که شهروند یک کشور سود مستمری‌ در یک شرکت مستقر در کشور دیگر کسب می‌کند. سود مستمر اشاره به وجود ارتباط درازمدت بین سرمایه‌گذار مستقیم و شرکت و میزان تاثیرگذاری ملموس سرمایه‌گذار خارجی روی مدیریت شرکت دارد. براساس معیار‌های استفاده‌شده، یک سرمایه‌گذاری خارجی زمانی صورت می‌گیرد که یک شهروند در یک کشور 10‌درصد یا بیشتر سهام یک شرکت یا حق رای در آن شرکت سهامی ‌ و یا شرکت غیرسهامی ‌ را دارد.

سرمایه‌گذاری مستقیم شامل درآمدهایی که دوباره سرمایه‌گذاری و تبدیل به سهام سرمایه می‌شود و سایر سرمایه‌گذاری‌ها (یا نقل و انتقال بدهی بین شرکتی) ازقبیل سرمایه‌گذاری مستقیم شرکت‌ها در شرکت‌های فرعی (Subsidiaries) که سهامداران غیربومی مالکیت بیش از 50 درصد سرمایه آنها را دارند، سرمایه‌گذاری در شرکت‌های وابسته (associated) که سرمایه‌گذاران غیربومی مالکیت کمتر از 50 درصد آنها را در دست دارند و شعبات شرکت (branches) که تماماً یا بخشی از آنها در مالکیت شرکت‌های غیرسهامی است.از جمله مزایای سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی می‌توان به بهبود تراز پرداخت‌ها، افزایش اشتغال، افزایش صادرات، ورود فناوری و دانش فنی و بهبود مهارت‌های مدیریتی‌ اشاره کرد.

درخصوص معایب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی می‌توان انتقال نامناسب فناوری و بدترشدن تراز پرداخت‌ها در دوره‌های بلندمدت‌تر‌ را ذکر کرد. همچنین جریان عظیم سرمایه به شکل FDI اگرچه می‌تواند منابع سرمایه‌گذاری در کشور‌های میزبان را افزایش دهد، اما این کار ممکن است موجب کندشدن رشد شرکت‌های محلی شود. تمایل به ایجاد فرصت‌های شغلی ممکن است که دولت‌ها را تشویق به سرمایه‌گذاری در بخش‌های اشتغال‌زا و با فناوری پایین بکند. این در حالی است که معمولاً سرمایه‌گذاران حرفه‌ای به‌دنبال سرمایه‌گذاری در بخش‌هایی با فناوری بالا هستند.

سرمایه‌گذاری در سبد سهام ‌: این نوع سرمایه‌گذاری شامل ابزارهای متنوعی است که در یک بازار مالی داد و ستد می‌شوند و یا قابل داد و ستد هستند. اوراق قرضه، سهام و ابزارهای موجود در بازار پول ازجمله ابزارهای سرمایه‌گذاری خارجی هستند. صندوق بین‌المللی پول حتی سرمایه‌گذاری در اوراق مشتقه نظیر اختیار معامله را نیز در این گروه طبقه‌بندی کرده است.کشورهای مختلف بنابر موقعیت اقتصادی و قوانین و مقررات موجود به روش‌های مختلفی اقدام به بازگشایی بازار اوراق بهادار خود روی خارجیان برای بهره‌مندی از منابع حاصل از سرمایه‌گذاری آنها می‌کنند. در کلی‌ترین حالت این روش‌ها به سه گروه تقسیم می‌شوند.

1 - داد و ستد مستقیم خارجیان در بازار سهام کشور میزبان.
2 - سرمایه‌گذاری در انواع رسیدهای سپرده.
3 - مشارکت در صندوق‌های سرمایه‌گذاری کشوری.

در بسیاری از کشور‌ها ترکیبی از این سه روش برای پذیرش سرمایه خارجی در بازار اوراق بهادار استفاده می‌شود که در ذیل به آنها اشاره خواهد شد:

1 - داد و ستد مستقیم اشخاص خارجی: یکی از راه‌های سرمایه‌گذاری خارجیان در بازار سرمایه کشور‌های دیگر، حضور مستقیم آنها در بازار سرمایه و خرید و فروش اوراق بهادار موجود در آن است و معمولاً سرمایه‌گذاران خارجی برای حضور در بازار سرمایه هر کشوری به عوامل اقتصادی و همچنین سیاسی و مقرراتی آن کشور توجه می‌کنند. ازجمله عوامل مهم اقتصادی می‌توان به ثبات و رشد اقتصادی، ثبات نرخ ارز، وضعیت نظام بانکی و نرخ بهره واقعی آن و همچنین میزان نقدشوندگی در بازار سهام اشاره کرد. از عوامل سیاسی و مقرراتی مورد توجه سرمایه‌گذاران خارجی می‌توان به سهولت بازگشت سود و اصل سرمایه، قوانین مالیاتی، مقررات بازار سرمایه، استانداردهای حسابداری و میزان حمایت از حقوق سرمایه‌گذاران اشاره کرد.

2 - سرمایه‌گذاری در انواع رسیدهای سپرده: یکی دیگر از روش‌های آزاد‌سازی‌ بازارسرمایه برای مشارکت خارجیان انتشار رسید‌های سپرده است. رسید سپرده، گواهی قابل انتقالی است که به‌صورت با نام یا بی‌نام منتشر می‌شود و نمایانگر مالکیت تعداد معینی سهام یا اوراق بدهی یک شرکت خارجی برای دارنده آن است. این ابزار اغلب برای غلبه بر موانعی است که واحدهای سرمایه‌پذیر برای فروش سهام خود به سرمایه‌گذاران خارجی با آن مواجه‌اند. محدودیت‌های مالکیت خارجیان در برخی کشورها، تفاوت و محدودیت‌های نظام ارزشی کشورها، پایین بودن درجه نقدشوندگی بازارهای مالی، مشکلات و هزینه‌های اخذ روادید و سفر از جمله مهم‌ترین دلایلی هستند که موجب می‌شوند واحدهای سرمایه‌پذیر، سهام یا بدهی خود را از طریق انتشار رسیدهای سپرده به یک بازار خارجی عرضه کنند.

ازجمله مزیت‌های مهم این نوع سرمایه‌گذاری که باعث تشویق سرمایه‌گذاران برای خرید سهام خارجی می‌شود می‌توان به رفع محدودیت‌های قانونی خرید اوراق بهادار خارجی در کشورهایی که منع قانونی برای شهروندان خود قائل شده‌اند، هزینه‌های کمتر نسبت به خرید مستقیم سهام خارجی و دادوستد آسان سهام خارجی در داخل کشور اشاره کرد. همچنین در این روش ناشرین سهام نیز از طریق دسترسی به بازار سرمایه خارجی و استفاده از منابع ارزان قیمت و افزایش نقدشوندگی سهام، منتفع می‌شوند.

3 - صندوق‌های کشوری: تشکیل صندوق‌های کشوری نیز یکی دیگر از روش‌ها و راهکار‌های آزاد‌سازی‌ بازار سرمایه می‌تواند باشد. این صندوق‌ها با توجه به ساختار سرمایه و نحوه تامین مالی به دو گروه صندوق سرمایه‌گذاری کشوری با سرمایه باز‌ و صندوق کشوری با سرمایه ثابت‌ تقسیم می‌شوند.نحوه کارکرد صندوق‌های کشوری به این صورت است که این صندوق‌ها ابتدا تعدادی سهام منتشر می‌کنند و سپس درآمد حاصل از آن را صرف خرید سهام در یک کشور خارجی می‌کنند.

انواع سرمایه گذاری در استارتاپ ها

چه نوع سرمایه گذاران مختلفی برای تأمین بودجه استارتاپ شما وجود دارد؟ بیاید با هم نگاهی به انواع سرمایه گذاری در استارتاپ ها در سطح جهان بیندازیم.

بیش از یک نوع سرمایه گذار برای جذب سرمایه وجود دارد. بنابراین ، آنها چگونه متفاوت هستند؟ کدام یک ممکن است انتخاب خوبی باشد و چه زمانی؟

در زیر لیستی وجود دارد از انواع مختلف سرمایه گذاران است که می توانید برای استارتاپ خود به آنها مراجعه کنید. هنگامی که می دانید چه کسی را انتخاب کنید باید به این ۷ گزینه به درستی فکر کنید.

۱- دوستان و خانواده

اولین نوع کارآفرینان سرمایه گذار که در ابتدا باید به آنها نزدیک شوند ، دوستان و خانواده و ارتباطات نزدیک شخصی هستند.

در این مرحله مدارک و شواهد بسیار کمی وجود دارد که می تواند سرمایه گذاری یا بودجه واقعی را بر اساس آن پایه ریزی کند. آنها اساساً روی ایده سرمایه گذاری می کنند و مهمتر از همه – شما. اینها افرادی هستند که شما را می شناسند ، دوستتان دارند و به شما اعتماد دارند و بیشتر از همه به شما ایمان دارند.

این نوع سرمایه گذار ممکن است پول زیادی ارائه ندهد. این می تواند بین ۲۰ میلیون تا ۲۰۰ میلیون باشد. اگر نمی توانید از این گروه پول جمع آوری کنید ، ایرادی ندارد! روش های دیگری هم وجود دارد برای سرمایه‌گذاری و جذب سرمایه برای استارتاپ‌ها.

۲- بانک ها و آژانس های دولتی

اینها مانند دیگر سرمایه گذاران حاضر در این لیست سرمایه گذار واقعی نیستند ، اما می توانند منبع سرمایه باشند. بانکهای سنتی به طور کلی منبع آسان سرمایه ای برای استارتاپ های اولیه و مشاغل کوچک نیستند. با این حال ، با افزایش قدرت ، آنها ممکن است کارت های اعتباری تجاری ، خطوط اعتباری و وام های پیش فروش تجاری ارائه دهند.

همچنین ممکن است برنامه های دولتی برای کمک به انواع خاصی از پروژه ها ارائه شود. این بدان معنا نیست که آوردن این نوع سرمایه به سهولت انجام می شود ، و وام ها نیاز به بازپرداخت دارند ، اغلب در مواقعی که واقعاً به نقدینگی نیاز دارید و دچار کمبود حداکثر منابع هستید به بانک‌ها سری بزنید. آنها نیازی به واگذاری حقوق صاحبان سهام در شرکت شما ندارند ، اما می توانند بر سودآوری شما تأثیر بگذارند ، که ممکن است زمانی ظاهر شود که سعی می کنید بعداً از سرمایه گذاران دیگر پول جمع آوری کنید.

نکته ای که باید در مورد برنامه های دولتی مورد توجه قرار گیرد این است که در بسیاری از موارد تحدید ها و محدودیت های خاصی وجود دارد که ممکن است برای استارتاپ ها سنگین باشد. با این حساب بنیانگذاران باید با دقت بررسی کنند که این انتظارات چیست.

۳-سرمایه گذاران خصوصی

معمولاً وقتی صحبت از دور بعدی و فراتر از آن می شود ، از سرمایه گذاران حرفه ای استفاده می شود. آنها مایلند فاند کوچکتر و کم‌هزینه ‌تر را تأمین کنند ، ممکن است انعطاف پذیری بیشتری داشته باشند و می توانند ارزش زیادی در برخورد و ارتباطات در زمینه استارتاپ‌ها ارائه دهند.

با سرمایه گذاران خصوصی می توان مستقیماً به صورت آنلاین ، در رویدادهای زنده و از طریق معرفی سایر بنیانگذاران استارتاپ ها تماس گرفت.

۴-گروه‌های سرمایه‌گذاری

گروه های سرمایه گذاری استارتاپ‌ها در حال افزایش است. آنها محبوب تر و سازمان یافته تر شده اند. اینها گروهی از سرمایه گذاران هستند که برای سرمایه گذاری در استارتاپ ها گرد هم می آیند. این امر آنها را قادر می سازد با اطمینان بیشتر ، اندازه چک بزرگتر و در معرض خطر کمتر سرمایه گذاری کنند.

۵-تسهیلات رشد کسب و کار‌های نوپا

این موورد در جهان بیش از ایران متداول است پس ما برای آشنایی با سرمایه گذاری استارتاپ ها در جهان به این مورد اشاره کردیم این تسهیلات در نهایت می توانند دروازه ای برای انواع سرمایه گذاران استارتاپ ها باشند. در صورت پذیرفته شدن در یکی از این برنامه ها ، ممکن است انواع روش های جذب سرمایه از مقدار ۱۰۰۰۰ یا ۱۲۰۰۰۰ دلار پول دریافت کنید تا ایده خود را پرورش دهید و در عین حال از دانش و منابع اضافی نیز بهره مند شوید. اگر همه چیز خوب پیش می رود ، سرمایه گذاران بزرگتری را انتخاب می کنید و در روزهای نمایشی آنها با منابع مالی آشنا می شوید که می تواند شما را به سطح بعدی برساند. فقط آماده شلوغی کسب و کار خود باشید ، این برنامه ها می خواهند شما را سریع در مرحله بعدی سریعتر کنند.

۶-هوم آفیس ها

هوم آفیس ها به طور فزاینده ای به مزایای سرمایه گذاری در استارتاپ ها توجه می کنند.

بسته به اینکه چه کسی تصمیمات و فرایند را مدیریت می کند ، کار با آنها می تواند بسیار متفاوت باشد. مالیات ، سرمایه گذاری بلندمدت چند نسلی ، اعتبار و درآمد ممکن است برای این سرمایه گذاران مهمتر از سایرین در این لیست باشد که به خروج زودتر فشار می آورند.

۷-شرکت های انواع روش های جذب سرمایه سرمایه گذاری خطرپذیر

شرکت های سرمایه گذاری خطر پذیر یا همان Vcها جام مقدس سرمایه گذاران برای کارآفرینان جمع آوری کمک است. آنها با بزرگترین بررسی ها ، بیشترین قدرت برای تقویت موفقیت و به دست آوردن سهم بازار ، و بیشترین تاثیر را در دستیابی به اعتبار و دید بیشتر دارند.

بیشتر شرکتهای سرمایه گذاری خطرپذیر به دورهای اولیه تأمین مالی نگاه می کنند و در آن شرکت می کنند. اگرچه به احتمال زیاد این سرمایه گذاران در دورهای جمع آوری کمک های سری A ، B و C ظاهر می شوند و از آنها مطمئن می شوند.

توجه داشته باشید که همه این شرکت ها برابر نیستند. بهترین رقابت می تواند تحت تأثیر مکان ، زمان بندی سرمایه ، علاقه و تخصص آنها در یک زمینه خاص ، قدرت آنها برای کمک به شما باشد به مرحله بعد و البته نحوه برخورد آنها با بنیانگذاران خود.اگر باز هم سوالی در این باره دارید میتوانید به سایت عصر اقتصاد مراجعه کنید.

• روسیه: ۳۰۰ مزدور خارجی در یک حمله موشکی در نیکولایف کشته شدند
• دلیل کمیابی روغن موتور در بازار چیست؟/ افزایش حضور روغن های تقلبی
• سخنگوی وزارت صمت: امسال باید ۱.۶ میلیون دستگاه خودرو تولید شود
• محصولات معدنی ۲۷ درصد از کل صادرات را به خود اختصاص داده اند
• جدیدترین قیمت کارخانه ای محصولات ایران خودرو
• صادرات گوجه فرنگی و سیب زمینی برای تنظیم بازار داخلی مشمول عوارض شد
• شناور شدن قیمت تاکسی در تهران/ تغییر نرخ کرایه در زمان ترافیک
• زمان واریز پاداش پایان خدمت بازنشستگان اعلام شد
• شرکت بازرگانی دولتی ایران: خرید تضمینی گندم ۵۸ درصد رشد داشته است
• پرداخت وام ازدواج ۵۵ درصد افزایش یافت
• امین تارخ درگذشت
• افزایش ۶۱ درصد نرخ اجاره‌بهای مسکن در کشور

نشر مطالب با ذکر نام روزنامه عصر اقتصاد بلامانع است. عصر اقتصاد مسئولیت مطالب از سایر منابع را عهده دار نمی باشد.

روش های جذب سرمایه برای استارتاپ

یکی از مهم‌ترین مسائلی که لازم است پیش از قدم گذاشتن در مسیر راه اندازی یک کسب و کار نوپا و همچنین در طول مسیر به آن توجه کنید نحوه تأمین و جذب سرمایه ای است که برای مراحل مختلف کارتان به آن نیاز دارید.

اگر میزان سرمایه موردنیازی که برای شروع کسب و کارتان تخمین زده‌اید با بودجه‌ای که هم اکنون در اختیار دارید تناسبی ندارد و یا تمایل ندارید تمام بودجه خود را برای کسب و کارتان صرف کنید طبیعتا باید روی منابع مالی دیگر حساب باز کنید.

با ما همراه باشید تا شما را با دو روش رایج برای جذب سرمایه جهت تأمین هزینه‌هایی که برای راه اندازی یا توسعه یک کسب و کار به آن نیاز دارید آشنا کنیم.

سرمایه بدهی و سرمایه سهام دار

یکی از رایج‌ترین انواع سرمایه‌هایی که می‌تواند به شما کمک کند سرمایه بدهی (Debt Capital) یا سرمایه وام (Loan Capital) نام دارد. در این روش شما از فرد، بانک یا سایر موسسات مالی مبلغی را به صورت وام دریافت می‌کنید. شما باید این مبلغ را طی مدت مشخصی و احتمالا با سود معین به سرمایه گذاری که از او وام گرفته‌اید بازگردانید. در عوض همه چیز در اختیار خودتان است و به معنای واقعی روی کسب و کارتان کنترل کامل خواهید داشت.

در روش دیگر، این سرمایه گذار است که تمام یا بخشی از منابع انواع روش های جذب سرمایه مالی موردنیاز شما را فراهم می‌کند و متناسب با آن صاحب بخشی از سهام کسب و کار شما خواهد شد. در حالت طبیعی لازم نیست سرمایه ای که توسط این افراد در اختیار شما قرار گرفته است را به آن‌ها بازگردانید. به این نوع سرمایه، سرمایه سهام (Equity Capital) یا سرمایه سهام دار گفته می‌شود.

این روش‌ها چه مزایا و معایبی را به همراه دارد؟

طبیعتا هر دو روش سرمایه بدهی و سرمایه سهام، مزایا و معایب خاص خودشان را دارند. در سرمایه بدهی، سود وامی که باید پرداخت کنید همان هزینه‌ای است که در قبال دریافت این نوع از سرمایه متقبل می‌شوید. مهم نیست شما در کسب و کارتان شکست می‌خورید یا سود حاصل از فروش محصولاتتان شما را به فردی ثروتمند تبدیل می‌کند؛ به هر حال شما موظف به بازگرداندن وام همراه با میزان سود مشخصی در مدتی مقرر هستید. همین طور موسسه، سازمان یا افرادی که این منابع مالی را در اختیار شما قرار می‌دهند هیچ دخالتی در کسب و کار شما نخواهند داشت و تجارت شما متعلق به خود شما خواهد بود.

اما در روش دوم، در حقیقت بخشی از کسب و کار خود را به ازای سرمایه دریافتی به سازمان، فرد یا افرادی دیگر واگذار می‌کنید. سرمایه گذار پیش از اینکه به شما وجهی بدهد باید با ایده شما آشنا شود و احتمالا در طول فعالیت، این تنها شما نیستید که برای کسب و کارتان تصمیم می‌گیرید. در عوض برخلاف روش اول لازم نیست نگران فراهم کردن مبلغی باشید که می‌بایست انتهای هر ماه یا در پایان مدت قرارداد به خاطر وامی که گرفته‌اید پرداخت کنید. حتی اگر در کسب و کار خودتان با شکست روبرو شوید باز هم قرار نیست به سرمایه گذارتان پولی بدهید. در واقع اگر شکست می‌خورید یا به سود قابل توجهی می‌رسید این شکست و موفقیت نه تنها به شما بلکه به سرمایه گذارتان هم تعلق خواهد داشت!

فراموش نکنید معمولا جذب منابع مالی از طریق گرفتن وام آسانتر است اما اگر به دنبال سرمایه گذاری هستید که در مقابل سرمایه‌ای که در اختیار شما قرار می‌دهد در کسب و کارتان سهیم شود باید حداقل ایده تان برای سرمایه گذار از جذابیت کافی برخوردار باشد. این جذابیت به خصوص در مورد کسب و کارهای نوپا که نمی‌توان به طور قطع روی موفقیت آن‌ها امیدوار بود از اهمیت زیادی برخوردار است (صادقانه بگوییم با توجه به آمارهایی که راجع به استارتاپ ها منتشر می‌شود احتمال شکست یک استارتاپ به مراتب بیشتر از احتمال موفقیت آنست). به عبارت بهتر باید بتوانید سرمایه گذار را قانع کنید که ایده شما ارزش سرمایه گذاری را دارد. همین‌طور باید با این مسأله نیز کنار بیایید که در صورت موفقیت، سرمایه گذار هم در سود شما شریک خواهد بود هرچند بخش اعظم این موفقیت تنها بر اثر تلاش‌های خستگی ناپذیر شما به دست آمده باشد.

راه‌های دیگری هم وجود دارد…

شما می‌توانید متناسب با نیازها و شرایط خود یکی از این دو روش یا ترکیبی از هر دو روش را برای تأمین منابع مالی در نظر بگیرید. در عین حال اگر هنوز هم راجع به این روش‌ها تردید دارید می‌توانید روی سایر شیوه‌های تأمین سرمایه هم حساب کنید.

اگر ایده راه اندازی کسب و کار، تازه به ذهنتان رسیده است می‌توانید در طول زمانی که ایده تان را ارزیابی می‌کنید به فکر تأمین سرمایه مورد نیازتان نیز باشید. اگر این سرمایه به حدی است که خودتان می‌توانید در مدت زمان قابل قبولی با پس انداز کردن بخشی از درآمد کنونی‌تان آن را فراهم کنید فوق العاده است. اگر از میان دوستان و آشنایانتان کسی را می‌شناسید که حاضر است برای راه اندازی کسب و کار با شما شریک شود یا می‌توانید از آن‌ها مبلغ مناسبی قرض بگیرید روی آن هم فکر کنید.

پیش فروش کردن محصول یا سرویسی که قرار است در آینده‌ای نزدیک آماده شود و استفاده از پلتفرم های حمایت مالی هم می‌تواند گزینه مناسبی برای فراهم کردن منابع مالی موردنیاز برای شروع کسب و کار باشد. هرچند غالبا این کار دشوار است اما اگر می‌توانید از سازمان یا ارگانی دولتی با شرایط مناسبی حمایت شوید (هر نوع حمایتی!) این موقعیت را هم غنیمت بدانید.

آنچه در این مقاله به آن اشاره شد روش‌های رایجی بود که شما می‌توانید به منظور جذب سرمایه مورد نیاز برای کسب و کارتان روی آن‌ها حساب کنید. خوشحال می شویم اگر تجربه استفاده از روش دیگری را داشته‌اید در بخش دیدگاه ها با ما و سایر مخاطبان تینک بیگ در میان بگذارید…

کلیدی‌ترین نکات مذاکره با سرمایه گذار که شانس موفقیت شما را در جذب سرمایه افزایش می‌دهد.

استارتاپ‌ها از روش‌های مختلفی برای جذب سرمایه استفاده می‌کنند. استفاده از سرمایه گذار فرشته ، سرمایه گذار ریسک پذیر و روش سرمایه گذاری RBF بعضی از این روش‌ها برای جذب سرمایه هستند. جذب سرمایه و مذاکره با سرمایه‌گذار در مراحل اولیه رشد، ممکن است دشوار و مبهم به نظر برسد. اگر کارآفرینان و صاحبان ایده، درک زیادی از خواسته‌های سرمایه گذار نداشته باشند، در جلسه مذاکره با سرمایه گذار با شکست مواجه می‌شوند. به همین دلیل اکثر صاحبان ایده به دنبال یادگیری اصول و قوانین مذاکره باسرمایه گذار هستند. در این مقاله در راستای ارائه اخبار استارتاپی، اخبار کسب و کار و اخبار فناوری مهم‌ترین نکات، برای مذاکره با سرمایه گذار بررسی می‌شوند.

قوانین مذاکره یا آداب مذاکره با سرمایه گذار

• هنگام مذاکره با سرمایه گذار خودتان را جای او بگذارید.

ابتدایی‌ترین و مهم‌ترین نکته هنگام جذب سرمایه این است که خودتان را جای سرمایه گذار بگذارید و نیازها و انتظارات او را درک کنید. اگر هنگام مذاکره با سرمایه گذار صرفاً به دنبال دیکته کردن خواسته‌ها، نیازها و منافع خود باشید، احتمال شکست‌تان در مذاکره بالا می‌رود.

هر سرمایه گذار برای به دست آوردن دارایی خود سال‌ها تلاش کرده است و این منطقی‌ست که حاضر نباشد آن را به راحتی از دست بدهد، بنابراین به این حساسیت سرمایه گذار توجه کافی داشته باشید. سعی کنید اعتماد سرمایه گذار را جلب کنید.

• هنگام مذاکره با سرمایه گذار به جای رویاپردازی، از گذشته خود بگویید.

با یک ایده خام بر سر میز مذاکره با سرمایه گذار نروید زیرا این کار قطعاً باعث شکست شما در جذب سرمایه می‌شود. ابتدا بر روی ایده‌های خود کار کنید و آن‌ها را چکش‌کاری کنید. با افراد متخصص در حوزه کاری‌تان مشورت کنید و بعد از آن در راستای عملی شدن آن‌ها، گام‌هایی را بردارید. سرمایه‌گذاران بر روی آرزوها و رویاهای شما سرمایه گذاری نمی‌کنند.

بهتر است مدتی به صورت عملی بر روی ایده‌ خود کار کنید و مشکلات آن را در عمل بررسی کنید. یکی از اصول مهم در مذاکره باسرمایه گذار این است که به او بگویید چه اقداماتی برای ایده‌تان انجام داده‌اید و مشکلات و چالش‌ها و پتانسیل‌های سر راه‌تان چه بوده‌اند.

• هنگام مذاکره با سرمایه گذار یک مدل درآمدی تست شده داشته باشید.

همه کسب‌وکارها با سود زنده هستند. زمانی که به صورت عملی بر روی ایده خود کار می‌کنید، به یک مدل درآمدی تست شده برسید. داشتن مدل درآمدی که قلب تپنده کسب‌وکار است، در جذب سرمایه گذار تاثیر زیادی دارد. باید در مدل درآمدی به صورت واضح مشخص کنید که قرار است از چه افرادی و چگونه کسب درآمد کنید. آیا روش کسب درآمد شما قانونی است؟ مشخص کنید که آیا انواع روش های جذب سرمایه مدل درآمد شما نمونه داخلی یا خارجی دارد؟ و تا چه حد برای مشتریان قابل اعتماد است؟ نقاط ضعف و قوت مدل را مشخص کنید. اگر با این مدل، درآمدی کسب کرده‌اید، آن را مشخص کنید.

• قبل از مذاکره با سرمایه گذار اندازه بازار را مشخص کنید.

سن، تحصیلات، جنسیت و محل سکونت و برخی دیگر از ویژگی‌های مشتریان باید برای شما شناخته شده باشد زیرا مشتریان اصلی‌ترین مخاطبان یک کسب‌وکار هستند. ممکن است ایده شما اندازه بازار و مشتریان زیادی داشته باشد اما رقیبان زیادی نیز داشته باشید. حتی ممکن است اندازه بازار شما کوچک باشد و رقیب زیادی نداشته باشید.

میزان گردش مالی مشتریان و بازار مورد هدف برای سرمایه گذار مهم است. بنابراین هنگام مذاکره با سرمایه گذار به صورت دقیق وضعیت بازار و میزان سودآوری آن را تشریح کنید.

همیشه برای سرمایه گذار سوال است که این پروژه یا ایده را چه افرادی با چه ویژگی‌ها و مهارت‌هایی و چه سابقه‌ای قرار است، اجرایی کنند؟ همچنین تعداد افراد تیم و میزان حقوق و مزایای درخواستی آن‌ها برای سرمایه گذار مهم است.

هنگام تشکیل تیم، اصول تیم‌سازی را رعایت کنید و از متخصصان این حوزه کمک بگیرید زیرا بسیاری از سرمایه گذاران با توجه به دانش و مهارت تیم اجرایی، روی یک ایده سرمایه گذاری می‌کنند و باور دارند با تیمی قوی به نتیجه می‌رسند.

بهتر است تیم شما سابقه و رزومه خوبی داشته باشد و اعضای آن دانش و مهارت‌های متنوعی داشته باشند.

هنگام مذاکره با سرمایه گذار دوره بازدهی را برای او مشخص کنید. سرمایه گذار مایل است بداند که بازگشت سرمایه چه زمانی اتفاق می‌افتد. هر اندازه زمان بازگشت سرمایه کوتاه‌تر باشد، سرمایه گذار بیشتر به سرمایه گذاری روی آن ترغیب می‌شود. بعضی از ایده‌ها ممکن است مدت زمان بیشتری برای سوددهی نیاز داشته باشند.

مشخص کردن دوره بازدهی از آن جهت اهمیت دارد که سرمایه گذار می‌خواهد بررسی و تحلیل کند که آیا ایده مورد نظر ارزش سرمایه گذاری دارد یا خیر.

جذب سرمایه یک شراکت است و یکی از اصول مهم هر شراکتی، توجه به نکات حقوقی است. جذب سرمایه شکل‌های مختلفی دارد که در آن‌ها هرکدام از طرفین حقوق و تکالیفی دارند. قبل از مذاکره با سرمایه گذار اطلاعات خود را در زمینه این نکات حقوقی کامل کنید. می‌توانید با یک مشاور حقوق تجارت مشورت کنید تا سهم و تکالیف طرفین برای شما واضح و روشن شود. نباید فقط به فکر منافع خود باشید بلکه باید به منافع سرمایه گذار هم توجه کنید.

• قبل از مذاکره با سرمایه گذار درباره او تحقیق کنید.

از افرادی که شناخت کافی روی سرمایه گذار دارند، درباره سوابق، فعالیت‌ها، علائق و زمینه کاری او تحقیق کنید. سعی کنید بفهمید که او در پروژه‌های قبلی به چه صورت عمل کرده و به کجا رسیده است و چه انتظاراتی از انجام این کار دارد. این تحقیقات ممکن است نظر شما را در رابطه با این همکاری تغییر دهد.

تعیین ارزش کسب و کار یا ارزش استارتاپ

یکی از نیازهای مهم هر استارتاپی، ارزش‌گذاری است. صاحبان ایده و کسب‌وکار هنگام مذاکره با سرمایه گذار، باید ارزش واقعی کسب و کار خود را ارائه کنند. سرمایه گذاران نیاز دارند قبل از سرمایه گذاری، از ارزش واقعی استارتاپ مطلع شوند. ارزش یک استارتاپ به رشد و فرصت‌های آن در بازار آینده بستگی دارد در حالی که ارزش یک شرکت توسعه یافته به فعالیت‌های گذشته آن وابسته است.

استارتاپ‌ها، درآمدی ندارند و سرمایه گذاری روی آن‌ها ریسک بالایی دارد اما زمانی که سرمایه گذار اطلاعات کافی برای تحلیل و بررسی داشته باشد راحت‌تر و سریع‌تر اعتماد می‌کند. سرمایه گذاران می‌خواهند بدانند که استارتاپ شما در ۵ سال آینده کجا خواهد بود. شما باید هنگام مذاکره با سرمایه گذار، ارزش واقعی کسب و کار خود را ارائه دهید.

روش‌های مختلفی برای ارزش‌گذاری روی یک استارتاپ وجود دارد. کسب و کارها با توجه به اینکه در چه مرحله‌ای از رشد قرار دارند، با روش‌های مختلفی ارزش‌گذاری می‌شوند. ارزش‌گذاری یک استارتاپ نیازمند دانش، تخصص و تجربه برای در نظر گرفتن تمام جنبه‌های درونی استارتاپ، حوزه فعالیت آن و وضعیت کلان اقتصادی است.

در این مقاله نکات مهم مذاکره با سرمایه گذار، بررسی شد. باید بدانید که مساله جذب سرمایه گذار در عمل پیچیدگی‌های زیادی دارد. بسیاری از استارتاپ‌هایی که تیم قوی یا ایده‌های مناسب داشتند، امروزه وجود ندارند زیرا هنگام مذاکره باسرمایه گذار خوب عمل نکردند. توصیه می‌شود در این خصوص حتما از مشاوره جذب سرمایه گذار استفاده کنید و به آداب و قوانین مذاکره باسرمایه گذار توجه کافی داشته باشید.

استراتژی کارآفرینان موفق برای جذب سرمایه گذار!

هر کارآفرینی به دنبال پیدا کردن سرمایه گذار مناسب است و این دغدغه‌ی اصلی شغل کارآفرینی به‌حساب می‌آید. پس از آن، استارتاپ شروع به کار می کند. جذب سرمایه به معنای آن است ایده‌ی استارتاپ انتخاب شده و حالا باید خود را به همه اثبات کند.

جذب سرمایه از مهم‌ترین اهداف هر استارتاپی است. کارآفرینان از هر فرصتی برای تعامل با سرمایه گذاران استفاده می کنند. آن‌ها همواره به دنبال شرکت در مسابقات استارتاپی و سخنرانی در رویدادهای مرتبط هستند تا بتوانند با بهترین سرمایه گذاران وارد ارتباط شوند.

تلاش برای جذب سرمایه یک کار تمام وقت به حساب می‌آید و ممکن است یک سال زمان ببرد تا قراردادی میان آن‌ها منعقد شود. جذب سرمایه گذار گام اول است و وظیفه کارمندان بعد از جذب سرمایه شروع می شود. تعریف چشم‌اندازها و صحبت درباره‌ی درآمد احتمالی از جمله اقداماتی است که باید پیش از جذب سرمایه اتفاق بیفتد. طرف دیگر قضیه عمل کردن به وعده‌ها و کسب درآمد واقعی است.

در این مرحله فشار زیادی از سوی سرمایه گذار به کارآفرین وارد می شود و استرس بالایی به استارتاپ منتقل می شود.

استارتاپ هایی که در مرحله‌ی جذب سرمایه هستند و باید ایده هایشان را به دیگران ثابت کنند، فکر می کنند در سخت‌ترین مرحله قرار دارند؛ اما این شروع کار است و سختی کار بعد از جذب سرمایه شروع می شود. پس داشتن پیش زمینه درباره چگونگی روند کار می تواند تا حدود زیادی از میزان فشار و استرس بعد از جذب سرمایه کم کند.

در ادامه‌ی مقاله مواردی را معرفی می کنیم که باعث می شود کارآفرین با آمادگی بیشتری وارد مرحله‌ی بعد از جذب سرمایه شود.

به طور مداوم با سرمایه گذار ارتباط برقرار کنید

یک طرز تفکر اشتباه در زمان جذب سرمایه، این است کارآفرین تصور می کند سرمایه گذار روی ایده‌ی او سرمایه گذاری کرده زیرا می داند چه کاری انجام می دهد. علاوه بر آن، بدین خیال است تنها وقتی باید با سرمایه گذاران ارتباط برقرار کند که بخواهد سود اعلام شده را به دستشان برساند؛ اما این طرز تفکر کاملاً اشتباه است.

فردی که می خواهد روی استارتاپی سرمایه گذاری کند همواره سه مسئله را مدنظر قرار می دهد:کارآفرین، فرد مستعد و علاقه‌مندی است که می تواند در هر شرایطی به کار خود ادامه دهد.
کارآفرین می داند چطور باید استارتاپ خود را به سوی افزایش درآمد رهنمون کند. اینکه مؤسس کسب و کار جریان نقدی مثبت داشته باشد و بداند چه زمانی باید خارج شود.سرمایه گذار باید برای ارائه سرمایه در جریان تمام کارها قرار بگیرد.
پس پیشنهاد می کنیم همواره با سرمایه گذاران ارتباط برقرار کنید و آن‌ها را در جریان تمام امور بگذارید. باید همیشه در نظر بگیرید صداقت در این مرحله اهمیت بسیار زیادی دارد؛ پس هیچ چیزی را پنهان نکنید. برای مثال، هر ماه ایمیلی به آن‌ها بزنید و گزارشی از فعالیت‌های خود ارائه دهید. سرمایه گذار این حق را دارد در جریان تمام کارها قرار بگیرد؛ پس حتی اگر کسب و کار شما با شکست یا چالشی مواجه شده، باید آن‌ها را مطلع کنید.

پنهان کردن موضوعاتی که به آن‌ها ارتباط دارد، بزرگ‌ترین اشتباهی است که می تواند روابط میان شما و سرمایه گذار را به نابودی بکشد. قطعاً هر سرمایه گذاری دلش می خواهد از تمام امور باخبر شود. امروزه اخبار با سرعت زیادی منتشر می شود؛ پس بهترین اقدام این است قبل از هر کسی آن‌ها را در جریان رویدادها و اتفاقات جدید قرار دهید.

با سرمایه گذاران جلسه تشکیل دهید

قبل از هر اقدامی باید برای ملاقات با سرمایه گذاران برنامه ریزی کنید. برای این منظور تقویم قرار ملاقات داشته باشید و هر ماه به طور منظم جلساتی برگزار کنید. در این جلسات تمام اعضای تیم سرمایه گذاری را دور هم جمع کنید و مسائل مهم را با آن‌ها در میان بگذارید. باید به سرمایه گذاران نشان دهید می دانید چطور باید با آن‌ها کار کنید. به آن‌ها نشان دهید برای وقتشان ارزش قائل هستید و به آن‌ها توجه کافی دارید.

از سرمایه گذاران کمک بخواهید و در صورت لزوم به آن‌ها کمک کنید

سرمایه گذاران تمایل دارند با افرادی که روی آن‌ها سرمایه گذاری کرده‌اند تعامل بیشتری داشته باشند. برای مثال، اگر به دنبال کارشناس فروش هستید و می خواهید هزینه‌هایتان را کاهش دهید، از سرمایه گذار بخواهید شخصی را به شما معرفی کند. معمولاً سرمایه گذاران شبکه‌ی گسترده‌ای دارند و می توانند در این شرایط به کار بیایند.

اگر سرمایه گذار محل کار بزرگ‌تری دارد، از آن‌ها بخواهید جلسات مهم کاری را در آنجا برگزار کند. در این صورت می توانید از سرمایه گذار کمک بخواهید و به آن‌ها کمک کنید. برقراری تعامل با سرمایه گذاران به بهبود روابط کمک می کند. سرمایه گذار به توانایی‌های شما واقف است و بدون شک از هیچ کمکی برای موفقیت استارتاپ دریغ نمی کند.

بدانید چه زمانی باید پاسخ منفی بدهید

کارآفرین باید بتواند در عین برقراری بهترین ارتباط با سرمایه گذاران و توجه به راهنمایی‌هایشان، به برخی از پیشنهادات آن‌ها پاسخ منفی دهد. سرمایه گذاران بخشی از سرمایه‌ی خود را در اختیار شما قرار داده‌اند؛ پس حق دارند در مورد هر چیزی اظهارنظر کنند. گاهی این پیشنهادات خوب و کارآمد هستند؛ اما گاهی نیاز است به پیشنهاد آن‌ها "نه" بگویید.

در این شرایط بهتر است توضیحات خود را با مدرک به آن‌ها ارائه دهید و به آن‌ها اطمینان دهید از عهده‌ی انجام کارها بر می‌آیید. خیلی خوب است به صحبت‌های سرمایه گذار گوش دهید؛ اما یادتان باشد به چه خاطر اقدام به جذب سرمایه کرده‌اید. باید ایده و مسیری که انتخاب کرده‌اید را باور داشته باشید؛ پس بعد از جذب سرمایه نظر خود را تغییر ندهید.