قابلیت های پلتفرم NEO

لقب نئو را اتریوم پیشرفته چینی نامگذاری کرده اند.

ارز دیجیتال نئو

در این مطلب بر آن هستیم تا برای شما به معرفی یکی از ارزهای دیجیتال یعنی نئو بپردازیم. با ما همراه باشید تا با پلتفرم و ارز neo بیشتر آشنا شوید.

چرا نئو می تواند کارهایی که ارزهای دیجیتال دیگر نمی توانند انجام دهند را انجام دهد؟

تحریم ها و ممنوعیت هایی که اخیرا توسط چین اعمال شده است، neo این پتانسیل را دارد تا به عنوان ارز دیجیتال انتخابی در ملت کاملا تنظیم شده و حتی جهان، بیرون بیاید. از آنجایی که اکتسابی می باشد، تکنولوژی آن چین نئو طراحی شده است تا به طور دوستانه با رویکرد متمرکز که با دیگر ارزهای دیجیتالی کمی متفاوت است، تمرکز کند.

ارز دیجیتال نئو چیست؟

Neo به عنوان آنتشیرز توسط دا هانگفی و اریک ژان در چین در سال 2014 به وجود آمد و در ژوئن سال 2017 با عنوان “NEO” به بازار عرضه شد. neo پلتفرم مبتنی بر بلاک چین است که ارز دیجیتال خود را پشتیبانی می نماید و توسعه ی سرمایه ی دیجیتالی و قرار دادهای هوشمند را فراهم می سازد.

Neo در نظر دارد تا کنترل و مدیریت سرمایه ی دیجیتال را از طریق استفاده ی قراردادهای هوشمند، مشروط بر ساخت سیستم اقتصادی هوشمند مبتنی بر شبکه ی غیر متمرکز، اتوماتیک کند.

معدلات دیجیتال در بستر و پلتفرم neo

نئو به صورت تئوری سیستم اقتصادی هوشمند خود را به عنوان (سرمایه ی دیجیتال+ هویت دیجیتالی+ قراردادهای هوشمند= اقتصاد هوشمند) معرفی می کند.

دارایی ها می تواند در بلاک چین باز، غیر متمرکز، با ارزش و قابل اعتماد، قابل معامله و شفاف نئو به راحتی دیجیتالی شود که از دلال ها و هزینه های اضافی آنها عاری می باشد.

کاربران می توانند دارایی های متعدد را بخرند، بفروشند، ضبط کنند، تبدیل نمایند و یا به گردش در آورند. پلتفرم neo اجازه می دهد تا دارایی های فیزیکی با آواتار دیجیتال منحصر به فرد و متعادل در شبکه ی خود لینک شود. نئو همچنین از حفاظت از دارایی ها پشتیبانی می کند. دارایی هایی که در این پلتفرم ثبت می شوند تایید هویت دیجیتالی دارند و توسط قانون حمایت می شوند.

تایید هویت دیجیتالی اطلاعات کلیدی مشارکت افراد، نهادها، و دیگر سرمایه دارانی که در کانتکست دیجیتال وجود دارند را تایید می کند.

قراردادهای هوشمند به تراکنش های و توفق ها اجازه می دهد در طرف های مختلف بدون نظارت توسط هر سیستم قانونی یا مکانیزم مرکزی، اجرا شود. اجرای چنین قراردادهایی بر اساس کد برنامه ی شبکه می باشد و این کد دهی به قابلیت پیگیری، شفافیت و تراکنش های لغو ناپذیر کمک می کند.

Neo دو ارز دیجیتال را پشتیبانی و ساپورت می کند، خود ارز neo و GAS. این پلتفرم برنامه ی تمامی زبان های در جریان را پشتیبانی می کند، برنامه هایی مانند C#، جاوا، GO، پایتون، و کاتلین که کار جامعه ی بزرگی از توسعه دهندگان را برای شرکت کردن با این پلتفرم را آسان می سازد.

NEO توسط جامعه ی همگانی تشکیل شده است درحالیکه آن چین گروه تولیدی خصوصی بزرگ چینی به نام فسون، تولید شده است.

نئو از پیشوند "νεο-" در یونان باستان، ، به معنی "جدید"، "مدرن" و "جوان" گرفته شده است. باید بگویم ایده استفاده از یک کلمه قدیمی با معنای جوان و نو برای کریپتوکارنسی بسیار جالب و دوست داشتنی است. مانند دروازه ای که احساس گذار از دنیای فیزیکی امروزی به دنیای دیجیتال را به ما می دهد.

وقتی اسم نئو را در اینترنت سرچ می کنید ، اکثرا با واژه هایی مانند "اتریوم چینی" یا "نسخه ی چینی اتریوم" مواجه می شوید اما باید گفت اینچنین نبوده و نئو حرف های بیشتری برای گفتن دارد.

NEO، با نام رسمی Antshares ، به عنوان یک پروژه جامعه محور که تامین مالی آن هم توسط کاربران انجام شده ، در ابتدا با هدف استفاده از تکنولوژی بلاکچین برای دیجیتالی کردن دارایی افراد با استفاده از قراردادهای هوشمند و زبانهای برنامه نویسی رایج، تاسیس شد.

شباهت های بین اتریوم و نئو بسیار واضح اند، هر دوی این شبکه ها پلتفورم های توسعه قراردادهای هوشمند هستند که تلاش می کنند تکنولوژی بلاکچین را برای همگان قابل استفاده کنند.

اما باید گفت نئو از اشتباهات اتریوم درسهای ارزشمندی آموخته و به لطف پیشرفت های تکنولوژیکی مختلف، خودش را تبدیل به برترین پلتفرم جهان در زمینه قراردادهای هوشمند کرده است.

گروه نئو با تاکید بر ارزش کارشان در دنیای پست-بلاکچین چین خود را به عنوان "اقتصاد هوشمند" معرفی کرده اند.

خوب همه ی اینها به چه معناست؟

به طور ساده، آنچه نئو به دنبال اجرای آن می باشد این است که کسب و کارها را قادر به مدیریت قراردادهای هوشمند خود به طور موثر، ایمن و قانونی نماید.

این قضیه خود ما را به دو موضوع جداگانه می رساند: دارایی های هوشمند و قراردادهای هوشمند. در این قسمت در مورد این گزینه ها زیاد وارد جزئیات نمی شویم، اما فقط بدانید که یک دارایی هوشمند می تواند به عنوان یک دارایی قابل برنامه ریزی که در قالب داده های الکترونیکی وجود دارد، توصیف شود. این دارایی ها شامل هر چیز باارزشی مثل سهام یک شرکت یا سند یک خانه و امتیازهای وفاداری برای کاربران یک خدمت می تواند باشد.

یک قرارداد هوشمند در واقع یک بلاکچین سفارشی است که شما را قادر می سازد تا به صورت خودکار اقدامات خاصی انجام دهید. به عنوان مثال، هنگامی که یک کاربر اینترنت بخواهد چیزی را بصورت آنلاین بخرد، صاحب فروشگاه باید قبل از ارسال جنس مورد نظر از پرداخت هزینه آن توسط شخص اطمینان حاصل کند. با استفاده از یک قرارداد هوشمند، فروشنده میتواند به صورت خودکار آیتم مورد نظر را پس از پرداخت مبلغ توافق شده ارسال کند. این امر نیاز به یک شرکت پرداخت واسطه (مانند Paypal) و متعاقبا کارمزد 2.6٪ که Paypal برای هر تراکنش می گیرد را نیز حذف می کند.

با استفاده از فن آوری قابلیت های پلتفرم NEO بلاکچین، دارایی های هوشمند و قراردادهای هوشمند می توانند غیر متمرکز، شفاف و بدون واسطه شوند.

نکته ی دیگری که باید به آن اشاره شود، استفاده ی نئو از هویت دیجیتال است. به این معنی که وقتی قراردادهای هوشمند اجرا می شوند، افراد هویت خود را با دارایی های هوشمند مرتبط می کنند. اگر چه تا حدودی، هویت دیجیتال بر خلاف آنچه بلاکچین سعی در رسیدن به آن دارد می باشد ، مزایای مختلفی از جمله افزایش انطباق و توانایی اضافه کردن اقدامات امنیتی مانند تشخیص چهره، صدا، SMS و دیگر ابزارهای احراز هویت نیز دارد.

تیم نئو

تیم نئو از متخصصان بلاکچینی از سراسر جهان بهره می برد. بنیانگذار این پلتفورم Da Hongfei است. او از سال 2011 شروه به فعالیت در دنیای کریپتوکارنسی ها کرده و قبل از تاسیس NEO در پروژه های متعددی کار کرده است.

Erik zhang و Li Jianying توسعه دهندگان اصلی و متخصصین تکنولوژی در این پروژه هستند و تونی تائو (Tony Tao ) مدیرعامل و سرمایه گذار اصلی نئو می باشد.

نئو تیم توسعه ی بسیار قابل اعتماد و فعالی متشکل از توسعه دهندگان داخلی و سایر توسعه دهندگان شخص ثالث مانند City of Zion، NEOtracker و PeterLinX دارد. یکی از نقاط قوت نئو، جامعه بزرگ توسعه دهندگان شخص ثالث این پروژه است. به گفته Hangfei تیم داخلی نئو بر روی توسعه این پلتفرم تمرکز خواهد داشت، در حالی که توسعه برنامه های DAPP (برنامه های غیر متمرکز) توسط کاربران و جامعه ی توسعه دهندگان انجام خواد گرفت.

به طور کلی، نئو حدود شش برنامه نویس تمام وقت مقیم شانگهای داشته و تعداد زیادی نیز توسعه دهنده داوطلب با کدها و ایده های بسیار در جامعه ی خود دارد. ممکن است ده نفر در نگاه اول تعداد کمی به نظر برسد اما به یاد داشته باشید بیتکوین با آن همه عظمت تنها حدود 15 توسعه دهنده اصلی دارد.

رقبا و چالش ها

در حال حاضر در دنیای دیجیتال پلتفورمهای قرارداد هوشمند زیادی در حال توسعه هستند که از میان آنها می توان به QTUM و NEM ، UBIQ و مهمتر از همه اتریوم به عناون معروف ترین پلتفورم قراردادهای هوشمند و دومین ارز دیجیتال بزرگ دنیا اشاره کرد. با توجه به آنچه گفته شد طبیعتا اتریوم مزیت اولین پلتفورم قرارداد هوشمند را نسبت به سایرین دارد و نباید فراموش کرد که اتریوم جامعه ی بسیار قوی و حمایت گری هم دارد که به شدت آن را ساپورت می کند.

وقتی از اریک ژنگ در رابطه با رقابت نئو با اتریوم سوال کردیم گفت نئو حداقل سه مزیت و برتری نسبت به اتریوم دارد و آنها عبارتند از:

قراردادهای هوشمند مورد پسند تر توسط توسعه دهنده

هویت دیجیتال و دارایی دیجیتال برای ادغام راحتتتر با دنیای واقعی

توضیحاتی درباره ی مزایای نئو

همانطور که در دفترچه راهنمای نئو آمده، توسعه دهندگان نئو می توانند پروتوکل های قرارداد هوشمند را با استفاده از زبان های رایج برنامه نویسی مثل جاوا و C# بنویسند. در حالی که اتریوم زبان برنامه نویسی مخصوص خودش را ساخته که توسعه دهندگان باید پیش از شروع ساخت قراردادهای هوشمند آن را بیاموزند.

ماشین مجازی نئو

نئو مکانیزم توافقی قابلیت های پلتفرم NEO مخصوص خود با نام dBFT را ساخته که با مکانیزم اتریوم که از توافق اثبات گواه کار استفاده می کند، تفاوت دارد. علاوه بر سرعت بسیار بالا (در مقایسه با اتریوم که تنها 15 تراکنش در ثانیه را انجام می دهد، این مکانیزم قابلیت اجرای 10000 تراکنش در ثانیه را دارد)، این مکانیزم یک مکانیزم دو وجهی است.

در بخش اول، مانند گواه اثبات کار شما با استفاده از سهم خود قادر به رای دهی خواهید بود برای تعیین اینکه چه کسانی در فرایند توافق شرکت کنند. در بخش دوم گره هایی که با رای گیری انتخاب شده اند در توافقی با استایل BFT شرکت خواهند کرد که دارای مزایای بسیاری از جمله حذف فورک ها، تایید نهایی افزوده و همچنین سهولت تایید می باشد.

یکی از تفاوت های کلیدی بین نئو و رقبایش روشی است که شما برای استفاده از خدمات این پلتفورم پرداخت انجام می دهید.در اتریوم شما برای هر سرویسی که استفاده می کنید یک کارمزدی پرداخت می کنید که این پرداخت ها به صورت بخش های کوچک سکه اتریوم می باشد.

در نئو، شما برای استفاده از سرویس های این شبکه با سکه NEO پرداخت نمی کنید، بلکه با Gas پرداخت انجام می گیرد. برای این کار نئو اینگونه استدلال می کند "شما برای خرید مثلا یک کیلو سیب با سهم اپل (شرکت) پرداخت انجام نمیدهید." بنابراین آنها تصمیم گرفتند این قابلیت ها را از سکه ی خود جدا کنند و برای این منظور GAS به وجود آمد.

در بلاک Genesis که نئو 100000000 سکه اولیه اش را ارائه کرد هیچ توکن GAS ای با آنها ساخته نشد. در عوض، GAS به آرامی و در طول 22 سال تولید خواهد شد و با گذشت زمان، تعداد توکن GAS ای که شما در ازای هر NEO می گیرید نیز به نسبت کاهش می یابد. همه دارندگان NEO به عنوان سود سهامشان توکن GAS دریافت خواهند کرد به طوری که طی 22 سال مذکور برای هر یک NEO به شما یک GAS داده می شود. هر چه مقدارNEO شما بیشتر باشد، GAS بیشتری دریافت کنید (در روز). سکه های GAS ای که توسط کاربران استفاده و خرج می شود دوباره به سیستم باز خواهد گشت. هرچه مقدار سکه های خرج شده بیشتر شود سکه های بیشتری بازیافت شده و سهام داران سود بیشتری دریافت می کنند.

نئو خودش قابل خرج کردن نیست چرا که به عنوان یک نوع سهم تعریف شده اما همانطور که گفته شد Gas قابلیت خرج کردن داشته و از آن می توان برای عملیات های پرداخت استفاده کرد.

آیا نئو همان چیزیست که دنبالش می گردید؟

NEO، یا بعبارتی اتریوم شرقی (منظور آسیا)، طی چند سال گذشته گام های بزرگی برداشته و رشد بسیار چشم گیری داشته است. این گروه دارای رهبری قوی، تیم توسعه با تجربه و یک جامعه مقتدر است که از پلتفرم خود حمایت می کنند.

همکاری نئو با مایکروسافت آنها را در یک موقعیت بسیار مطلوب تر قرار داده و استفاده ی این غول دنیای کامپیوتر از نرم افزار نئو این موقعیت را چندین برابر بهتر خواهد کرد.

البته خوب این به این معنی نیست که همه چیز برای NEO مثبت است. آنها رقبای زیادی دارند و با اینکه برخی معتقدند این چیزی نیست که نئو بخواهد از بابت آن نگران باشد، من چنین اعتقادی ندارم.

یک مشکل دیگر درمورد نئو این است که این پلتفورم نقشه ی راه روشنی برای برنامه های آینده خود ندارد تا سرمایه گذاران و کاربران از آن بهره ببرند. این گاهی منجر به از دست دادن سرمایه داران و اعضای جامعه می شود، چرا که اکثرا ترجیح می دهند بدانند در آینده چه خواهد شد. این مسائل در کنار ممنوعیت عرضه اولیه ارزهای دیجیتال در کشور چین ، منجر به حدس و گمانهای زیادی در آینده ی نئو شده است.

با وجود هر آنچه در رابطه با نئو گفته شد، به عنوان کلام آخر باید گفت نئو اساس محکمی دارد و سرمایه اش هم به اندازه ای می باشد که برای چندین سال بدون هیچ مشکلی خود را اداره کند. علاوه بر این مشوق ها و پاداش های این پلتفورم در کنار پتانسیل بسیار بالای آن در بازار همه و همه به این معنی است که وقتی صحبت از سرمایه گذاری در نئو می شود می توان هیجان زده شد.

نام ارز	نئو
نام انگلیسی	Neo
نماد	Neo
تاریخ راه اندازی	Sep 2016
آیکن
آدرس سایت	https://neo.org
قابلیت استخراج
نوع ارز	Coin
تعداد کل	100,000,000
الگوریتم
کیف پول ها
صرافی ها

لقب نئو را اتریوم پیشرفته چینی نامگذاری کرده اند.

نئو (NEO) چیست؟

اگر علاقه‌مند به ارزهای دیجیتال باشید، حتما باید با نئو، این ارز دیجیتال فوق العاده آشنا شوید. نام نئو قبلا انت شیرز بود و حالا با عنوان اتریوم چینی هم از آن یاد می‌شود. نئو شباهت‌های زیادی به اتریوم دارد اما ویژگی‌های بسیار جالب و ناشناخته‌ای در این فناوری وجود دارد.

طبق چیزی که در وب‌سایت رسمی این ارز دیجیتال نوشته شده است، نئو یک پروژه بلاک چینی است که توسط یک بنیاد غیرانتفاعی توسعه یافته است. این پروژه از فناوری بلاک چین و هویت دیجیتال برای دیجیتالی سازی دارایی‌ها، مدیریت خودکار دارایی‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند و تحقق «اقتصاد هوشمند» با توزیع جمعی بهره برده است.

در واقع نئو یک پلتفرم و شبکه بزرگ است و واحد ارزی NEO فقط جزئی از این شبکه است.

هدف اصلی نئو این است که شبکه توزیع شده نئو یک اقتصاد هوشمند را ایجاد کند.

نئو توسط شرکت OnChain واقع در شانگهای چین توسعه داده شد. تحقیقات در مورد نئو از سال ۲۰۱۴ آغاز شد.

پروژه Neo که ابتدا با نام انت شبرز شناخته شده بود، توسط دو جمع سپاری جذب سرمایه کرد. نخستین جمع سپاری در اکتبر ۲۰۱۵ به مدت ۱۰ روز ادامه داشت که طی آن ۱۷٫۵ میلیون توکن نئو به ارزش ۵۵۰،۰۰۰ دلار فروخته شد. در جمع سپاری دوم، ۲۲٫۵ میلیون توکن به قیمت ۴٫۵ میلیون دلار به فروش رفت.

نئو قصد ایجاد یک اقتصاد هوشمند را در سراسر جهان دارد که تمام مسائل اقتصادی روزمره را پوشش دهد. سه جزء اصلی این اقتصاد هوشمند عبارتند از:

• دارایی‌های دیجیتال
• هویت دیجیتال
• قرارداد هوشمند

یک دارایی دیجیتال چیزی است که در فرمت باینری و با حق استفاده وجود دارد. مالکیت حقیقی در دارایی‌های دیجیتال بسیار حائز اهمیت است.

با ظهور بلاک چین، مالکیت دیجیتال حقیقی تحقق یافت. با فناوری بلاک چین می‌توان دارایی‌های دیجیتال غیرمتمرکز،امن و بدون دخالت هر نهادی ایجاد کرد.

دو نوع دارایی‌های دیجیتال در نئو وجود دارد:

• دارایی‌های فراگیر یا جهانی
• دارایی‌های قراردادی

دارایی‌های جهانی توسط کل یک سیستم به رسمیت شناخته شده و می‌توانند توسط تمام قراردادهای هوشمند و مشتریان شناسایی شوند.

دارایی‌های قراردادی دارایی‌هایی هستند که فقط در قراردادهای خاص خود به رسمیت شناخته می‌شوند و نمی‌توانند در سایر قراردادها استفاده شوند.

به عنوان مثال ارزهای دیجیتال Golem و Bancor هر دو توکن‌هایی مبتنی بر قراردادهای هوشمند اتریوم هستند اما مثلا نمی‌توان در سیستم Bancor از توکن‌های گلم استفاده کرد.

ویکی‌پدیا قابلیت های پلتفرم NEO هویت دیجیتالی را این‌گونه تعریف می‌کند:

یک هویت دیجیتالی اطلاعاتی از یک فرد است که روی کامپیوترهای یک نهاد ذخیره می‌شوند. این فرد می‌تواند حقیقی یا حقوقی باشد.

برای دیجیتالی کردن دارایی‌ها به کار، هویت دیجیتال قابل اعتماد است.

در پروژه نئو از استاندارد هویت سنجی X.509 که یک مدل صدور گواهی دیجیتال پذیرفته شده است، استفاده می‌شود.

تأیید هویت در نئو می‌تواند از روش‌های زیر صورت گیرد:

• استفاده از ویژگی‌های شناسایی چهره
• اثر انگشت
• صدا
• پیامک
• روش‌های چند مرحله‌ای دیگر

تصور کنید در خیابان هستید و قصد دارید سوار تاکسی شوید؛ از نرم افزار تلفن همراه خود یک خودرو درخواست می‌کنید و یک ماشین خودران (بدون راننده) شما را سوار می‌کند. تاکسی شما را به یک پمپ بنزین می‌برد و هزینه سوخت را هم از پولی که از مسافرهای قبلی دریافت کرده، پرداخت می‌کند. سپس شما را به مقصدتان می‌رساند و کرایه سفرتان هم از کیف پول الکترونیکی شما پرداخت می‌شود. در زمانی که تاکسی در حال رساندن شما به مقصد است، به صورت خودکار هزینه بیمه سالیانه و بدهی ماهانه مالک خود را هم می‌پردازد. بعد از اینکه شما را پیاده می‌کند به یک تعمیرگاه می‌رود تا عیب‌های احتمالی را هم برطرف کند.

شاید فکر کنید این‌ها صحنه‌ای از یک فیلم علمی و تخیلی باشد، اما این آینده جهان است؛ قراردادهای هوشمند می‌توانند بستری برای ساخت جهان آینده باشند.

یک قرارداد هوشمند، یک پروتکل ویژه است که برای مشارکت، تأیید یا اجرای مفاد یک قرارداد خاص، فعال می‌شود. قراردادهای هوشمند معاملات و فرایندها را به صورت کاملاً تضمینی و بدون اشخاص ثالث انجام می‌دهند. فعالیت و ثبت‌های قرارداد هوشمند قابل پیگیری و غیر قابل برگشت هستند. مجموعه‌ای از قراردادهای هوشمند یک برنامه غیرمتمرکز یا Dapp را می‌سازند.

برای درک بهتر می‌توان این‌گونه آن‌ها را توصیف کرد: آن‌ها مانند دستگاه‌های فروش خودکار فعالیت می‌کنند. وقتی شما قصد خرید یک نوشابه با استفاده از این دستگاه‌ها را دارید، پول را به دستگاه وارد می‌کنید و دستگاه به صورت خودکار پول شما را پردازش می‌کند و نوشابه را تحویل می‌دهد.

جدا از مسائل فنی، قراردادهای هوشمند هم تقریباً مانند دستگاه‌های فوق کار می‌کنند. بدون نیاز به افراد یا سازمان‌های واسطه فرایند پرداخت یا اجرای یک قرارداد را پردازش می‌کنند و در صورت صحیح بودن مفاد قرارداد مشخص شده، فعالیت را انجام می‌دهند.

آن‌ها تنها دستورالعمل‌هایی را که به آن‌ها داده شده را به طور خودکار اجرا می‌کنند.

در ابتدا، دارایی‌ها و شرایط قرارداد، کد گذاری قابلیت های پلتفرم NEO می‌شوند و در بلاک بلاک چین قرار می‌گیرند. این قرارداد بین نود های پلتفرم توزیع و چندین بار کپی شده است. بعد از پردازش انجام شد، قرارداد مطابق با شرایط مشخص شده اجرا می‌شود.

شاید برایتان سؤال باشد که هوشمند سازی فرایندها خیلی وقت است که انجام می‌شود اما تفاوت فرایند قراردادهای هوشمند با فرایندهای معمولی در اینترنت غیرمتمرکز بودن و عدم بازگشت آن است.

مثلاً تراکنش‌های بانکی به صورت هوشمند انجام می‌گیرند اما مثلاً بانک مرکزی می‌تواند جلوی یک تراکنش را بگیرد. در قراردادهای هوشمند شخص یا نهادی قادر به کنترل یک قرارداد نیست و وقتی مفاد یک قرارداد صحیح باشد، این قرارداد به صورت کاملاً خودکار اجرا می‌شود.

هر چیزی که در بلاک چین ثبت می‌شود باید تغییر ناپذیر باشد و بین نودهای مختلف در شبکه توزیع شود. به طور کلی، قرارداد هوشمند باید سه ویژگی زیر را دارا باشد:

• قطعی
• دارا بودن پایانی برای یک فرایند
• ایزوله

در یک بلاک چین همه می‌توانند یک قرارداد هوشمند بسازند و آپلود کنند. با این حال، این قرارداد به صورت قابلیت های پلتفرم NEO عمدی یا غیرعمدی ممکن است دارای اشکالات و ویروس‌هایی باشد. اگر قرارداد ایزوله نباشد، ممکن است کل سیستم را مختل کند. از این رو، بررسی و ایزوله شدن یک قرارداد قبل از اجرا مهم است.

قراردادهای هوشمند اتریوم و نئو از یک سیستمی به نام ماشین مجازی بهره می‌برند.

ماشین مجازی (VM)، یک سیستم کاملاً تورینگ است و روی شبکه اتریوم اجرا می‌شود. این سیستم صرف نظر از زبان برنامه نویسی، به هر میزان که کاربر بخواهد زمان و حافظه در اختیارش قرار می‌دهد. ماشین مجازی روند ایجاد برنامه‌های بلاک چینی را بسیار آسان‌تر و کارآمدتر از همیشه می‌کند. به جای اینکه برای هر برنامه یک بلاک چین ایجاد کنید می‌توانید از یک بلاک چین برای هزاران برنامه استفاده کنید.

در واقع با استفاده از این قابلیت در صورت اشکالی در یک قرارداد، فقط همان قرارداد تحت تأثیر قرار می‌گیرد و به شبکه اصلی آسیبی نمی‌رسد.

مفهوم دیگری نیز به نام داکر (Docker) وجود دارد که مانند ماشین مجازی عمل می‌کند. در اتریوم برای نوشتن قرارداد هوشمند در ماشین مجازی، باید با استفاده از زبان برنامه نویسی مخصوص اتریوم،‌ سالیدیتی این کار را انجام دهید.

در حال حاضر با توجه به بهره‌مندی نئو از داکر، برنامه نویسان می‌توانند با استفاده از زبان‌های C#، Jave و Paython قراردادهای هوشمند خود را توسعه دهند. برای کسب اطلاعات بیشتر به این لینک از سایت رسمی نئو مراجعه فرمایید.قابلیت های پلتفرم NEO

برخلاف اتریوم که فعلاً مبتنی بر اثبات کار و استخراج است، نئو روی الگوریتمی پیشرفته از اثبات سهامفعالیت می‌کند و تمام توکن های آن از قبل تولید شده و به طور خودکار بین اعضای جامعه نئو بر اساس قواعدی توزیع می‌شود. توکن های شبکه نئو دو نوع هستند.

• توکن نئو – سابقاً با عنوان آنت شیرز شناخته می‌شد (ANS)
• توکن GAS – سابقاً با عنوان آنت کوین شناخته می‌شد (ANC)

تعداد تمام توکن های NEO و همچنین GAS هر کدام فقط ۱۰۰ میلیون واحد است. ۵۰ میلیون NEO از طریق پیش فروش‌های اولیه به فروش رفت و ۵۰ میلیون بقیه به مرور زمان در شبکه توزیع خواهند شد. حداقل میزان توکن NEO، واحد ۱ است و در کیف پول های رسمی (نه صرافی‌ها) امکان ذخیره زیر ۱ NEO وجود ندارد.

مکانیزم کامل توزیع نئو بنا بر گفته‌های وب‌سایت نئو به شرح زیر است:

ده میلیون توکن (ده درصد از کل توکن ها) به منظور ترغیب توسعه دهندگان و اعضای شورای نئو مورد استفاده قرار می‌گیرند.
ده میلیون توکن به‌منظور ترغیب توسعه‌دهندگان در اکوسیستم نئو مورداستفاده قرار می‌گیرد.
پانزده میلیون توکن (پانزده درصد از کل توکن ها) به‌منظور سرمایه‌گذاری در پروژه‌های بلاک چین‌های دیگر مورداستفاده قرار می‌گیرند. این توکن ها مختص اعضای شورای نئو هستند و سرمایه‌ها نیز تنها برای پروژه‌های نئو صرف خواهد شد.
پانزده درصد از توکن ها نیز برای شرایط اضطراری ذخیره می‌شوند.
استفاده سالانه از نئو نمی‌تواند بیش از پانزده میلیون نئو باشد.

دارندگان NEO نسبت به دارایی‌هایشان در کیف پول‌های معتبر نئو از توکن های GAS تولید شده سود خواهند برد. برای هر نئو که در کیف پول خود ذخیره کنید، روزانه ۰٫۰۰۰۳ GAS به شما تعلق می‌گیرد که در آینده می‌تواند بسیار ارزشمند باشد.

میزان اولیه توکن های GAS صفر بوده است و با ایجاد هر بلاک جدید، GAS نیز ایجاد خواهد شد. بنا بر گفته‌های وب‌سایت نئو، طی بیست و دو سال تمام GAS ها توزیع می‌شوند. محدوده‌های زمانی بین هر بلاک نیز پانزده الی بیست ثانیه خواهد بود. دو میلیون بلاک نیز طی یک سال ایجاد شده‌اند.

بنا بر گفته‌های وب‌سایت نئو:

هرسال چیزی در حدود دو میلیون بلاک ایجاد خواهند شد و میزان اولیه GAS در بلاک نیز هشت عدد خواهد بود. هر سال نیز یک GAS از بلاک کسر خواهد شد تا به این وسیله بتوان با گذر از هر دو میلیون بلاک منطبق شد. این کاهش به مدت بیست و دو سال ادامه خواهد داشت. پس از چهل و چهار میلیون بلاک، تمام بلاک‌های ایجاد شده GAS به محدودیت خود رسیده‌اند و پس از آن هیچ GAS جدید ایجاد نمی‌شود.

از Gas در شبکه نئو برای پرداخت هزینه‌های ایجاد قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود.

در بلاک چین نئو در حال حاضر در هر ثانیه ۱۰۰۰ تراکنش انجام می‌شود. این در حالی است که سرعت تراکنش‌های اتریوم فقط حدود ۱۴ تراکنش بر ثانیه است. البته فراموش‌ نکنیم که اتریوم در پی افزایش سرعت و کاهش تراکنش‌های شبکه است و به گفته ویتالیک بوترین به زودی اتریوم جدیدی را خواهید دید.

توکن GAS ارز دیجیتالی است که برای پرداخت‌ هزینه‌های بلاک چین کابرد دارد. هرکس که مایل به ثبت قرارداد هوشمند و ایجاد برنامه اش روی شبکه باشد، باید هزینه‌های آن را با توکن های GAS پرداخت کند. با توجه به اینکه شبکه نئو مبتنی بر اثبات سهام است،‌ به داراندگان نئو در کیف پول‌های معتبر نئو (نه صرافی‌ها) نسبت به دارایی‌شان هر روز مقداری توکن Gas تعلق می‌گیرد. بنابراین برای ارسال تراکنش نیاز به پرداخت کارمزد نیست و کارمزد ناچیزی به طور خودکار از GAS های تعلق گرفته به نئوها کم می‌شود.

همه چیز راجع به نئو

ارز دیجیتال نئو با نماد تجاری NEO و ارزش حدودی 0.2 دلار به بازار عرضه شد و هم اکنون به قیمتی حدود 50 دلار رسیده است.

رقیب چینی

نئو در واقع یک شبکه بلاک چینی و نسخه چینی اتریوم و رقیب آن به حساب می‌آید و ارز دیجیتال نئو پول این شبکه و گس نیز توکن کاربردی آن و بخش کوچکی از این پروژه بزرگ میباشند.

شروع به کار

در سال 2014 پلتفرم Antshares ساخته شد که بعد ها در سال 2017 به NEO تغییر نام داد و نئو کار خود را یک سال پس از اتریوم یعنی در جولای 2016 شروع کرد و هم اکنون در رتبه 29 بازار قرار دارد. شبکه نئو با استفاده از قرارداد های هوشمند و داشتن پلتفرم متن باز طرفداران بسیاری را به خود جذب کرده است؛ از مزیت های اتریوم چینی نسبت به اتریوم میتوان به زبان برنامه نویسی آن اشاره کرد که برعکس اتریوم که تنها از زبان Solidity پشتیبانی میکند نئو از زبان های رایجی مانند جاوا، پایتون و جاوا اسکریپت پشتیبانی میکند که 80% توسعه دهندگان با آنها اشنایی دارند.

توکن های نئو

NEO قابل استخراج نبوده و بلکه کلا 100 میلیون نئو در شبکه وجود دارد در ضمن نئو قابلیت تقسیم پذیری نداشته و شما نمیتواند اعشاری از نئو را انتقال دهید، ولی نگران نباشید برای حل این مشکل توکن GAS در کنار ارز نئو در این شبکه مورد استفاده میباشد که قابلیت تقسیم پذیری داشته و مبالغ ریز و کارمزد های تراکنش ها با توکن گس پرداخت میشود.

نتیجه گیری

نئو پروژه ای که برای رقابت با اتریوم به پا خواسته است و مورد حمایت دولت چین قرار دارد و به دلیل فناوری بالایی که دارد از استقبال خوبی توسط کاربران برخوردار است و برای کسانی که علاقه‌مند به سرمایه گذاری در این بازار میباشند میتواند گزینه امن و مناسبی برای سرمایه گذاری باشد.

ارز دیجیتال نئو چیست؟ با اتریوم چینی آشنا شوید!

بیت کوین و اتریوم، پیشروترین شبکه‌های بلاکچین در دنیا هستند. بااین‌حال هر دو شبکه مشکلات و محدودیت‌هایی دارند. همین موضوع باعث شده شبکه‌های بلاکچین جدیدی برای برطرف کردن این محدودیت‌ها به وجود بیایند. نئو یکی از همین شبکه‌های بلاکچین جدید است که می‌توان آن را نسخه بهبودیافته و چینی اتریوم دانست.

مزایا و ویژگی‌های فروان باعث شده تا ارز دیجیتال نئو خیلی زود جامعه قدرتمندی در بازار ارزهای دیجیتال تشکیل دهد. این رمز ارز ارز که در حال حاضر جزو ۲۰ ارز دیجیتال برتر دنیا قرار دارد، توجه افراد زیادی را در سراسر جهان به خود جلب کرده است. اگر می‌خواهید بدانید که ارز دیجیتال نئو چیست، چه تفاوتی با اتریوم دارد و آینده آن چگونه خواهد بود، با نوبیتکس در ادامه این مطلب همراه باشید.

معرفی ارز دیجیتال نئو (NEO)؛ شبکه بلاکچین چینی با ویژگی‌های فوق‌العاده

در سال ۲۰۱۴ بود که یک شبکه بلاکچین جدید با امکانات فوق‌العاده و با نام AntShares توسط Da Hongfei پایه‌گذاری شد. در سال ۲۰۱۷ این شبکه به نئو تغییر نام داد و توانست خیلی زود به یک شبکه جهانی تبدیل شود. درواقع، نئو اولین ارز دیجیتال چینی است و به‌عنوان یک رقیب مستقیم برای اتریوم شناخته می‌شود.

پلتفرم NEO به توسعه‌دهندگان امکان ایجاد قراردادهای هوشمند و برنامه‌های توزیع‌شده را می‌دهد. همین موضوع باعث شده است تا ارز دیجیتال نئو، موردتوجه توسعه‌دهندگان در سرتاسر جهان قرار بگیرد. طبق اعلام coinmarketcap، این قابلیت های پلتفرم NEO رمزارز از لحاظ ارزش بازار، در بین ۲۰ ارز دیجیتال برتر دنیا قرار دارد. شما می‌توانید در بازار نوبیتکس با بهترین رمز ارزهای جهان آشنا شوید و به خریدوفروش آن‌ها بپردازید.

امکانات NEO، مزایای ارز دیجیتال نئو چیست؟

امکانات ارز نئو شباهت زیادی به اتریوم دارد، اما مزایای آن بیشتر از اتریوم است. درواقع سازنده‌های NEO قصد ایجاد یک اتریوم بهبود داده‌شده را داشتند.

• دارایی دیجیتال: می‌توان از طریق قراردادهای هوشمند، دارایی‌های سنتی را تبدیل به دارایی‌های دیجیتال توزیع‌شده کرد.
• هویت دیجیتال: نئو امکان ایجاد اطلاعات هویتی دیجیتالی از طریق سیستم‌های احراز هویت چندعاملی شامل تشخیص صدا، اثرانگشت، پیام کوتاه و تشخیص چهره را برای افراد، کسب‌وکارها و سازمان‌ها فراهم می‌کند.
• قراردادهای هوشمند جدید: سیستم قراردادهای هوشمند نئو، یک سیستم انقلابی جدید است که از همه زبان‌های برنامه‌نویسی مطرح پشتیبانی می‌کند. بنابراین برنامه نویسان نیازی به یادگیری یک زبان برنامه‌نویسی جدید نخواهند داشت.
• برنامه‌های غیرمتمرکز DApp: NEO با توسعه مداوم ابزارها و تکنیک‌های کارآمدتر، از توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز مانند صندوق‌های هوشمند پشتیبانی خواهد کرد.

مزایای نئو در قابلیت های پلتفرم NEO مقابل اتریوم؛ بهبود بخشیدن اتریوم

یکی از مشکلات اتریوم کند بودن الگوریتم POW بود. چینی‌ها برای حل این مشکل از الگوریتم جدیدی استفاده کرده‌اند. درواقع یکی از ویژگی‌های ارز نئو، استفاده از الگوریتم dBFT است که میانگین مدت‌زمان ساخت بلاک نئو را به ۱ ثانیه می‌رساند و امکان انجام ۱۰۰۰ تراکنش در ثانیه را فراهم می‌کند. این قابلیت های پلتفرم NEO در حالی است که اتریوم هر ۱۵ ثانیه یک بلاک و هر بار تنها ۱۵ تراکنش را تأیید می‌کند.

از این لحاظ می‌توان تا حدودی نئو را با لایت کوین که نسخه بهبودیافته بیت کوین است مقایسه کرد. البته نئو نسخه تکامل‌یافته‌تر و مستقل‌تری به‌حساب می‌آید. اگر طرفدار ارزهایی با تراکنش سریع هستید می توانید با مراجعه به صفحه فروش لایت کوین و تهیه لایت کوین از تراکنش های سریع در بستری امن بهره مند شوید.

استخراج ارز نئو؛ چگونه می‌توان ارز دیجیتال نئو را استخراج کرد؟

امکان استخراج نئو وجود ندارد. به‌طورکلی ۱۰۰ میلیون ارز NEO وجود دارد که همه آن‌ها در اولین بلاک (بلاک جنسیس) از درون شبکه آزاد شد. بنیاد نئو ۵۰ درصد از کل ارزهای دیجیتال موجود در شبکه را ذخیره کرده تا از آن‌ها برای تأمین بودجه شبکه استفاده کند.

معمولاً ارزهایی که مانند نئو به‌صورت یکجا عرضه می‌شوند و امکان استخراج ندارند، دارای قیمت نسبتا پایینی در بازار هستند. اما نئو توانست به دلیل محدودیت ۱۰۰ میلیون سکه‌ای و البته استقبال خوب کاربران، قیمت قابل قابلیت های پلتفرم NEO قبولی پیدا کند. بایننس کوین (BNB) یکی دیگر از ارزهای دیجیتالی است که مانند نئو قابل‌استخراج نیست؛ اماجایگاه خوبی در بازار پیدا کرده است. قیمت bnb نشان می‌دهد که این رمز ارز نیز توانسته اعتماد کاربران را جلب کند و ارزش بالایی برای خریدوفروش دارد.

توکن GAS چیست چه ارتباطی با NEO دارد؟

ارز دیجیتال نئو، ارز بومی بلاکچین NEO است. این ارز دیجیتالی برخلاف اکثر ارزهای دیجیتال قابلیت تقسیم‌پذیری ندارد. یعنی نمی‌توان ۰.۵ یا ۰.۲۵ نئو را جابه‌جا کرد. برای حل این مشکل و امکان‌پذیر شدن پرداخت‌های کوچک، از توکن گس در کنار ارز نئو در شبکه بلاکچین NEO استفاده می‌شود. برخلاف Neo، توکن گس دارای قابلیت تقسیم‌پذیری است.

از گس برای انجام پرداخت‌های کوچک مانند کارمزدها در شبکه نئو و به‌عنوان یک توکن زیرمجموعه ارز دیجیتال نئو استفاده می‌شود. افرادی که در کیف پول‌های معتبر نئو، نئو داشته باشند، روزانه مقداری توکن دریافت می‌کنند. برخلاف نئو، گس همچنان در حال تولید است و در حال حاضر با تکمیل هر بلاک ۸ توکن گس آزاد می‌شود. این روند ادامه پیدا می‌کند تا در طی ۲۰ سال آینده ۱۰۰ میلیون توکن گس تولید شود و سپس تولید آن متوقف خواهد شد.

قیمت ارز دیجیتال نئو؛ نگاهی به نمودار قیمتی ارز دیجیتال نئو

ارز دیجیتال NEO از زمان شروع عرضه در سال ۲۰۱۶ تا به امروز مسیر پرفرازونشیبی را پشت سر گذاشته است. قیمت ارز نئو تا قبل از جهش قیمتی در اواخر ۲۰۱۷ و اوایل ۲۰۱۸ به‌زحمت به بیش از ۱ دلار می‌رسید. اما در اوج قیمتی در سال ۲۰۱۸، قیمت شگفت‌انگیز ۱۸۸ دلار هم برای این ارز دیجیتالی ثبت شد.

به‌تدریج با شروع روند کاهشی در بازار، قیمت این ارز دیجیتال از ۱۸۸ دلار به کمتر از ۱۰ دلار هم رسید. در قابلیت های پلتفرم NEO حال حاضر (اواخر شهریور ۹۹) قیمت ارز نئو طبق اعلام Conmarketcap در حدود ۱۷ دلار است. با توجه به افزایش حجم معاملات در ماه‌های اخیر شاید در آینده شاهد افزایش قیمت ارز دیجیتال NEO باشیم.

خرید ارز دیجیتال نئو؛ از کجا ارز نئو بخریم؟

ارز دیجیتال نئو چندان در بازار ایران محبوب نیست، به همین دلیل در اکثر صرافی‌های ایرانی امکان خریدوفروش مستقیم این ارز با ریال وجود ندارد. خرید با دلار از صرافی‌های بین‌المللی یکی دیگر از روش‌های خرید ارز نئو برای ایرانیان است، اما با توجه به مشکلات تحریمی، خرید با دلار ریسک زیادی دارد و همیشه باید منتظر بسته شدن اکانت خود در سایت موردنظر باشید.

بنابراین بهترین راه خرید نئو، تبدیل ارزهای پرکاربرد مانند بیت کوین به نئو است. شما می‌توانید با خرید بیت کوین از صرافی‌های معتبر ایرانی مانند نوبیتکس و مراجعه به یک صرافی بین‌المللی، بیت کوین را به نئو تبدیل کنید.

آینده ارز دیجیتال نئو؛ مسیری که همچنان ادامه دارد

پروتکل NeoX قرار است امکان ارسال تراکنش از نئو به سایر بلاک چین‌ها را فراهم کند. این پروتکل می‌تواند انقلابی در دنیای ارزهای دیجیتال ایجاد کند. علاوه بر این صحبت‌هایی در مورد اضافه شدن NeoQS به بلاکچین نئو شنیده می‌شود. این قابلیت نئو را به یکی از امن‌ترین شبکه‌های بلاکچینی جهان تبدیل می‌کند.

افزایش حجم تراکنش‌های شبکه در ماه‌های اخیر که در چارت قیمت نئو در Coinmarketcap ثبت شده است نیز یک سیگنال مثبت به ‌حساب می‌آید. در آخرین روز آگوست امسال (۲۰۲۰) رکورد حجم تراکنش‌های روزانه نئو با ارزش بیش از ۱ میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار در یک شبانه‌روز شکسته شد. شاید در آینده‌ای نزدیک نئو روزهای طلایی پیش رو داشته باشد، بااین‌حال باید منتظر ماند و بهبودهای نئو را بررسی کرد.

ارز دیجیتال نئو می‌تواند جایگزین اتریوم شود

در این مقاله به سؤال ارز دیجیتال نئو چیست پاسخ دادیم و با ویژگی‌های بلاکچین NEO آشنا شدیم. چینی‌های سازنده نئو، افکار بزرگی را در سر می‌پرورانند و قصد دارند انجمن نئو را به بزرگ‌ترین انجمن ارزهای دیجیتال جهان تبدیل کنند. اگر آن‌ها در انجام پروژه‌های جاه‌طلبانه خود مانند پروژه NeoX موفق شوند، نئو می‌تواند جایگاه اتریوم را به‌شدت تهدید کند.

ما در صرافی آنلاین نوبیتکس امکان خریدوفروش انواع ارز دیجیتال را به‌صورت ۲۴ ساعته و با پشتیبانی مناسب فراهم کرده‌ایم. شما می‌توانید با مراجعه به صفحه اصلی سایت نوبیتکس، اقدام به خرید ارزهای دیجیتال مدنظر خود کنید و با تبدیل آن‌ها به نئو به سرمایه‌گذاران این پروژه چینی بپیوندید.